ไข่สกอตช์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไข่สกอตช์
ไข่สกอตช์ผ่าครึ่ง
ประเภทอาหารปิกนิก
แหล่งกำเนิดลอนดอน, สหราชอาณาจักร
ส่วนผสมหลักไข่ต้ม, ไส้กรอก, เกล็ดขนมปัง

ไข่สกอตช์ (อังกฤษ: Scotch egg) เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดในประเทศอังกฤษ เป็นไข่ต้มหุ้มด้วยเนื้อสัตว์บดก่อนจะคลุกด้วยเกล็ดขนมปังแล้วนำไปทอด

ที่มาของไข่สกอตช์มีหลากหลาย ห้างสรรพสินค้าฟอร์ตนัมและเมสันในลอนดอนกล่าวอ้างว่าตนเป็นผู้คิดค้นขึ้นในปี ค.ศ. 1738 โดยได้ชื่อมาจากชื่อเล่นที่ชาวลอนดอนใช้เรียกเจ้าหน้าที่องครักษ์สกอตที่ประจำอยู่ที่นี่และพัฒนาอาหารชนิดนี้[1][2] ด้าน Culinary Delights of Yorkshire กล่าวว่าไข่สกอตช์ถูกคิดค้นในศตวรรษที่ 19 ที่เมืองวิตบี มณฑลยอร์กเชอร์ และใช้เนื้อปลาบดแทนเนื้อสัตว์บด Culinary Delights of Yorkshire ยังกล่าวเพิ่มเติมว่าชื่ออาหารว่าอาจมาจากร้านวิลเลียม เจ. สกอตแอนด์ซันส์ซึ่งขายอาหารชนิดนี้[3]

ไข่สกอตช์มีหลายรูปแบบ ไข่สกอตช์ชุดเล็กมักมาพร้อมกับไข่ผ่าซีกและเบคอนราดด้วยมายองเนส ในแมนเชสเตอร์จะใช้ไข่ดองเสิร์ฟพร้อมไส้กรอกแบล็กพุดดิง ในวุร์สเตอร์จะใช้ไข่ดองเช่นกันแต่เสิร์ฟพร้อมไส้กรอกไวต์พุดดิง ราดด้วยซอสวุร์สเตอร์เชอร์ ในสหรัฐนิยมเสิร์ฟไข่สกอตช์พร้อมน้ำสลัดหรือซอสรสเผ็ดร้อน

อ้างอิง[แก้]

  1. "Single Hen Scotch Egg". Fortnum & Mason. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 May 2014. สืบค้นเมื่อ 22 August 2011.
  2. Glancey, Jonathan (5 November 2007). "A facial at Fortnums? Never!". The Guardian.
  3. "Are Scotch eggs really Scottish?". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 24 July 2018.