อบเชยลังกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Cinnamomum verum)
อบเชยลังกา
ใบและดอกของ C. verum
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Magnoliophyta
ชั้น: Magnoliopsida
อันดับ: Laurales
วงศ์: Lauraceae
สกุล: Cinnamomum
สปีชีส์: C.  verum
ชื่อทวินาม
Cinnamomum verum
J.Presl
ชื่อพ้อง[1]
  • Camphorina cinnamomum (L.) Farw.
  • C. aromaticum J.Graham
  • C. barthii Lukman.
  • C. bengalense Lukman.
  • C. biafranum Lukman.
  • C. bonplandii Lukman.
  • C. boutonii Lukman.
  • C. capense Lukman.
  • C. carolinense var. oblongum Kaneh.
  • C. cayennense Lukman.
  • C. cinnamomum (L.) H.Karst. nom. inval.
  • C. commersonii Lukman.
  • C. cordifolium Lukman.
  • C. decandollei Lukman.
  • C. delessertii Lukman.
  • C. ellipticum Lukman.
  • C. erectum Lukman.
  • C. humboldtii Lukman.
  • C. iners Wight [Illegitimate]
  • C. karrouwa Lukman.
  • C. leptopus A.C.Sm.
  • C. leschenaultii Lukman.
  • C. madrassicum Lukman.
  • C. maheanum Lukman.
  • C. mauritianum Lukman.
  • C. meissneri Lukman.
  • C. ovatum Lukman.
  • C. pallasii Lukman.
  • C. pleei Lukman.
  • C. pourretii Lukman.
  • C. regelii Lukman.
  • C. roxburghii Lukman.
  • C. sieberi Lukman.
  • C. sonneratii Lukman.
  • C. vaillantii Lukman.
  • C. variabile Lukman.
  • C. wolkensteinii Lukman.
  • C. zeylanicum Blume nom. illeg.
  • C. zeylanicum Breyn.
  • C. zollingeri Lukman.
  • Laurus cinnamomum L.

อบเชยลังกา ชื่อวิทยาศาสตร์: Cinnamomum verumลักษณะทั่วไปเป็นไม้ยืนต้น ตัวต้นจะสูงประมาณ 4 - 10 เมตร ส่วนเปลือกและใบมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ใบมีลักษณะเป็นใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามกัน เส้นใบหยัก 3 เส้น เวลาออกดอกจะออกที่บริเวณซอกใบ หรือปลายกิ่ง โดยออกดอกย่อยสีเหลืองอ่อนรวมกันเป็นช่อ เป็นพืชพื้นเมืองในศรีลังกา [2] เปลือกลำต้นใช้ทำเครื่องเทศ เรียก อบเชย

รวมภาพ[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "The Plant List". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-24. สืบค้นเมื่อ 2013-05-25.
  2. "Cinnamon". Encyclopaedia Britannica. 2008. (species Cinnamomum zeylanicum), bushy evergreen tree of the laurel family (Lauraceae) native to Bangladesh, Sri Lanka (Ceylon), the neighboring Malabar Coast of India, and Myanmar (Burma), and also cultivated in South America and the West Indies for the spice consisting of its dried inner bark. The bark is widely used as a spice due to its distinct odor.