ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระกุมารชีพ"
แอนเดอร์สัน (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 4: | บรรทัด 4: | ||
ต่อมา พระเจ้าฝูเจี้ยน กษัตริย์ราชวงศ์ฉินสมัยที่หนึ่งได้ส่งนายพลหลวี่กวงออกมาปราบแคว้นกุฉา เมื่อนายพลผู้นี้ได้รับชัยชนะได้นิมนต์พระกุมารชีพกลับไป[[เหลียวโจว]]ด้วย แต่ระหว่างทางทราบว่าพระเจ้าฝูเจี้ยนพ่ายแพ้แก่ข้าศึกจึงตั้งตัวเป็นเอกราชที่เหลียวโจว จนกระทั่งพระเจ้าเหยาซิงแห่งราชวงศ์ฉินสมัยที่สองกรีธาทัพมาปราบและนิมนต์พระกุมารชีพให้ไปอยู่ที่[[ฉางอัน]] |
ต่อมา พระเจ้าฝูเจี้ยน กษัตริย์ราชวงศ์ฉินสมัยที่หนึ่งได้ส่งนายพลหลวี่กวงออกมาปราบแคว้นกุฉา เมื่อนายพลผู้นี้ได้รับชัยชนะได้นิมนต์พระกุมารชีพกลับไป[[เหลียวโจว]]ด้วย แต่ระหว่างทางทราบว่าพระเจ้าฝูเจี้ยนพ่ายแพ้แก่ข้าศึกจึงตั้งตัวเป็นเอกราชที่เหลียวโจว จนกระทั่งพระเจ้าเหยาซิงแห่งราชวงศ์ฉินสมัยที่สองกรีธาทัพมาปราบและนิมนต์พระกุมารชีพให้ไปอยู่ที่[[ฉางอัน]] |
||
เมื่อมาอยู่ที่ฉางอัน พระกุมารชีพได้แปล[[พระไตรปิฎก]]และคัมภีร์มหายานหลายเล่ม เช่น [[วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร]] เป็น[[ภาษาจีน]] ทำให้ได้ |
เมื่อมาอยู่ที่ฉางอัน พระกุมารชีพได้แปล[[พระไตรปิฎก]]และคัมภีร์มหายานหลายเล่ม เช่น [[วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร]] เป็น[[ภาษาจีน]] ทำให้ได้สมญานามเป็นภาษาจีนว่าพระซำจั๋งหรือซันจั้ง(พระไตรปิฏกาจารย์) ท่านมรณภาพเมื่อ พ.ศ. 956 รวมอายุได้ 74 ปี |
||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:57, 13 กุมภาพันธ์ 2560
พระกุมารชีพ (จีนตัวย่อ: 鸠摩罗什; จีนตัวเต็ม: 鳩摩羅什; พินยิน: Jiūmóluóshí) เป็นพระภิกษุชาวอินเดีย เกิดเมื่อ พ.ศ. 887 ที่แคว้นกุฉา บิดาชื่อกุมารยณะ มารดาชื่อชีพะ เมื่ออายุเจ็ดขวบได้ไปศึกษาธรรมของฝ่ายเถรวาทกับพระผันโถวต๋าต้าที่แคว้นโกเผน จากนั้นจึงไปศึกษาธรรมฝ่ายมหายานกับพระซิลี่เหยียสั่วหมอ จากนั้นจึงกลับแคว้นกุฉามาเรียนกับพระเปยเหมยหลัวอี้ แล้วได้เผยแผ่ธรรมที่แคว้นกุฉาเรื่อยมา
ต่อมา พระเจ้าฝูเจี้ยน กษัตริย์ราชวงศ์ฉินสมัยที่หนึ่งได้ส่งนายพลหลวี่กวงออกมาปราบแคว้นกุฉา เมื่อนายพลผู้นี้ได้รับชัยชนะได้นิมนต์พระกุมารชีพกลับไปเหลียวโจวด้วย แต่ระหว่างทางทราบว่าพระเจ้าฝูเจี้ยนพ่ายแพ้แก่ข้าศึกจึงตั้งตัวเป็นเอกราชที่เหลียวโจว จนกระทั่งพระเจ้าเหยาซิงแห่งราชวงศ์ฉินสมัยที่สองกรีธาทัพมาปราบและนิมนต์พระกุมารชีพให้ไปอยู่ที่ฉางอัน
เมื่อมาอยู่ที่ฉางอัน พระกุมารชีพได้แปลพระไตรปิฎกและคัมภีร์มหายานหลายเล่ม เช่น วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร เป็นภาษาจีน ทำให้ได้สมญานามเป็นภาษาจีนว่าพระซำจั๋งหรือซันจั้ง(พระไตรปิฏกาจารย์) ท่านมรณภาพเมื่อ พ.ศ. 956 รวมอายุได้ 74 ปี
อ้างอิง
- อมร ทองสุก, แปล. วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร พระสงฆ์จี้กงอรรถาธิบาย. พิมพ์ครั้งที่ 2. ชุณหวัตร. 2550.