เอกอัครราชทูต

เอกอัครราชทูต (อังกฤษ: ambassador) เป็นนักการทูตตำแหน่งสูงสุด ซึ่งจัดการแทนประเทศหนึ่ง ๆ และปรกติมักได้รับการส่งไปยังอีกประเทศหนึ่ง, ไปยังรัฐบาลต่างด้าว หรือไปยังองค์การระหว่างประเทศ

ในความหมายธรรมดา คำ "ทูต" (ambassador) บ่งถึง บุคคลซึ่งรัฐบาลประเทศหนึ่งส่งไปประจำอีกประเทศหนึ่งเพื่อให้จัดการแทนตน และไม่ว่าบุคคลนั้นจะมีตำแหน่งใด โดยรัฐผู้รับ (host State) จะให้ทูตมีเขตอำนาจอยู่ใน สถานทูต (embassy) ซึ่งตั้งอยู่ในดินแดนของรัฐผู้รับ และรัฐผู้รับจะให้ความคุ้มกัน (immunity) แก่พัทธสีมา, ที่ดิน, ทรัพย์สิน, บุคคล ฯลฯ ของสถานทูต

บางประเทศอาจแต่งตั้งบุคคลผู้เป็นที่เลื่อมใสกว้างขวางให้เป็นเอกอัครราชทูตประจำกระทรวง (Ambassador at Large) เพื่อให้จัดการเพียงบางอย่างโดยเฉพาะ หรือรับผิดชอบท้องที่อันจำกัด ขณะที่เอกอัครราชทูตมักมีอำนาจจัดการทั่วไป

สำหรับประเทศในเครือจักรภพ มักเรียกเอกอัครราชทูตว่า ข้าหลวงใหญ่ (High Commissioner) และคณะผู้แทนทางทูตจะเรียก คณะข้าหลวงใหญ่ (High Commission) แทน ส่วนเอกอัครราชทูตของสันตะสำนัก (Holy See) นั้นเรียก เอกอัครสมณทูต (nuncio)