นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู
นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู หรือ นักศึกษาฝึกสอน (อังกฤษ: student teacher หรือ practice teacher) เป็นนักศึกษาในวิทยาลัย มหาวิทยาลัยหรือระดับบัณฑิตศึกษาที่สอนภายใต้การกำกับดูแลของครูประจำการ เพื่อให้ผ่านคุณสมบัติในการสำเร็จการศึกษาด้านศึกษาศาสตร์ สำหรับในประเทศไทย นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูจะอยู่ภายใต้การดูแลของอาจารย์นิเทศก์จากมหาวิทยาลัย และครูพี่เลี้ยงที่ได้รับการแต่งตั้งจากโรงเรียน นักศึกษากลุ่มนี้จะต้องปฏิบัติหน้าที่คล้ายคลึงกับครูประจำการทั่วไป เช่น การจัดการเรียนการสอน การดูแลชั้นเรียน รวมถึงการวัดและประเมินผลอีกด้วย[1][2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "สาระการฝึกทักษะ และสมรรถนะ การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา ตามมาตรฐานความรู้และประสบการณ์วิชาชีพ" (PDF). คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-01-11. สืบค้นเมื่อ 7 November 2020.
- ↑ ทองเชื้อ, ศิรดา; ศราธพันธุ์, นฤมล. "ปัญหาการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของนิสิตฝึกสอน สาขาคหกรรมศาสตรศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์" (PDF). คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 7 November 2020.
บรรณานุกรม
[แก้]- Meyer-Botnarescue, H. and Machado, J. (2004) Student Teaching: Early Childhood Practicum Guide. Thomson Delmar Learning.
- Grim, P.R. and Michaelis, J.U. (1953) The Student Teacher in the Secondary School. Prentice-Hall.
- DellaValle, J. and Sawyer, E. (1998) Teacher Career Starter: The Road to a Rewarding Career. Career Starters.
- Wiggins, S.P. (1958) The Student Teacher in Action. Allyn and Bacon Publishers.