กลุ่มอาการเวเบอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Weber's syndrome)
กลุ่มอาการเวเบอร์
ชื่ออื่นโรคหลอดเลือดสมองที่มิดเบรน, อัมพาตครึ่งซีกสลับด้านท่อนบน (Superior alternating hemiplegia)
แผนภาพแสดงตำแหน่งที่เกิดการบาดเจ็บในมิดเบรน
สาขาวิชาประสาทวิทยา
สาเหตุการอุดตันของหลอดเลือดสมองที่เลี้ยงบริเวณนั้น
การรักษาตามการรักษาผลของโรคหลอดเลือดสมอง

กลุ่มอาการเวเบอร์ (อังกฤษ: Weber's syndrome) หรือ โรคหลอดเลือดสมองส่วนกลาง (อังกฤษ: midbrain stroke syndrome) หรือ อัมพาตครึ่งซีกท่อนบนสลับด้าน (อังกฤษ: superior alternating hemiplegia) เป็นชนิดหนึ่งของโรคหลอดเลือดสมองที่สร้างความเสียหายที่ส่วนมีเดียลของมิดเบรนที่ซึ่งประกอบด้วยออคูโลมอเตอร์ฟาซิเคิลส์ (oculomotor fascicles) ในซิสเทิร์นระหว่างเพดันเคิล (interpeduncular cisterns) และเพดันเคิลในซีรีบรัม (cerebral peduncle) ส่งผลให้เกิดอาการแสดงคืออัมพาตของมอเตอร์นิวรอนท่อนล่างฝั่งเดียวกันกับร่างกายชนิดอัมพาตของเส้นประสาทออคูโลมอเตอร์ และอัมพาตครึ่งซีกที่ฝั่งตรงข้ามของร่างกาย

สาเหตุส่วนใหญ่เกิดจากการขาดเลือดของมิดเบรนอันเป็นผลจากการอุดตันที่แขนงของหลอดเลือดซีรีบรัมส่วนหลังเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้อาจมีบางกรณีที่พบการอุดตันที่แขนงทางพารามีเดียนบองหลอดเลือดบาซิลาร์กระจายแบบไบเฟอร์เคต (basilar bifurcation perforating arteries)[1][2]

ชื่อตั้งตามเซอร์เฮอร์มันน์ เดวิด เวเบอร์แพทย์ชาวลอนดอนผู้เกิดที่เยอรมนี และบันทึกอธิบายอาการนี้ครั้งแรกในปี 1863[3]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Weber's syndrome". GPnotebook.
  2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK559158/
  3. Weber HD (1863). "A contribution to the pathology of the crura cerebri". Medico-Chirurgical Transactions. 46: 121–139. doi:10.1177/095952876304600112. PMC 2147786. PMID 20896209.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

การจำแนกโรค

แม่แบบ:Lesions of spinal cord and brainstem