ร่องด้านข้าง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ร่องด้านข้าง
(Lateral fissure)
ร่องด้านข้างในสมองมนุษย์
ฐานของสมอง (ร่องด้านข้างอยู่ด้านบนซ้าย)
รายละเอียด
ตัวระบุ
ภาษาละตินsulcus lateralis
นิวโรเนมส์49
นิวโรเล็กซ์ IDbirnlex_1487
TA98A14.1.06.006
A14.1.09.104
TA25436, 5877
FMA77801
ศัพท์ทางกายวิภาคของประสาทกายวิภาคศาสตร์

ในทางประสาทกายวิภาคศาสตร์ ร่องด้านข้าง หรือ ร่องซิลเวียน (Lateral sulcus หรือ Sylvian fissure หรือ lateral fissure) เป็นโครงสร้างที่โดดเด่นของสมองมนุษย์ แบ่งสมองกลีบหน้า (frontal lobe) และสมองกลีบข้าง (parietal lobe) ที่อยู่ด้านบนออกจากสมองกลีบขมับ (temporal lobe) ที่อยู่ด้านล่าง ปรากฏอยู่ทั้งซีรีบรัล เฮมิสเฟียร์ทั้งสองข้าง แต่ข้างซ้ายยาวกว่า ร่องนี้เป็นหนึ่งในร่องที่วิวัฒนาการขึ้นมาแรกสุดในสมองมนุษย์ ปรากฏขึ้นในราวอายุครรภ์ประมาณสัปดาห์ที่ 14 นับจากประจำเดือนครั้งสุดท้าย[1]

ร่องด้านข้างมีการแตกแขนงมากมาย แขนงที่เด่นๆ และพบได้ง่ายมีอยู่ 2 ร่อง คือ ascending (หรือ vertical) ramus และ horizontal ramus ซึ่งแบ่งลอนสมองอินฟีเรียร์ ฟรอนทัล (inferior frontal gyrus) ร่องด้านข้างนี้มีโครงสร้างที่เรียกว่า ลอนสมองทรานสเวอร์ส เทมเพอรัล (transverse temporal gyri) ซึ่งเป็นสมองส่วนการได้ยินปฐมภูมิ (primary auditory cortex)

ชื่อ ร่องซิลเวียน มาจากชื่อฟรานซิสคัส ซิลเวียส (Franciscus Sylvius, 1614-1672) ศาสตราจารย์ทางการแพทย์

ภาพอื่นๆ[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Jee G. Chi, Elizabeth C. Dooling, Floyd H. Gilles (1977). "Gyral development of the human brain". Annals of Neurology. 1 (1): 86–93. doi:10.1002/ana.410010109. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-03-01. สืบค้นเมื่อ 2008-01-13. {{cite journal}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |month= ถูกละเว้น (help)CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)