ข้ามไปเนื้อหา

ดาบเจ็ดเขี้ยว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ดาบเจ็ดเขี้ยว

ดาบเจ็ดเขี้ยว (ญี่ปุ่น: 七支刀โรมาจิชิชิชิโต) เป็นดาบโบราณอันเป็นสมบัติประจำชาติญี่ปุ่น สันนิฐานว่าดาบเล่มนี้เดิมถูกตีขึ้นในแผ่นดินจีนสมัยราชวงศ์จิ้น [1] ตามตำนานในพงศาวดารนิฮงโชะกิ ระบุว่าเป็นดาบที่กษัตริย์แห่งแพ็กเจถวายแก่จักรพรรดินีจิงงุ[2] ผู้สำเร็จราชการแผ่นดินญี่ปุ่นในขณะนั้น ตัวดาบเป็นดาบเหล็กกล้ายาว 74.9 เซนติเมตร มีกิ่งแยกออกมาข้างละสามกิ่งรวมทั้งหมดจึงมีเจ็ดกิ่ง จึงเรียกดาบนี้ว่า ดาบเจ็ดเขี้ยว บนตัวดาบมีอักษรทองดำเป็นตัวจีนอยู่ 61 ตัวแต่บางตัวก็อ่านได้ไม่ชัดเจน ปัจจุบันดาบนี้ถูกเก็บรักษาไว้ที่ศาลเจ้าอิโซะโนะกะมิในจังหวัดนะระโดยไม่มีการจัดแสดงต่อสาธารณชน

อ้างอิง

[แก้]
  1. "ご由緒【七支刀(しちしとう)】|石上神宮[いそのかみじんぐう]公式サイト|奈良県天理市". Isonokami.jp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-31. สืบค้นเมื่อ 2014-03-07.
  2. Nana Miyata, Die Übernahme der chinesischen Kultur in Japans Altertum, LIT Verlag, Münster p.11.