ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จู่ชือ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) |
||
บรรทัด 25: | บรรทัด 25: | ||
== ลัทธิเซียนเทียนเต้า == |
== ลัทธิเซียนเทียนเต้า == |
||
[[ลัทธิเซียนเทียนเต้า]]ซึ่ง[[หวง เต่อฮุย]]ก่อตั้งขึ้น ได้กำหนดสายจู่ซือโดยถือเอาสังฆปริณายกทั้ง 6 องค์ของนิกายเซนเป็นปรมาจารย์ของเซียนเทียนเต้าด้วย ต่อด้วยนักพรตเต๋าอีก 2 รูป แล้วหวง เต๋อฮุย ถือว่าตนเองเป็นจู่ซือลำดับที่ 9 |
[[ลัทธิเซียนเทียนเต้า]]ซึ่ง[[หวง เต่อฮุย]]ก่อตั้งขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ได้กำหนดสายจู่ซือโดยถือเอาสังฆปริณายกทั้ง 6 องค์ของนิกายเซนเป็นปรมาจารย์ของเซียนเทียนเต้าด้วย ต่อด้วยนักพรตเต๋าอีก 2 รูป แล้วหวง เต๋อฮุย ถือว่าตนเองเป็นจู่ซือลำดับที่ 9 ต่อจากเต๋อฮุยแล้วยังมีจู่ซือสืบมาอีกดังนี้<ref>[http://taiwanpedia.culture.tw/en/content?ID=4218&Keyword=Huang+Dehui Prior Heaven School], [[Encyclopedia of Taiwan]], เรียกข้อมูลวันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2556</ref> |
||
{|class="wikitable" style="text-align:center" |
{|class="wikitable" style="text-align:center" |
||
บรรทัด 35: | บรรทัด 35: | ||
| 8. || [[หลัว เว่ยฉวิน]] || ? || ? |
| 8. || [[หลัว เว่ยฉวิน]] || ? || ? |
||
|- |
|- |
||
| 9. || [[หวง เต๋อฮุย]] || ค.ศ. |
| 9. || [[หวง เต๋อฮุย]] || ค.ศ. 1684 || ค.ศ. 1750 |
||
|- |
|- |
||
| 10. || [[อู๋ จื่อเสียง]] || |
| 10. || [[อู๋ จื่อเสียง]] || ค.ศ. 1715 || ค.ศ. 1784 |
||
|- |
|- |
||
| 11. || [[เหอ รั่ว]] || ? || ? |
| 11. || [[เหอ รั่ว]] || ? || ? |
||
|- |
|- |
||
| 12. || [[หยวน จื้อเชียน]] || |
| 12. || [[หยวน จื้อเชียน]] || ค.ศ. 1760 || ค.ศ. 1834 |
||
|- |
|- |
||
| 13. || [[สวี กู่หนัน]] และ[[หยาง โส่วอี]] || ? || ? |
| 13. || [[สวี กู่หนัน]] และ[[หยาง โส่วอี]] || ? || ? |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:00, 10 มิถุนายน 2556
จู่ซือ (จีน: 祖師) บางตำราแปลว่า "ปรมาจารย์" หมายถึง ผู้ก่อตั้งหรือเจ้าสำนักองค์การศาสนาในประเทศจีน ใช้ในศาสนาพุทธ ลัทธิเต๋า ลัทธิเซียนเทียนเต้า ลัทธิอนุตตรธรรม เป็นต้น
ศาสนาพุทธ
จู่ซือ ของศาสนาพุทธในประเทศจีนเรียกว่า "สังฆปริณายก" โดยแต่ละนิกายจะมีสายจู่ซือแตกต่างกันไป
นิกายเซน
นิกายเซนในประเทศจีนมีสังฆปริณายก 6 องค์ ซึ่งเชื่อว่าได้รับสืบทอดบาตรและจีวรจากพระโคตมพุทธเจ้า สังฆปริณายกทั้ง 6 มีลำดับดังนี้[1]
ลำดับที่ | รายนาม | เกิด | มรณภาพ |
1 | พระโพธิธรรม | ค.ศ. 440 | ค.ศ. 528 |
2 | ฮุ่ยเข่อ | ค.ศ. 487 | ค.ศ. 593 |
3 | เซิงชั่น | ไม่ปรากฏ | ค.ศ. 606 |
4 | เต้าซิ่น | ค.ศ. 580 | ค.ศ. 651 |
5 | หงเหริ่น | ค.ศ. 601 | ค.ศ. 674 |
6 | ฮุ่ยเหนิง | ค.ศ. 638 | ค.ศ. 713 |
ลัทธิเซียนเทียนเต้า
ลัทธิเซียนเทียนเต้าซึ่งหวง เต่อฮุยก่อตั้งขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ได้กำหนดสายจู่ซือโดยถือเอาสังฆปริณายกทั้ง 6 องค์ของนิกายเซนเป็นปรมาจารย์ของเซียนเทียนเต้าด้วย ต่อด้วยนักพรตเต๋าอีก 2 รูป แล้วหวง เต๋อฮุย ถือว่าตนเองเป็นจู่ซือลำดับที่ 9 ต่อจากเต๋อฮุยแล้วยังมีจู่ซือสืบมาอีกดังนี้[2]
ลำดับที่ | รายนาม | เกิด | เสียชีวิต |
7. | ไป๋ อวี้ฉัน และหม่า ตวนหยัง | ค.ศ. 1194/1123 | ค.ศ. 1229/1183 |
8. | หลัว เว่ยฉวิน | ? | ? |
9. | หวง เต๋อฮุย | ค.ศ. 1684 | ค.ศ. 1750 |
10. | อู๋ จื่อเสียง | ค.ศ. 1715 | ค.ศ. 1784 |
11. | เหอ รั่ว | ? | ? |
12. | หยวน จื้อเชียน | ค.ศ. 1760 | ค.ศ. 1834 |
13. | สวี กู่หนัน และหยาง โส่วอี | ? | ? |
14. | เผิง อีฝ่า | ? | ? |
15. | หลิน จินจู่ | ? | ? |
หลังจู่ซือรุ่นที่ 15 แล้ว ลัทธิเซียนเทียนเต้าก็แตกออกเป็นหลายสายย่อย
อ้างอิง
- ↑ McRae, John (2003), Seeing Through Zen. Encounter, Transformation, and Genealogy in Chinese Chan Buddhism, The University Press Group Ltd, ISBN 9780520237988
- ↑ Prior Heaven School, Encyclopedia of Taiwan, เรียกข้อมูลวันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2556