ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การบันทึกเสียง"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Pitsanunongluk (คุย | ส่วนร่วม)
ประวัติการบันทึกเสียง
Sard112 (คุย | ส่วนร่วม)
ย้อนการแก้ไขที่ 8546847 สร้างโดย Pitsanunongluk (พูดคุย)
ป้ายระบุ: ทำกลับ
 
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
'''ประวัติศาสตร์การบันทึกเสียง'''

'''1877 Phonograph'''

โทมัส เอดิสัน (Thomas Adison) ประดิษฐ์เครื่องบันทึกเสียงเครื่องแรก โดยใช้หัวเข็ม 2 เข็มบนแท่งดีบุกทรงกระบอก เข็มหนึ่งสำหรับการบันทึกและอีกเข็มสำหรับการเปิดฟัง คำแรกที่บันทึกคือ “Mary had a little lamb”.

'''1886''' '''Graphaphone'''

อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ (Alexander Graham Bell) ชิเชสเตอร์ เบลล์ (Chichester Bell) และ ชาร์ลส์ เทนเทอร์ (Charles Tainter) ประดิษฐ์ Graphaphone ซึ่งดัดแปลงมาจาก Phonograph โดยเปลี่ยนแท่งกระบอกดีบุก เป็นกระบอกกระดาษเคลือบขี้ผึ้ง เพื่อการใช้งานง่ายยิ่งขึ้น

'''1887 Gramophone'''

อีมิล เบอร์ไลเนอร์ (Emile Berliner) เริ่มบันทึกเสียงบนแผ่นเสียงที่ทำจากครั่ง โดยบันทึกร่องเสียงลงไปในแนวนอนแทนแนวตั้งแบบแท่งทรงกระบอก และเริ่มคิดค้นการผลิตเป็นอุตสาหกรรม

'''1948 Vinyl'''

แผ่นเสียงไวนิลเริ่มครองตลาด เพราะทนและยืดหยุ่นกว่าแผ่นครั่ง บันทึกเสียงได้มากกว่า แถมมีเสียงรบกวนน้อยกว่า น้ำหนักเบากว่า

'''1954''' '''Stereo'''

มีการทำเครื่องบันทึกเสียงสเตอริโอที่สามารถแยกเสียงซ้ายขวา เพิ่มมิติในการฟัง แผ่นเสียงสเตอริโอเข้ามาแทนที่การบันทึกเสียงแบบโมโนที่มีเสียงเป็นก้อน ๆ อันเดียว

'''1962 Cassette Tapes'''

การบันทึกเสียงบนแถบแม่เหล็กได้รับความนิยม เนื่องจากสามารถพกพาได้ ใช้กับรถยนต์และ “Sony Walkman” เครื่องเล่นเทปแบบพกพายอดฮิตในยุคนั้น

'''1982''' '''CD'''

Sony และ Philips แนะนำ Compact Disc สู่ตลาด ซีดีกลายเป็นอุปกรณ์บันทึกข้อมูลดิจิทัลได้หลายประเภท

'''1996''' '''DVD'''

Digital Video Disc หรือ Digital Versatile Disc จุข้อมูลได้มากกว่า CD หลายเท่าตัว

'''1998 MP3'''

สามารถบีบอัดไฟล์เสียงให้มีขนาดเล็ก และส่งผ่านทางอินเทอร์เน็ตได้

'''2001''' '''iPod'''

Apple วางตลาดเครื่องเล่น MP3 แบบพกพาพร้อมความจุมหาศาล ภายใต้ชื่อ iPod


'''การบันทึกเสียง'''
'''การบันทึกเสียง'''



รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 23:59, 25 กุมภาพันธ์ 2563

การบันทึกเสียง

เบื้องต้นจะต้องมีอุปกรณ์ดังต่อไปนี้ เช่น

การบันทึกเสียงจะต้องใช้ห้องบันทึกเสียงที่มีการออกแบบเฉพาะการบันทึกเสียง โดยมีการออกแบบให้เก็บเสียงไม่ให้เสียงสะท้อน และไม่ให้เสียงจากภายนอกเล็ดลอดเข้ามาได้ เรียกว่าระบบ Acoustic คือให้มีความเป็นธรรมชาติของเสียงมากที่สุด โดยอาจจะบุผนังด้วยวัสดุซับเสียงที่มีความอ่อนนุ่ม เช่น ผนังกระดานชานอ้อย ฟองน้ำที่ออกแบบเฉพาะใช้ในการบุผนังห้องบันทึกเสียง หรือ รังใส่ใข่

ห้องบันทึกเสียงโดยทั่วไปจะแบ่งเป็น 2 ส่วน คือส่วนควบคุมคือห้องที่รวบรวมอุปกรณ์ในการบันทึกเสียง และห้องผู้ประกาศ คือห้องที่จะมีเพียงไมโครโฟนหรือเครื่องดนตรีที่ต้องการจะบันทึกเท่านั้น โดยจะมีสายสัญญาณต่อพ่วงไปยังห้องควบคุมที่จะมีผนังกั้นแต่จะมีกระจกตรงกลางเพื่อให้มองเห็นการบันทึกเสียงของผู้ประกาศ