ดอมีนิก สโทรส-กาน
ดอมีนิก สโทรส-กาน | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| กรรมการผู้จัดการของกองทุนการเงินระหว่างประเทศ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ดำรงตำแหน่ง 1 พฤศจิกายน 2007 – 18 พฤษภาคม 2011 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| รอง | จอห์น ลิปสกาย | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | Rodrigo Rato | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ถัดไป | คริสตีน ลาการ์ด | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| เกิด | ดอมีนิก กัสตง อ็องเดร สโทรส-กาน 25 เมษายน ค.ศ. 1949 Neuilly-sur-Seine, Seine ประเทศฝรั่งเศส | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| พรรคการเมือง | พรรคสังคมนิยม | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| คู่สมรส | Hélène Dumas (สมรส 1967; หย่า 1984) Brigitte Guillemette (สมรส 1984; หย่า 1989) Anne Sinclair (สมรส 1991; หย่า 2013) Myriam L'Aouffir (สมรส 2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| การศึกษา | HEC Paris Sciences Po Paris Institute of Statistics Paris Nanterre University | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ลายมือชื่อ |  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ดอมีนิก กัสตง อ็องเดร สโทรส-กาน (ฝรั่งเศส: Dominique Gaston André Strauss-Kahn; เกิด 25 เมษายน ค.ศ. 1949) เป็นนักเศรษฐศาสตร์ ทนายความ นักการเมืองชาวฝรั่งเศส และสมาชิกพรรคสังคมนิยมฝรั่งเศส สโทรส-กานเป็นกรรมการผู้บริหารของกองทุนการเงินระหว่างประเทศเมื่อวันที่ 28 กันยายน ค.ศ. 2007 ด้วยการสนับสนุนจากนีกอลา ซาร์กอซี อดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศส และดำรงตำแหน่งจนกระทั่งลาออกเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 2011[1]
เขาเป็นศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์ที่สถาบันรัฐศาสตร์ปารีส สโทรส-กานเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐกิจและการคลังระหว่าง ค.ศ. 1997 และ 1999 ในสมัยนายกรัฐมนตรีลียอแนล ฌ็อสแป็ง เขาเคยได้รับการเสนอชื่อเพื่อเป็นตัวแทนลงสมัครรับตำแหน่งประธานาธิบดีฝรั่งเศสของพรรคในปี ค.ศ. 2007 แต่พ่ายต่อเซกอแลน รัวยาล เมื่อเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2006
เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2011 สโทรส-กานถูกจับกุมตัวในนครนิวยอร์กและถูกแจ้งข้อหาล่วงละเมิดทางเพศต่อแม่บ้านซึ่งทำความสะอาดห้องชุดโรงแรมโซฟีเทล สโทรส-กานยังไม่ได้ให้การหรือแก้ต่าง แต่ปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา[2][3] ในภายหลังเขาถูกปล่อยตัวโดยวางเงินประกันตัว 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[4] อัยการเขตนิวยอร์กถอนฟ้องในวันที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เนื่องจากความไม่น่าเชื่อถือของผู้ร้อง และหลักฐานทางกายภาพที่ยังไม่มีข้อสรุป[5] และศาลเห็นพ้อง[6]
การกล่าวหาลวนลามทางเพศในนิวยอร์ก[แก้]
14 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 แม่บ้านวัย 32 ปี ชื่อ นาฟิสซาตู ไดอัลโล (Nafissatou Diallo)[7][8] ที่โรงแรมนิวยอร์กโซฟิเทล กล่าวหาว่าสโทรส-กาน ได้ล่วงละเมิดทางเพศเธอหลังเธอเข้าไปในห้องชุดของเขา[9]
สโทรส-กานถูกฟ้องอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม และได้วางเงินประกัน 1 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ และทัณฑ์บน 5 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ ในวันรุ่งขึ้น เขาถูกสั่งให้ถูกจำกัดอยู่แต่ในอพาร์ตเมนต์ในนิวยอร์กภายใต้การควบคุม[10] เขาถูกนำตัวมายังศาลเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2554 และแก้ต่างว่าตนไม่มีความผิด[11] วันที่ 30 มิถุนายน นิวยอร์กไทมส์ รายงานว่า คดีดังกล่าวกำลังอยู่บน "ริมความล้มเหลว" เพราะปัญหาความน่าเชื่อถือของเหยื่อผู้กล่าวหา ผู้ซึ่ง ตามข้อมูลของแหล่งข่าวภายในกรมตำรวจนครนิวยอร์ก โกหกเจ้าหน้าที่ตำรวจครั้งแล้วครั้งเล่าตั้งแต่ให้การครั้งแรก[12] ตามข้อมูลของอัยการ ผู้กล่าวหายอมรับว่าเธอโกหกต่อคณะลูกขุนใหญ่เกี่ยวกับเหตุการณ์แวดล้อมเหตุลวนลาม[13] สโทรส-กานถูกปล่อยจากการกักตัวในบ้านเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม[14]
หลังสิ้นสุดการสอบสวนอันกินเวลานาน อัยการยื่นคำร้องถอนฟ้องทุกข้อกล่าวหาต่อสโทรส-กาน โดยระบุว่า ไม่อาจเชื่อได้ว่าความผิดของสโทรส-กาน นอกเหนือไปจากข้อสงสัยที่มีเหตุผล จากประเด็นจริงจังในความน่าเชื่อถือของผู้ร้อง และหลักฐานกายภาพที่ไม่มีข้อสรุป และดังนั้น จึงไม่อาจร้องขอให้คณะลูกขุนเชื่อได้[6][15] คำร้องดังกล่าวได้รับการอนุมัติเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2554[16]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ BOSCHAT, Nathalie; GAUTHIER-VILLARS, David; EL-GHOBASHY, Tamer (19 May 2011). "Strauss-Kahn Resigns From IMF". The Wall Street Journal. สืบค้นเมื่อ 19 May 2011.
{{cite news}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ Eligon, John (16 May 2011). "Judge Denies Bail to I.M.F. Chief in Sexual Assault Case". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 16 May 2011.
- ↑ [1][ลิงก์เสีย]
- ↑ http://www.bloomberg.com/news/2011-05-19/strauss-kahn-granted-bail-pending-trial-in-hotel-maid-sexual-assault-case.html
- ↑ Wall Street Journal (22 August 2011). "DA Moves to Abandon Strauss-Kahn Charges". wsj.com. สืบค้นเมื่อ 23 August 2011.
- ↑ 6.0 6.1 "Judge Orders Dismissal of Charges Against Strauss-Kahn". New York Times. 2011-08-23. สืบค้นเมื่อ 2011-08-23.
- ↑ Dominique Strauss-Kahn accuser gives first interview BBC News 25 July 2011
- ↑ Rushe, Dominic (July 25, 2011). "Strauss-Kahn Accuser Breaks Silence". The Guardian.
- ↑ Hossenbal, Mark (2011/05/19). "Exclusive: Sofitel waited hour to report crime: source". Reuters.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-20. สืบค้นเมื่อ 2011-08-24.
{{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=(help) - ↑ Rosen, Jeff (20 May 2011). "Ex IMF chief Strauss-Kahn gears up for release from jail". MSNBC News. สืบค้นเมื่อ 20 May 2011.
- ↑ "Ex-IMF chief Strauss-Kahn pleads not guilty at arraignment". CNN. 6 JUN 2011. สืบค้นเมื่อ 6 JUN 2011.
{{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=และ|date=(help) - ↑ "Strauss-Kahn Case Seen as in Jeopardy". nyt. 30 JUN 2011. สืบค้นเมื่อ 30 JUN 2011.
{{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=และ|date=(help) - ↑ by KPeters_from_UK July 1, 2011 2:17 PM EDT (25 May 2011). "DA: Strauss-Kahn accuser cleaned after encounter". CBS News. สืบค้นเมื่อ 1 July 2011.
- ↑ John Eligon (1 July 2011). "Strauss-Kahn Released as Case Teeters". New York Times. สืบค้นเมื่อ 1 July 2011.
- ↑ Wall Street Journal (22 August 2011). "DA Moves to Abandon Strauss-Kahn Charges". wsj.com. สืบค้นเมื่อ 23 August 2011.
- ↑ http://latimesblogs.latimes.com/nationnow/2011/08/all-charges-dropped-in-strauss-kahn-case.html