ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วงโคจรค้างฟ้า"
หน้าใหม่: ภาพ:Geostationaryjava3D.gif|200px|thumb|right|วงโคจรค้างฟ้าจากมุมมองด้านบน ซึ่งดาวเที... |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 6: | บรรทัด 6: | ||
แนวคิดเรื่อง [[วงโคจรจีโอซิงโครนัส]] เพื่อการสื่อสารนั้นถูกเผยแพร่เป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1928 โดยชาวออสเตรีย ''เฮอร์แมน โปโตซิก''<ref name='NASA SP-4026'>{{cite book | last = Noordung | first = Hermann | authorlink = | coauthors = et al. | title = The Problem With Space Travel | publisher = DIANE Publishing | year = 1995 | location = | pages = 72 | url = | doi = | id = | isbn = 978-0-7881-1849-4 | origyear=1929 | others=Translation from original German}}</ref> แต่ไม่เป็นที่แพร่หลาย ต่อมาแนวคิดนี้ปรากฎใน[[นิยายวิทยาศาสตร์|วรรณกรรมวิทยาศาสตร์]]ซึ่งได้รับความนิยมมาก เรื่อง ''Venus Equilateral'' โดย [[จอร์จ โอ. สมิทธิ์]]<ref name="VE">"(Korvus's message is sent) to a small, squat building at the outskirts of Northern Landing. It was hurled at the sky. … It … arrived at the relay station tired and worn, … when it reached a space station only five hundred miles above the city of North Landing." {{cite book|last=Smith|first=George O.|title=The Complete Venus Equilateral|year=1976|publisher=Ballantine Books|location=New York|isbn=0-345-25551-8-185|pages=3–4}}</ref> แต่เขาก้ไม่ได้สนใจในรายละเอียด ต่อก็ปรากฎในนิยายวิทยาศาสตร์อีกเรื่องที่แต่งโดย[[นักประพันธ์]]ชาวอังกฤษ [[อาเธอร์ ซี. คลาร์ก]] จากกระแสนิยมในวรรณกรรมของเขา แนวคิดนี้จึงแพร่หลาย ตามด้วยข้อมูลและทฤษฏีมากมายถึงหลักการของมัน ในปี ค.ศ. 1945 เอกสารชื่อ "Extra-Terrestrial Relays — Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage?"' (การถ่ายทอดภาคพื้นดินที่ยิ่งใหญ่ — สถานีจรวดจะสามารถให้สัญญาณวิทยุได้ทั่วโลกหรือไม่?) ถูกตีพิมพ์ในนิตยสาร ''ไวร์เลสส์ เวิลด์'' ซึ่งคลาร์กได้ยอมรับถึงการเชื่อมบทนำของเขาไปยังวรรณกรรมชุด ''Venus Equilateral'' ฉบับสมบูรณ์<ref name="VEintro">"It is therefore quite possible that these stories influenced me subconsciously when … I worked out the principles of synchronous communications satellistes …", op. cit, p. x</ref> ซึ่งคลาร์กได้พรรณนาถึงวงโคจรดังกล่าวเป็นครั้งแรกว่า มันจะเป็นประโยชน์สำหรับการออกอากาศและการสื่อสารผ่านดาวเทียม<ref>{{cite web | publisher = Arthur C. Clark | url = http://www.clarkefoundation.org/docs/ClarkeWirelessWorldArticle.pdf | title = Extra-Terrestrial Relays — Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage? | date = October 1945 | accessdate = 2009-03-04}}</ref> ซึ่งในบางครั้ง มันก็ถูกเรียกว่า '''วงโคจรคลาร์ก'''<ref>{{cite web | publisher = NASA | url = http://www2.jpl.nasa.gov/basics/bsf5-1.php | title = Basics of Space Flight Section 1 Part 5, Geostationary Orbits | accessdate = 2009-06-21}}</ref> แต่วงโคจรที่คลาร์กจินตนาการไว้นั้น มีเส้นรอบวงยาว 265,000 กิโลเมตร ซึ่งเกือบจะใกล้เคียงกับความเป็นจริงในเวลาต่อมา |
แนวคิดเรื่อง [[วงโคจรจีโอซิงโครนัส]] เพื่อการสื่อสารนั้นถูกเผยแพร่เป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1928 โดยชาวออสเตรีย ''เฮอร์แมน โปโตซิก''<ref name='NASA SP-4026'>{{cite book | last = Noordung | first = Hermann | authorlink = | coauthors = et al. | title = The Problem With Space Travel | publisher = DIANE Publishing | year = 1995 | location = | pages = 72 | url = | doi = | id = | isbn = 978-0-7881-1849-4 | origyear=1929 | others=Translation from original German}}</ref> แต่ไม่เป็นที่แพร่หลาย ต่อมาแนวคิดนี้ปรากฎใน[[นิยายวิทยาศาสตร์|วรรณกรรมวิทยาศาสตร์]]ซึ่งได้รับความนิยมมาก เรื่อง ''Venus Equilateral'' โดย [[จอร์จ โอ. สมิทธิ์]]<ref name="VE">"(Korvus's message is sent) to a small, squat building at the outskirts of Northern Landing. It was hurled at the sky. … It … arrived at the relay station tired and worn, … when it reached a space station only five hundred miles above the city of North Landing." {{cite book|last=Smith|first=George O.|title=The Complete Venus Equilateral|year=1976|publisher=Ballantine Books|location=New York|isbn=0-345-25551-8-185|pages=3–4}}</ref> แต่เขาก้ไม่ได้สนใจในรายละเอียด ต่อก็ปรากฎในนิยายวิทยาศาสตร์อีกเรื่องที่แต่งโดย[[นักประพันธ์]]ชาวอังกฤษ [[อาเธอร์ ซี. คลาร์ก]] จากกระแสนิยมในวรรณกรรมของเขา แนวคิดนี้จึงแพร่หลาย ตามด้วยข้อมูลและทฤษฏีมากมายถึงหลักการของมัน ในปี ค.ศ. 1945 เอกสารชื่อ "Extra-Terrestrial Relays — Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage?"' (การถ่ายทอดภาคพื้นดินที่ยิ่งใหญ่ — สถานีจรวดจะสามารถให้สัญญาณวิทยุได้ทั่วโลกหรือไม่?) ถูกตีพิมพ์ในนิตยสาร ''ไวร์เลสส์ เวิลด์'' ซึ่งคลาร์กได้ยอมรับถึงการเชื่อมบทนำของเขาไปยังวรรณกรรมชุด ''Venus Equilateral'' ฉบับสมบูรณ์<ref name="VEintro">"It is therefore quite possible that these stories influenced me subconsciously when … I worked out the principles of synchronous communications satellistes …", op. cit, p. x</ref> ซึ่งคลาร์กได้พรรณนาถึงวงโคจรดังกล่าวเป็นครั้งแรกว่า มันจะเป็นประโยชน์สำหรับการออกอากาศและการสื่อสารผ่านดาวเทียม<ref>{{cite web | publisher = Arthur C. Clark | url = http://www.clarkefoundation.org/docs/ClarkeWirelessWorldArticle.pdf | title = Extra-Terrestrial Relays — Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage? | date = October 1945 | accessdate = 2009-03-04}}</ref> ซึ่งในบางครั้ง มันก็ถูกเรียกว่า '''วงโคจรคลาร์ก'''<ref>{{cite web | publisher = NASA | url = http://www2.jpl.nasa.gov/basics/bsf5-1.php | title = Basics of Space Flight Section 1 Part 5, Geostationary Orbits | accessdate = 2009-06-21}}</ref> แต่วงโคจรที่คลาร์กจินตนาการไว้นั้น มีเส้นรอบวงยาว 265,000 กิโลเมตร ซึ่งเกือบจะใกล้เคียงกับความเป็นจริงในเวลาต่อมา |
||
นอกจากนี้ ยังมีแนวคิดในการใช้ประโยชน์จากวงโคจรค้างฟ้า ในการสร้าง[[ลิฟต์อวกาศ]] อีกด้วย |
|||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
||
{{รายการอ้างอิง}} |
{{รายการอ้างอิง}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:23, 8 มกราคม 2556
วงโคจรค้างฟ้า (อังกฤษ: geostationary orbit หรือ Geostationary Earth Orbit , อักษรย่อ: GEO) เป็นวงโคจรที่มีระยะทางห่างจากพื้นโลก 35,786 กิโลเมตร (22,236 ไมล์) ขึ้นไปเหนือเส้นศูนย์สูตรของโลก มีทิศทางการโคจรทวนเข็มนาฬิกาเหมือนทิศทางการหมุนของโลก วัตถุที่อยู่ในวงโคจรดังกล่าวจะมีคาบการโคจรเกือบเท่ากับของโลก คือ 23 ชั่วโมง 56 นาที 4 วินาที และนั่นเองทำให้เมื่อสังเกตุวัตถุที่อยู่ในวงโคจรนี้จากโลก วัตถุจะปรากฏนิ่งในตำแหน่งเดิมตลอดเวลา ดาวเทียมในวงโคจรนี้ส่วนมากจึงเป็น ดาวเทียมสื่อสาร และ ดาวเทียมอุตุนิยมวิทยา วงโคจรที่มีลักษณะใกล้เคียงกับวงโคจรค้างฟ้าคือ วงโคจรจีโอซิงโครนัส ที่แตกต่างกันตรงที่ไม่ได้โคจรในระนาบเดียวกับเส้นศูนย์สูตร
แนวคิดเรื่อง วงโคจรจีโอซิงโครนัส เพื่อการสื่อสารนั้นถูกเผยแพร่เป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1928 โดยชาวออสเตรีย เฮอร์แมน โปโตซิก[1] แต่ไม่เป็นที่แพร่หลาย ต่อมาแนวคิดนี้ปรากฎในวรรณกรรมวิทยาศาสตร์ซึ่งได้รับความนิยมมาก เรื่อง Venus Equilateral โดย จอร์จ โอ. สมิทธิ์[2] แต่เขาก้ไม่ได้สนใจในรายละเอียด ต่อก็ปรากฎในนิยายวิทยาศาสตร์อีกเรื่องที่แต่งโดยนักประพันธ์ชาวอังกฤษ อาเธอร์ ซี. คลาร์ก จากกระแสนิยมในวรรณกรรมของเขา แนวคิดนี้จึงแพร่หลาย ตามด้วยข้อมูลและทฤษฏีมากมายถึงหลักการของมัน ในปี ค.ศ. 1945 เอกสารชื่อ "Extra-Terrestrial Relays — Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage?"' (การถ่ายทอดภาคพื้นดินที่ยิ่งใหญ่ — สถานีจรวดจะสามารถให้สัญญาณวิทยุได้ทั่วโลกหรือไม่?) ถูกตีพิมพ์ในนิตยสาร ไวร์เลสส์ เวิลด์ ซึ่งคลาร์กได้ยอมรับถึงการเชื่อมบทนำของเขาไปยังวรรณกรรมชุด Venus Equilateral ฉบับสมบูรณ์[3] ซึ่งคลาร์กได้พรรณนาถึงวงโคจรดังกล่าวเป็นครั้งแรกว่า มันจะเป็นประโยชน์สำหรับการออกอากาศและการสื่อสารผ่านดาวเทียม[4] ซึ่งในบางครั้ง มันก็ถูกเรียกว่า วงโคจรคลาร์ก[5] แต่วงโคจรที่คลาร์กจินตนาการไว้นั้น มีเส้นรอบวงยาว 265,000 กิโลเมตร ซึ่งเกือบจะใกล้เคียงกับความเป็นจริงในเวลาต่อมา
นอกจากนี้ ยังมีแนวคิดในการใช้ประโยชน์จากวงโคจรค้างฟ้า ในการสร้างลิฟต์อวกาศ อีกด้วย
อ้างอิง
- ↑ Noordung, Hermann (1995) [1929]. The Problem With Space Travel. Translation from original German. DIANE Publishing. p. 72. ISBN 978-0-7881-1849-4.
{{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|coauthors=ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help) - ↑ "(Korvus's message is sent) to a small, squat building at the outskirts of Northern Landing. It was hurled at the sky. … It … arrived at the relay station tired and worn, … when it reached a space station only five hundred miles above the city of North Landing." Smith, George O. (1976). The Complete Venus Equilateral. New York: Ballantine Books. pp. 3–4. ISBN 0-345-25551-8-185.
{{cite book}}: ตรวจสอบค่า|isbn=: invalid prefix (help) - ↑ "It is therefore quite possible that these stories influenced me subconsciously when … I worked out the principles of synchronous communications satellistes …", op. cit, p. x
- ↑ "Extra-Terrestrial Relays — Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage?" (PDF). Arthur C. Clark. October 1945. สืบค้นเมื่อ 2009-03-04.
- ↑ "Basics of Space Flight Section 1 Part 5, Geostationary Orbits". NASA. สืบค้นเมื่อ 2009-06-21.
แหล่งข้อมูลอื่น
- แหล่งที่มาแบบกราฟิกของรัศมีวงโคจรค้างฟ้าของโลก (อังกฤษ)
- Orbital Mechanics (Rocket and Space Technology) (อังกฤษ)
- รายชื่อดาวเทียมในวงโคจรค้างฟ้า (อังกฤษ)
- Clarke Belt Snapshot Calculator
- 3D Real Time Satellite Tracking องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ (NASA)