บิกแบนด์
| บิ๊กแบนด์ | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | แจ๊ส ดนตรีสวิง (ในยุค 1930) |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | ยุค 1920; ในสหรัฐอเมริกา |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | แซกโซโฟน • เครื่องเป่าทองเหลือง • เครื่องดนตรีให้จังหวะ (กีตาร์ • เปียโน • ดับเบิลเบส • ทูบา • Vibes • กลองชุด • เพอร์คัชชัน) |
| รูปแบบอนุพันธุ์ | จัมป์บลูส์ • ดนตรีสวิง • เทรดิชันอลป็อป[1] |
บิ๊กแบนด์ (อังกฤษ: Big band) เป็นลักษณะการรวมกันของการเล่นดนตรีในดนตรีแจ๊ส ได้รับความนิยมในยุคสวิง ต้นทศวรรษ 1930 จนถึงปลายยุค 1940 บิ๊กแบนด์โดยทั่วไปมักประกอบด้วยนักดนตรีประมาณ 12 ถึง 25 คน เล่นเครื่องดนตรีแซกโซโฟน, ทรัมเป็ต, ทรอมโบน และเครื่องให้จังหวะ
คำว่า แจ๊สแบนด์, สเตจแบนด์, แจ๊สออร์เคสตร้า, โซไซตีแบนด์ และแด๊นสแบนด์ อาจมีใช้อธิบายถึงบิ๊กแบนด์ก็ได้
อ้างอิง
[แก้] | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |