บริเวณเวอร์นิเก
| บริเวณเวอร์นิเก (Wernicke's area) | |
|---|---|
 บริเวณโดยประมาณของบริเวณเวอร์นิเก แสดงด้วยสีเทา | |
| ตัวระบุ | |
| MeSH | D065813 |
| นิวโรเนมส์ | 1233 |
| นิวโรเล็กซ์ ID | nlx_144087 |
| FMA | 242178 |
| ศัพท์ทางกายวิภาคของประสาทกายวิภาคศาสตร์ | |
บริเวณเวอร์นิเก (Wernicke's area) เป็นบริเวณของซีรีบรัล คอร์เท็กซ์ในสมองของมนุษย์ อยู่ด้านหลังของลอนสมองซุพีเรียร์เทมพอรัล (superior temporal gyrus) ล้อมรอบคอร์เท็กซ์ของระบบรับเสียง (auditory cortex) บนร่องด้านข้างหรือร่องซิลเวียน [ซึ่งเป็นส่วนที่สมองกลีบขมับ (temporal lobe) และสมองกลีบข้าง (parietal lobe) มาพบกัน] อาจเรียกบริเวณนี้ว่าส่วนท้ายของบริเวณโบรดมันน์ 22 และในคนส่วนใหญ่บริเวณนี้จะอยู่ในสมองซีกซ้าย ซึ่งทำหน้าที่เฉพาะในด้านทักษะทางภาษา การอุดตันของหลอดเลือดแดงมิดเดิลซีรีบรัล (middle cerebral artery) ในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองอาจทำให้บริเวณนี้ทำหน้าที่ได้ผิดปกติ
ชื่อของบริเวณเวอร์นิเกมาจากชื่อของ คาร์ล เวอร์นิเก นักประสาทวิทยาและจิตแพทย์ชาวเยอรมัน ซึ่งค้นพบว่าการทำลายในบริเวณนี้ทำให้เกิดภาวะเสียการสื่อความ (aphasia) ซึ่งเรียกว่า Wernicke's aphasia หรือ receptive aphasia ในปี ค.ศ. 1874 (พ.ศ. 2417) ภาวะดังกล่าวทำให้เกิดความบกพร่องของความเข้าใจภาษาและการพูด ซึ่งมีจังหวะของเสียงที่ธรรมชาติและมีวากยสัมพันธ์ที่ปกติ แต่ไม่มีความสามารถเข้าใจความหมายได้ อาจเรียกภาวะนี้ว่า fluent หรือ jargon aphasia การทำงานของเวอร์นิเกเป็นการริเริ่มการศึกษาสมองในบริเวณนี้และบทบาทที่เกี่ยวกับภาษา ซึ่งเกี่ยวข้องกับความเข้าใจและการตีความภาษาพูด
บริเวณนี้เชื่อมต่อไปยังบริเวณโบรคา (Broca's area) โดยผ่านเส้นทางประสาทชื่ออาร์คูเอท ฟาสซิคูลัส (arcuate fasciculus) และยังเชื่อมต่อกับคอร์เท็กซ์ส่วนการรับเสียงปฐมภูมิ (primary auditory cortex) ซึ่งเกี่ยวกับบทบาทของความเข้าใจซึ่งคำพูด
ดูเพิ่ม
[แก้]- สมอง
- ซีรีบรัล คอร์เท็กซ์
- บริเวณโบรคา (Broca's area)
- อาร์คูเอท ฟาสซิคูลัส (Arcuate fasciculus)
- อันซิเนท ฟาสซิคูลัส (Uncinate fasciculus)
