ผักบุ้งรั้ว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ผักบุ้งรั้ว
ผักบุ้งรั้ว
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Magnoliophyta
ชั้น: Magnoliopsida
อันดับ: Solanales
วงศ์: Convolvulaceae
สกุล: Ipomoea
สปีชีส์: I.  cairica
ชื่อทวินาม
Ipomoea cairica
Sweet
ชื่อพ้อง
  • Ipomoea palmata Forssk.
  • Ipomoea stipulacea Jacq.
  • Ipomoea tuberculata (Desr.) Roem. & Schult.

ผักบุ้งรั้ว (ชื่อวิทยาศาสตร์: Ipomoea cairica) หรือ บ้องเลน, มันจระเข้, มันหมู เป็นพืชในวงศ์ Convolvulaceae ลักษณะเป็นไม้เถาล้มลุก ยาวได้ถึง 5 เมตร ใบรูปรี รูปไข่ถึงแกมใบหอก ยาว 2.5-5 เซนติเมตร แฉกกลางขนาดใหญ่กว่าแฉกข้าง ก้านใบยาว 2-8 เซนติเมตร ดอกออกเป็นช่อรูปกรวยสีม่วงอมชมพู 1-3 ดอก ก้านดอกยาว 0.5-2 เซนติเมตร ก้านช่อดอกยาว 2-8 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงสีเขียว กลีบดอกสีม่วงอ่อน ด้านในสีม่วงเข้ม ผลกลมเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติเมตร เมล็ดขนาดประมาณ 5 มิลลิเมตร สีดำ มีขนสั้นนุ่ม[1]

ผักบุ้งรั้วกระจายพันธุ์ในอเมริกาใต้ แอฟริกา เอเชียถึงหมู่เกาะแปซิฟิก รากมีสรรพคุณเป็นยาบำรุง ขับน้ำเหลือง ช่วยขับน้ำนม แก้พิษแมงป่อง[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ), ราชันย์ ภู่มา และคณะ, หน้า 279, พ.ศ. 2559, โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กรุงเทพฯ
  2. ผักบุ้งรั้ว. สำนักพิมพ์บ้านและสวน. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-09-29. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2561. {{cite book}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)