ข้ามไปเนื้อหา

ทางข้ามถนนนอร์ฟอล์คเซาเธิร์น–เกร็กซัน

พิกัด: 35°59′56.66″N 78°54′36.83″W / 35.9990722°N 78.9102306°W / 35.9990722; -78.9102306
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทางข้ามถนนนอร์ฟอล์กเซาเทิร์น–เกร็กซัน
ภาพถ่ายเมื่อปี 2015
พิกัด35°59′56.66″N 78°54′36.83″W / 35.9990722°N 78.9102306°W / 35.9990722; -78.9102306
เส้นทางแอมแทร็ก
ทางรถไฟนอร์ฟอล์กเซาเทิร์น
ข้ามถนนเซาท์เกร็กซัน
ที่ตั้งเดอแรม รัฐนอร์ทแคโรไลนา สหรัฐ
ชื่อทางการNorfolk Southern–Gregson Street Overpass
ชื่ออื่น
  • สะพาน 11-ฟุต-8
  • สะพาน 11-ฟุต-8+8
  • สะพานที่เปิดกระป๋อง
  • กิโยตินถนนเกร็กซัน
เจ้าของทางรถไฟนอร์ทแคโรไลนา
Structure Number000000000630068
ข้อมูลจำเพาะ
ประเภทสะพานแบบคาน
วัสดุSteel
ความยาว92 ฟุต (28 เมตร)
จำนวนช่วง2
เคลียร์ตอนล่าง12 ft 4 in (3.76 m)  (ข้อมูลเมื่อ October 2019)
ประวัติ
วันสร้างเสร็จ1940
สร้างใหม่ตุลาคม 2019
สถิติ
การจราจรโดยเฉลี่ย11,000 (2003) ราว 6% ของการเดินทางทางรถบรรทุก
ที่ตั้ง
แผนที่

ทางข้ามถนนนอร์ฟอล์กเซาเทิร์น–เกร็กซัน (อังกฤษ: Norfolk Southern–Gregson Street Overpass) หรือรู้จักในชื่อเล่น สะพาน 11 ฟุต 8 นิ้ว (อังกฤษ: 11-foot-8 Bridge), สะพานที่เปิดกระป๋อง (อังกฤษ: The Can Opener) หรือ กิโยตินถนนเกร็กซัน (อังกฤษ: The Gregson Street Guillotine) เป็นสะพานทางรถไฟในเมืองเดอแรม รัฐนอร์ทแคโรไลนา สหรัฐ ออกแบบขึ้นในทศวรรษ 1920 และสร้างขึ้นในปี 1940 ข้ามเหนือถนนเซาธ์เกร็กซัน สะพานนี้สร้างด้วยความสูงรถผ่านที่ 11 ฟุต 8 นิ้ว (3.56 เมตร) ซึ่งเป็นความสูงมาตรฐานในเวลานั้น ความสูงรถผ่านมาตรฐานในปี 1973 ปรับเป็น 14 ฟุต (4.27 เมตร) ซึ่งสูงกว่าความสูงที่สะพานนี้มี 2 ฟุต 4 นิ้ว (0.71 เมตร)[1]

ถึงแม้จะมีป้ายคำเตือนอยู่จำนวนมาก ได้มีรถบรรทุก รถบัส และรถบ้าน ชนเข้ากับทางข้ามนี้ด้วยความเร็วสูง ส่งผลให้เพดานของรถบรรทุกเหล่านี้หลุดออกอันนำมาสู่ชื่อเล่นต่าง ๆ ของสะพานนี้[2][3][4] ในเดือนตุลาคม 2019 การรถไฟนอร์ทแคโรไลนา เจ้าของสะพาน ได้เพิ่มความสูงขึ้น 8 นิ้ว (0.2 เมตร) เป็น 12 ฟุต 4 นิ้ว (3.76 เมตร) อย่างไรก็ตาม ยังคงเตี้ยกว่าความสูงมาตรฐานอยู่ดี[5]

พนักงานออฟฟิศใกล้เคียง เยอร์เกน เฮนน์ (Jürgen Henn) ตั้งกล้องในปี 2008 เพื่ออัดวิดีโอการชนเข้ากับสะพาน เขามีวิดีโอของรถชนเข้ากับสะพานมากกว่า 150 ครั้งในเดือนตุลาคม 2020 ช่องยูทูบที่เขาตั้งขึ้นเพื่ออัปโหลดวิดีโอเหล่านี้มีผู้ติดตามมากกว่า 150,000 คนและยอดเข้าชมมากกว่า 50 ล้านคน[6] อย่างไรก็ตาม ที่ผ่านมามีรายงานผู้บาดเจ็บเพียงสามรายเท่านั้น ประกอบกับป้ายเตือนและสัญญาณไฟเตือนจำนวนมากที่ทางการติดตั้งไว้ บวกกับค่าใช้จ่ายในการปรับปรุงที่จะสูง จึงทำให้การปรับความสูงสะพานนี้มีแนวโน้มต่ำที่จะเกิดขึ้น[7]

บนสื่อและอินเทอร์เน็ต

[แก้]

เยอร์เกน เฮนน์ (Jürgen Henn) ทำงานอยู่ในออฟฟิศใกล้ ๆ เขาได้ติดตั้งกล้องวิดีโอเพื่ออัดวิดีโอรถชนเข้ากับสะพาน นับตั้งแต่ปี 2008 เขาอัดวิดีโอการชนมากกว่า 150 ครั้งและโพสท์ลงบนยูทูบ[8] และได้รับความสนใจจากสำนักข่าวท้องถิ่นจนถึงระดับนานาชาติรวมถึง เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นอล[9] และปรากฏในรายการบนคอเมดีเซนทรอล รายการ Tosh.0

อ้างอิง

[แก้]
  1. The American Association of State Highway Officials (1973). "1". STANDARD SPECIFICATIONS for HIGHWAY BRIDGES (ภาษาอังกฤษ) (Eleventh ed.). Washington, D.C.: the Association General Offices. p. 12. สืบค้นเมื่อ 2 November 2019. By the Authority Vested By Part 5 of the United States Code § 552 (a) and Part 1 of the Code of Regulations § 51 the attached document has been duly INCORPORATED BY REFERENCE and shall be considered legally binding upon all citizens and residents of the United States of America. HEED THIS NOTICE: Criminal penalties may apply for noncompliance.
  2. Gutierrez, Gabe (January 7, 2016). "This Bridge Continues Wreaking Havoc on Unsuspecting Truck Drivers". NBC Nightly News. NBC News. สืบค้นเมื่อ January 7, 2016.
  3. Gibbs, Tamara (June 22, 2015). "Trucks Hit Same Durham Bridge Hours Apart". Eyewitness News. Durham, NC: WTVD-TV. สืบค้นเมื่อ January 8, 2016.
  4. Mitchell, David (April 12, 2013). "Video: Trucks Smash into Bridge Time After Time After Time". Denver: KDVR-TV. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-25. สืบค้นเมื่อ January 7, 2016.
  5. Krueger, Sarah (October 21, 2019). "Durham's 'can opener bridge' being raised". WRAL.com (ภาษาอังกฤษ). Capitol Broadcasting Company. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 23, 2019. สืบค้นเมื่อ October 23, 2019.
  6. "yovo68 – About". สืบค้นเมื่อ 2020-10-18.
  7. West, Matthew (March 27, 2014). Traffic Separation Study (TSS) (Report). City of Durham, North Carolina. สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.
  8. Cohen, Ben (January 6, 2016). "The Joys of Watching a Bridge Shave the Tops off Trucks". The Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ January 7, 2016.
  9. Hooley, Danny (January 6, 2016). "A Little off the Top: Durham's 'Canopener Bridge' Makes the Front Page of the Wall Street Journal". Indy Week. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-09. สืบค้นเมื่อ January 8, 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]