พรรคแรงงานสังคมนิยมสเปน
พรรคแรงงานสังคมนิยมสเปน Partido Socialista Obrero Español | |
|---|---|
 | |
| ชื่อย่อ | PSOE |
| ผู้ก่อตั้ง | ปาโบล อิเกลเซียส ปอสเซ |
| เลขาธิการ | เปโดร ซันเชซ |
| รองเลขาธิการ | มาริอา เฆซุส มอนเตโร |
| ประธาน | กริสตินา นาร์โบนา |
| ก่อตั้ง | 2 พฤษภาคม 1879 |
| ที่ทำการ | C/ Ferraz, 70 28008, มาดริด |
| หนังสือพิมพ์ | เอลโซซิอาลิสตา |
| ฝ่ายนักเรียนนักศึกษา | กัมปูสโฆเบน |
| ฝ่ายเยาวชน | เยาวชนสังคมนิยมแห่งสเปน |
| สมาชิกภาพ (ปี 2023) |  152,913[1] |
| อุดมการณ์ | ประชาธิปไตยสังคมนิยม[2] |
| จุดยืน | ซ้ายกลาง[5] |
| กลุ่มระดับชาติ | กลุ่มเชื่อมโยงรีพับลิกัน-สังคมนิยม (1909–1919, 1931–1933) พันธมิตรฝ่ายซ้าย (1918) แนวร่วมนิยม (1936–1939) |
| กลุ่มระดับสากล | พันธมิตรก้าวหน้า สังคมนิยมนานาชาติ |
| กลุ่มในภูมิภาค | พรรคสังคมนิยมยุโรป |
| กลุ่มในสภายุโรป | พันธมิตรก้าวหน้าของสังคมนิยมและประชาธิปไตย |
| สี | แดง |
| เพลง | "Himno del PSOE" ('เพลงชาติของเปโซเอ')[6] |
| สภาผู้แทนราษฎร | 120 / 350 |
| วุฒิสภา | 88 / 266 |
| สภายุโรป (สัดส่วนของสเปน) | 20 / 61 |
| สภาส่วนภูมิภาค | 324 / 1,261 |
| รัฐบาลส่วนภูมิภาค | 5 / 19 |
| รัฐบาลท้องถิ่น | 20,784 / 60,941 |
| เว็บไซต์ | |
| www | |
| สัญลักษณ์การเลือกตั้ง | |
 | |
| การเมืองสเปน รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง | |
พรรคแรงงานสังคมนิยมสเปน (สเปน: Partido Socialista Obrero Español [paɾˈtiðo soθjaˈlista oˈβɾeɾo espaˈɲol] , หรือเรียกโดยย่อว่า เปโซเอ ([peˈsoe] ) เป็นพรรคการเมืองที่มีอุดมการณ์สังคมนิยมประชาธิปไตย[2][7] เปโซเอ เป็นพรรคแกนนำรัฐบาลในหลายช่วงระยะเวลาอย่างยาวนานกว่าพรรคอื่นในประชาธิปไตยสมัยใหม่ของสเปน คือ ตั้งแต่ปี 1982 ถึง 1996 ภายใต้รัฐบาล เฟลิเป กอนซาเลซ ค.ศ. 2004 ถึง 2011 ภายใต้รัฐบาล โฆเซ ลุยส์ โรดริเกรซ ซาปาเตโร และตั้งแต่ปี ค.ศ. 2018 ภายใต้รัฐบาล เปโดร ซันเชซ
พรรคก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1879 นับเป็นพรรคที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงดำเนินอยู่ในปัจจุบัน เปโซเอ มีบทบาทสำคัญในระหว่าง สาธารณรัฐสเปนที่ 2 โดยเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลผสม ตั้งแต่ ค.ศ. 1931 ถึง 1933 และ 1936 ถึง 1939 เมื่อสาธารณรัฐล่มสลายในสงครามกลางเมืองสเปน พรรคถูกสั่งห้ามในระหว่างการปกครองของฟรังโก สมาชิกและผู้นำของพรรคถูกข่มเหงหรือถูกเนรเทศไปต่างประเทศ การสั่งห้ามถูกยกเลิกในปี ค.ศ. 1977 หลังจากสเปนเปลี่ยนผ่านสู่ประชาธิปไตย ตามประวัติศาสตร์ เปโซเอ ถือเป็นพรรคลัทธิมากซ์ในอดีต แต่ได้ละทิ้งอุดมการณ์ดังกล่าวในปี ค.ศ. 1979[8] เช่นเดียวกับองค์กรการเมืองกระแสหลักของสเปนส่วนใหญ่ ตั้งแต่ช่วงกลางทศวรรษ 1980 ผู้เชี่ยวชาญถือว่าพรรคมีทัศนคติเชิงบวกต่อการรวมตัวของยุโรป[9][a]
เปโซเอ มีมีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นทางประวัติศาสตร์กับ สหภาพแรงงานทั่วไป (อูเคเต) สหภาพแรงงานหลักของสเปน ราวสองทศวรรษที่ผ่านมา การเป็นสมาชิก อูเคเต ถือเป็นข้อกำหนดสำหรับการเป็นสมาชิกพรรคเปโซเอ อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่ คริสต์ทศวรรษที่ 1980 อูเคเต มักวิพากษ์วิจารณ์นโยบายเศรษฐกิจของ เปโซเอ บ่อยครั้ง ถึงขั้นเรียกร้องให้ การนัดหยุดงานทั่วไป ต่อรัฐบาลที่นำโดยพรรค เมื่อวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1988[10] 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1992 27 มกราคม ค.ศ. 1994 และร่วมกับกรรมาธิการแรงงาน 29 กันยายน ค.ศ. 2010 ซึ่งเป็นสหภาพแรงงานหลักอีกแห่งหนึ่งในสเปน ทั้งสหภาพแรงงาน และผู้สนับสนุนฝ่ายซ้ายมักวิพากษ์วิจารณ์นโยบายเศรษฐกิจของ เปโซเอ ว่ามีลักษณะเสรีนิยมทางเศรษฐกิจ เช่น การการผ่อนคลายกฎระเบียบทางการค้า และการเพิ่มจำนวนงานชั่วคราวที่ไม่แน่นอน การลดเงินช่วยเหลือการว่างงานและเงินเกษียณอายุ และโอนกิจการที่เป็นองค์กรของรัฐขนาดใหญ่และบริการสาธารณะให้แก่เอกชน[11] โดยทั่วไปแล้ว เปโซเอ มักดึงดูดผู้มีสิทธิเลือกตั้งหญิงได้มากกว่าคู่แข่ง[12] ภายใต้รัฐบาลชุดแรกของโฆเซ ลุยส์ โรดริเกซ ซาปาเตโร การสมรสเพศเดียวกัน และการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของเพศเดียวกัน ได้เป็นสิ่งที่ถูกกฎหมาย ในปี ค.ศ. 2005 เมื่อไม่นานนี้ พระราชบัญญัติสิทธิของคนข้ามเพศ ได้ผ่านการอนุมัติเป็นกฎหมายเพื่อให้มีเสรีภาพมากขึ้นในเรื่องอัตลักษณ์ทางเพศ[13][14][15][16]
PSOE เป็นสมาชิกของกลุ่มพรรคสังคมนิยมยุโรป พันธมิตรก้าวหน้า และองค์กรสังคมนิยมสากล[10] 21 สมาชิกสภายุโรปของพรรค อยู่ในกลุ่มพันธมิตรก้าวหน้าของสังคมนิยมและประชาธิปไตย ตามกลุ่มรัฐสภายุโรป
อ้างอิง
[แก้]- ↑ El PSOE sufre la huida de 35.000 afiliados desde que Pedro Sánchez lidera el partido Francisco Núñez เผยแพร่ 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2024 สืบค้นผ่าน vozpopuli.com เมื่อ 16 เมษายน ค.ศ. 2025
- ↑ 2.0 2.1 Nordsieck, Wolfram (2023). "Parties and Elections in Europe". www.parties-and-elections.eu. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 January 2016. Updated as required.
- ↑ "APPENDIX A3: POLITICAL PARTIES". Documentation Report (PDF). Spain (Report) (3.0 ed.). European Social Survey. 2020. p. 121. ESS10. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 24 September 2015.
- ↑ Field, B.; Botti, A. (2013). Politics and Society in Contemporary Spain: From Zapatero to Rajoy. Palgrave Macmillan. p. 23. ISBN 978-1137306623.
Aznar's PP government, which arrived at the Moncloa executive palace for the first time since the country's return to democracy, inaugurating the alternation between the center-left PSOE and center-right PP
- ↑ [3][4]
- ↑ "Rumbero, rockero, gaitero u orquestal: el versionable himno del PSOE". abc. 20 พฤษภาคม 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 ตุลาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 23 ตุลาคม 2018.
- ↑ เปโซเอ ได้รับการอธิบายว่าเป็นพรรคสังคมนิยมประชาธิปไตย โดยหลายแหล่งข้อมูล
- Hans-Jürgen Puhle (2001). "Mobilizers and Late Modernizers: Socialist Parties in the New Southern Europe". ใน Nikiforos P. Diamandouros; Richard Gunther (บ.ก.). Parties, Politics, and Democracy in the New Southern Europe. JHU Press. p. 315. ISBN 978-0-8018-6518-3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มกราคม 2014. สืบค้นเมื่อ 14 กรกฎาคม 2013.
- Dimitri Almeida (2012). The Impact of European Integration on Political Parties: Beyond the Permissive Consensus. CRC Press. p. 71. ISBN 978-1-136-34039-0. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 ตุลาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 14 กรกฎาคม 2013.
- Richard Collin; Pamela L. Martin (2012). An Introduction to World Politics: Conflict and Consensus on a Small Planet. Rowman & Littlefield. p. 218. ISBN 978-1-4422-1803-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 ตุลาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 18 กรกฎาคม 2013.
- Ari-Veikko Anttiroiko; Matti Mälkiä, บ.ก. (2006). Encyclopedia of Digital Government. Idea Group Inc (IGI). p. 397. ISBN 978-1-59140-790-4.
- ↑ "El Congreso Extraordinario del PSOE" (ภาษาสเปน). กันยายน 1979. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2016.
- ↑ Ruiz Jiménez & Egea de Haro 2011, p. 110: "According to experts' judgement, most political organisations in Spain have been fairly or strongly in favour of European integration since the mid 1980s" (...) "ในหมู่พรรคการเมืองระดับชาติ ผู้เชี่ยวชาญได้มอง เปโซเอ CDS และ PP อย่างเป็นระบบว่าแสดงทัศนคติเชิงบวกที่แข็งแกร่งต่อการบูรณาการของยุโรป และทัศนคติเหล่านี้ยังถูกมองว่ามีเสถียรภาพตลอดเวลา (โดยมีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานที่เล็ก)"
- ↑ 10.0 10.1 "History of PSOE" (ภาษาสเปน). PSOE own site. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มิถุนายน 2007. สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2007.
- ↑ Aguiar, Fernando (15 October 2006). "The Spanish Socialist Workers Party (PSOE) 1879-1988 From Republican to Liberal Socialism" (PDF). Instituto de Estudios Sociales Avanzados de Andalucía (IESA-CSIC).
- ↑ "Sánchez bets big on women in Spanish campaign". POLITICO (ภาษาอังกฤษ). 2019-03-08. สืบค้นเมื่อ 2024-03-01.
- ↑ "Spanish government approves new bill on transgender rights". AP News (ภาษาอังกฤษ). 2022-06-27. สืบค้นเมื่อ 2024-03-01.
- ↑ "Por la libertad y la justicia". www.psoe.es. สืบค้นเมื่อ 2023-09-25.
- ↑ "El PSOE destaca que la Ley integral contra la violencia de género es adecuada, útil y necesaria, y funciona". www.psoe.es. สืบค้นเมื่อ 2023-09-25.
- ↑ García, Violeta Molina Gallardo, Nacho (2023-08-03). "¿Qué movió a las mujeres a votar el 23J? Preferencia por el PSOE, rechazo a Vox y otras claves, según el CIS". elperiodicodeespana (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 2023-09-25.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- เว็บไซต์ทางการ
(ในภาษาสเปน)
 | บทความเกี่ยวกับการเมือง การปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน