โดดี บอย เปญาโลซา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โดดี บอย เปญาโลซา
ชื่อจริงดิออสดาโด ฮูมารัน เปญาโลซา
เกิด19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2505
เนการา ออกซิเดนทัล
ชกทั้งหมด42
ชนะ31
ชนะน็อก13
แพ้7
เสมอ3

โดดี้ บอย เปญาโลซา (Dodie Boy Peñalosa) หรือ ดีออสดาโด ฆูมารัน เปญาโลซา (Diosdado Jumaran Peñalosa) เกิดเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2505 ที่เนการา ออกซิเดนทัล ฟิลิปปินส์ เขาเป็นพี่ชายของเจอร์รี เปญาโลซา ซึ่งได้เป็นแชมป์โลกเช่นเดียวกัน

ประวัติ[แก้]

เปญาโลซาขึ้นชกมวยครั้งแรกเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2525 ชนะคะแนน โรเกอร์ ปีลาปิล จากนั้นขึ้นชกชนะรวดมาตลอด จนได้ครองแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นไลท์ฟลายเวทที่ว่างเมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2525 ชนะน็อค โรมี ออสเตรีย ยก 12 ป้องกันแชมป์ไว้ได้ 1 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์ OPBF รุ่นไลท์ฟลายเวทเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2526 ชนะน็อค คิม ซุงนัม ยก 11 ที่ ฟิลิปปินส์ได้แชมป์มาครอง ป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 1 ครั้ง จากนั้นได้ชิงแชมป์โลกรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท IBF ที่ว่างเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2526 ชนะน็อค ซาโตชิ ชินเงกิ ยก 13 ที่ ญี่ปุ่นได้แชมป์มาครอง เปญาโลซาป้องกันแชมป์ได้ 3 ครั้ง แล้วจึงประกาศสละตำแหน่งเพื่อขึ้นไปชกในรุ่นฟลายเวท เปญาโลซาขึ้นชิงแชมป์โลกอีกครั้งเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 แพ้คะแนนฮิลาริโอ ซาปาตา ที่ ฟิลิปปินส์ ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBA ไม่สำเร็จ จากนั้น จึงชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท IBF เมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2530 ชนะน็อค ชิน ฮิซุบ ยก 5 ที่เกาหลีใต้ แต่พอป้องกันแชมป์ครั้งแรกก็เสียแชมป์ไปเมื่อ 5 กันยายน พ.ศ. 2530 แพ้น็อค ชอย ชางโฮ ยก 11 ที่เกาหลีใต้

หลังจากเสียแชมป์โลก เปญาโลซา ยังคงขึ้นชกอย่างต่อเนื่อง ชกชนะนักมวยชาวไทยที่ฟิลิปปินส์หลายคน เช่น ขวัญใจ ส.เพลินจิต ทองเทพ เพชรศรีราชา จากนั้น ได้ไปชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งที่ลอนดอนเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2532 แพ้คะแนน เดฟ แม็กออลีย์ ชิงแชมป์ไม่สำเร็จ เปญาโลซายังคงชกมวยต่อมาจนถึง พ.ศ. 2538 แม้จะไม่ได้ชิงแชมป์โลกอีก โดยเคยชกชนะ แชมป์ เกียรติเพชร เด่น ชูวัฒนะ แมนนี่ เมลชอร์ สุขสวัสดิ์ ต.บุญเลิศ เขาขึ้นชกครั้งสุดท้ายเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2538 กับ จูเลียส ทาโรนา แต่การชกยุติลงในยกที่ 6 โดยไม่มีการตัดสิน จากนั้น เขาก็แขวนนวมไป

เกียรติประวัติ[แก้]

  • แชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นไลท์ฟลายเวท
  • แชมป์ OPBF รุ่นไลท์ฟลายเวท
    • ชิง 18 มีนาคม 2526 ชนะน็อค คิม ซุงนัม ยก 11 ที่ ฟิลิปปินส์
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 11 มิถุนายน 2526 ชนะคะแนน คัตสุมิ ซาโตะ
    • สละแชมป์
  • แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท IBF
    • ชิงแชมป์ที่ว่าง 10 ธันวาคม 2526 ชนะน็อค ซาโตชิ ชินงากิ ยก 13 ที่ ญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 13 พฤษภาคม 2527 ชนะน็อค คิม แจฮอง ยก 7 ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 16 พฤศจิกายน 2527 ชนะคะแนน ชอย จุมฮวาน ที่ ฟิลิปปินส์
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 12 ตุลาคม 2528 ชนะน็อค ยานี โดโกลาโม ยก 3 ที่ อินโดนีเซีย
    • สละแชมป์
  • แชมป์โลกรุ่นฟลายเวท IBF
    • ชิง 22 กุมภาพันธ์ 2530 ชนะน็อค ชิน ฮิซุบ ยก 5 ที่เกาหลีใต้
    • เสียแชมป์ 5 กันยายน 2530 แพ้น็อค ชาง โฮ ชอย ยก 11 ที่เกาหลีใต้
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
    • ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBA เมื่อ 5 กรกฎาคม 2529 แพ้คะแนน ฮิลาริโอ ซาปาต้า ที่ ฟิลิปปินส์
    • ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวท IBF เมื่อ 8 พฤศจิกายน 2532 แพ้คะแนน เดฟ แมคออร์ลีย์ ที่ ลอนดอน

อ้างอิง[แก้]

สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)