ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มอร์กอธ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Mda (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Tinuviel (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
'''มอร์กอธ เบลาเกอร์'''(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลคอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย [[เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน]] มอร์กอธมีตำแหน่งเป็น "ไอนูร์" ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่นวาลาร์
'''มอร์กอธ บาวเกลียร์'''(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลคอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย [[เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน]] มอร์กอธเป็นชาว "ไอนู" ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่นวาลาร์
ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิล เอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง "เซารอน" เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา
ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิลเอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง "เซารอน" เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะ[[ลอร์ดออฟเดอะริงส์]]เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา


นาม มอร์กอธ เบลาเกอร์ ที่จริงแล้วเป็นคำคุณสรรพ ชื่อของมอกอทธ์ถูกกล่าวถึงครั้งเเรกในอีดูลินดอล (เรื่องราวของการสร้างโลกเเห่ง มิดเดิ้ล-เอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของThe Silmarillion) สามารถเเปลได้เป็น ทรราชย์เจ้าเเห่งความมืด หรือ เจ้าแห่งความมืดเเละการกดขี่ผู้น่ากลัว
นาม มอร์กอธ บาวเกลียร์ ที่จริงแล้วเป็นชื่อฉายา ชื่อของเขาที่ปรากฏครั้งเเรกในไอนูลินดาเล(เรื่องราวของการสร้างมิดเดิ้ลเอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของ [[ซิลมาริลลิออน]] ) มีชื่อว่า เมลคอร์ ซึ่งหมายถึง ผู้ผงาดด้วยอำนาจ ส่วนคำว่ามอร์กอธสามารถเเปลได้ว่า ทรราชเจ้าเเห่งความมืด หรือ ผู้กดขี่อันน่าสยดสยอง คำนี้มีที่มาจากภาษาเควนยาซึ่งหมายถึง ศัตรูมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืด เงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมาก ความสยองขวัญ) ส่วนคำว่า บาวเกลียร์ เป็นภาษาซินดาริน หมายถึง ทรราช หรือ ผู้กดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ กดขี่)

มอร์กอธ มาจากภาษา เควนยาแปลได้ว่า ศัตรูจากความมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืดเงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมากความสยองขวัญ)
ตัวละครนี้ไม่ได้ถูกเรียกว่ามอร์กอธจนกระทั่งเขาได้รับสมญานั้นจาก [[เฟอานอร์]] แห่ง [[โนลดอร์]] ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุคที่หนึ่ง(First Age)หลังจากเมลคอร์หลบหนีออกจากวาลินอร์แล้ว และพวกเอล์ฟก็เรียกแต่ชื่อนั้นของเขา แต่ก่อนหน้าเหตุการณ์นั้นเขาถูกเรียกเพียงว่า เมลคอร์
เบลาเกอร์ เป็นภาษาซินดาริน แปลได้ว่า ทรราชย์ หรือ การกดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ มูลเหตุกดขี่)

ตัวละครนี้ถูกเรียกอย่างไม่ถูกต้องว่ามอร์กอธเรื่อยมาจนกระทั่งเขาได้รับการขานนามใหม่โดย เฟอานอร์ แห่ง โนลดอร์ เรื่องนี้ปรากฏขึ้นในยุคแรก(first age) หลังจาก เมลกอร์ หลบหนีออกจาก วาลินอร์ จนถึงจุดนี้เขาก็ยังคงถูกเรียกเพียงว่า เมลกอร์ และก็มีเพียงพวกเอลฟ์ที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้
ระหว่างการพัฒนาการของบทกวีนี้ที่เกี่ยวกับประวัติของเขา Tolkien ก็ได้เปลี่ยน ความคิดเกี่ยวกับการล่วงหล่นของอินูองค์นี้ และชื่อของเขา นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งถูกตั้งโดยนอร์ดอ (มอกอทธ์) เขาก็ถูกเรียกในหลากหลายนิยาย (ในหลากหลาย ทาง) ว่า'เมลโค' 'เบลช่า' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในภาษาซินดารินคือ'เบเรกอร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้ ยกเว้นใน รูปแบบที่ได้รับการแก้ไขว่า 'เบเลเกิรทธ์' แปลว่า’ความตายอันยิ่งใหญ่'
ระหว่างการพัฒนาการของตำนานของโทลคีน เขาได้เปลี่ยนแนวคิดเกี่ยวกับการแปรพักตร์ของไอนูองค์นี้ และเปลี่ยนชื่อของเขาด้วย นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งชาวโนลดอร์ตั้งให้ (มอร์กอธ) เขายังถูกเรียกในตำนานต่างๆ(ในหลากหลายรูปแบบ)ว่า'เมลโค' 'เบลคา' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในรูปซินดารินคือ'เบเลกูร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้เลยนอกจากในคำที่แปลงรูปแล้วว่า 'เบเลกัวธ์' ซึ่งหมายถึง ’ความตายอันยิ่งใหญ่'


{{โครงวรรณกรรม}}
{{โครงวรรณกรรม}}

รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:29, 28 เมษายน 2550

มอร์กอธ บาวเกลียร์(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลคอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน มอร์กอธเป็นชาว "ไอนู" ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่นวาลาร์ ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิลเอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง "เซารอน" เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา

นาม มอร์กอธ บาวเกลียร์ ที่จริงแล้วเป็นชื่อฉายา ชื่อของเขาที่ปรากฏครั้งเเรกในไอนูลินดาเล(เรื่องราวของการสร้างมิดเดิ้ลเอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของ ซิลมาริลลิออน ) มีชื่อว่า เมลคอร์ ซึ่งหมายถึง ผู้ผงาดด้วยอำนาจ ส่วนคำว่ามอร์กอธสามารถเเปลได้ว่า ทรราชเจ้าเเห่งความมืด หรือ ผู้กดขี่อันน่าสยดสยอง คำนี้มีที่มาจากภาษาเควนยาซึ่งหมายถึง ศัตรูมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืด เงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมาก ความสยองขวัญ) ส่วนคำว่า บาวเกลียร์ เป็นภาษาซินดาริน หมายถึง ทรราช หรือ ผู้กดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ กดขี่)

ตัวละครนี้ไม่ได้ถูกเรียกว่ามอร์กอธจนกระทั่งเขาได้รับสมญานั้นจาก เฟอานอร์ แห่ง โนลดอร์ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุคที่หนึ่ง(First Age)หลังจากเมลคอร์หลบหนีออกจากวาลินอร์แล้ว และพวกเอล์ฟก็เรียกแต่ชื่อนั้นของเขา แต่ก่อนหน้าเหตุการณ์นั้นเขาถูกเรียกเพียงว่า เมลคอร์

ระหว่างการพัฒนาการของตำนานของโทลคีน เขาได้เปลี่ยนแนวคิดเกี่ยวกับการแปรพักตร์ของไอนูองค์นี้ และเปลี่ยนชื่อของเขาด้วย นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งชาวโนลดอร์ตั้งให้ (มอร์กอธ) เขายังถูกเรียกในตำนานต่างๆ(ในหลากหลายรูปแบบ)ว่า'เมลโค' 'เบลคา' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในรูปซินดารินคือ'เบเลกูร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้เลยนอกจากในคำที่แปลงรูปแล้วว่า 'เบเลกัวธ์' ซึ่งหมายถึง ’ความตายอันยิ่งใหญ่'