โดดี บอย เปญาโลซา
โดดี บอย เปญาโลซา | |
---|---|
เกิด | ดิออสดาโด ฮูมารัน เปญาโลซา 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2505 |
โดดี้ บอย เปญาโลซา (Dodie Boy Peñalosa) หรือ ดีออสดาโด ฆูมารัน เปญาโลซา (Diosdado Jumaran Peñalosa) เกิดเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2505 ที่เนการา ออกซิเดนทัล ฟิลิปปินส์ เขาเป็นพี่ชายของเจอร์รี เปญาโลซา ซึ่งได้เป็นแชมป์โลกเช่นเดียวกัน
ประวัติ
[แก้]เปญาโลซาขึ้นชกมวยครั้งแรกเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2525 ชนะคะแนน โรเกอร์ ปีลาปิล จากนั้นขึ้นชกชนะรวดมาตลอด จนได้ครองแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นไลท์ฟลายเวทที่ว่างเมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2525 ชนะน็อค โรมี ออสเตรีย ยก 12 ป้องกันแชมป์ไว้ได้ 1 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์ OPBF รุ่นไลท์ฟลายเวทเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2526 ชนะน็อค คิม ซุงนัม ยก 11 ที่ ฟิลิปปินส์ได้แชมป์มาครอง ป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 1 ครั้ง จากนั้นได้ชิงแชมป์โลกรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท IBF ที่ว่างเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2526 ชนะน็อค ซาโตชิ ชินเงกิ ยก 13 ที่ ญี่ปุ่นได้แชมป์มาครอง เปญาโลซาป้องกันแชมป์ได้ 3 ครั้ง แล้วจึงประกาศสละตำแหน่งเพื่อขึ้นไปชกในรุ่นฟลายเวท เปญาโลซาขึ้นชิงแชมป์โลกอีกครั้งเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 แพ้คะแนนฮิลาริโอ ซาปาตา ที่ ฟิลิปปินส์ ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBA ไม่สำเร็จ จากนั้น จึงชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท IBF เมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2530 ชนะน็อค ชิน ฮิซุบ ยก 5 ที่เกาหลีใต้ แต่พอป้องกันแชมป์ครั้งแรกก็เสียแชมป์ไปเมื่อ 5 กันยายน พ.ศ. 2530 แพ้น็อค ชอย ชางโฮ ยก 11 ที่เกาหลีใต้
หลังจากเสียแชมป์โลก เปญาโลซา ยังคงขึ้นชกอย่างต่อเนื่อง ชกชนะนักมวยชาวไทยที่ฟิลิปปินส์หลายคน เช่น ขวัญใจ ส.เพลินจิต ทองเทพ เพชรศรีราชา จากนั้น ได้ไปชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งที่ลอนดอนเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2532 แพ้คะแนน เดฟ แม็กออลีย์ ชิงแชมป์ไม่สำเร็จ เปญาโลซายังคงชกมวยต่อมาจนถึง พ.ศ. 2538 แม้จะไม่ได้ชิงแชมป์โลกอีก โดยเคยชกชนะ แชมป์ เกียรติเพชร เด่น ชูวัฒนะ แมนนี่ เมลชอร์ สุขสวัสดิ์ ต.บุญเลิศ เขาขึ้นชกครั้งสุดท้ายเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2538 กับ จูเลียส ทาโรนา แต่การชกยุติลงในยกที่ 6 โดยไม่มีการตัดสิน จากนั้น เขาก็แขวนนวมไป
เกียรติประวัติ
[แก้]- แชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นไลท์ฟลายเวท
- แชมป์ OPBF รุ่นไลท์ฟลายเวท
- ชิง 18 มีนาคม 2526 ชนะน็อค คิม ซุงนัม ยก 11 ที่ ฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 11 มิถุนายน 2526 ชนะคะแนน คัตสุมิ ซาโตะ
- สละแชมป์
- แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท IBF
- ชิงแชมป์ที่ว่าง 10 ธันวาคม 2526 ชนะน็อค ซาโตชิ ชินงากิ ยก 13 ที่ ญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 13 พฤษภาคม 2527 ชนะน็อค คิม แจฮอง ยก 7 ที่ เกาหลีใต้
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 16 พฤศจิกายน 2527 ชนะคะแนน ชอย จุมฮวาน ที่ ฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 12 ตุลาคม 2528 ชนะน็อค ยานี โดโกลาโม ยก 3 ที่ อินโดนีเซีย
- สละแชมป์
- แชมป์โลกรุ่นฟลายเวท IBF
- ชิง 22 กุมภาพันธ์ 2530 ชนะน็อค ชิน ฮิซุบ ยก 5 ที่เกาหลีใต้
- เสียแชมป์ 5 กันยายน 2530 แพ้น็อค ชาง โฮ ชอย ยก 11 ที่เกาหลีใต้
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBA เมื่อ 5 กรกฎาคม 2529 แพ้คะแนน ฮิลาริโอ ซาปาต้า ที่ ฟิลิปปินส์
- ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท IBF เมื่อ 8 พฤศจิกายน 2532 แพ้คะแนน เดฟ แมคออร์ลีย์ ที่ ลอนดอน
อ้างอิง
[แก้]สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)