โครมาโทกราฟี
โครมาโทกราฟี (อังกฤษ: chromatography) เป็นวิธีการทางห้องปฏิบัติการในการแยกสารผสมและตรวจสอบความบริสุทธิ์ของสาร หลักการโดยทั่วไปคือตัวอย่างสารจะผสมกับตัวทำละลายบนตัวดูดซับ เมื่อสารแต่ละชนิดเคลื่อนที่ด้วยความเร็วต่างกันตามความสามารถในการละลายและความสามารถในการดูดซับของตัวดูดซับ สารจะแยกออกจากกันและปรากฏเป็นสีต่าง ๆ บนตัวดูดซับ[1] โดยวิธีนี้จัดเป็นวิธีการแยกสารเนื้อเดียว

TLC ใช้แยกคลอโรฟิลล์ชนิดต่าง ๆ ออกจากกัน
การจำแนกสาร[แก้]
ความสามารถในการดูดซับ[แก้]
- ดูดซับดี --> จะขึ้นไปต่ำ
- ดูดซับน้อย --> จะขึ้นไปได้สูง
ความสามารถในการละลายในตัวทำละลาย[แก้]
- ละลายดี --> จะขึ้นไปได้สูง
- ละลายไม่ดี --> จะขึ้นไปได้ต่ำ
อัตราการเคลื่อนที่ของสาร[แก้]
อัตราการเคลื่อนที่ของสาร หรือ Rf (Rate of Flow) มีสูตรคำนวณดังนี้
Rf = ระยะทางที่สารเคลื่อนที่ ÷ ระยะทางที่ตัวทำลายเคลื่อนที่
ประเภทของโครมาโทกราฟี[แก้]
- โครมาโทกราฟีแบบกระดาษ (Paper chromatography) มักใช้กระดาษกรองเป็นส่วนอยู่กับที่ (stationary phase)
- โครมาโทกราฟีแบบชั้นบาง (Thin layer chromatography) ใช้แผ่นแก้ว พลาสติกหรือโลหะทำหน้าที่เป็นส่วนค้ำจุนของส่วนอยู่กับที่ โดยส่วนอยู่กับที่มีลักษณะเป็นชั้นบาง ๆ
- โครมาโทกราฟีแบบคอลัมน์ (Column chromatography) ส่วนอยู่กับที่จะถูกบรรจุไว้ในท่อแก้ว พลาสติกหรือโลหะ
นอกจากนี้อาจจำแนกประเภทตามชนิดของแรงที่ทำให้เกิดปฏิกิริยาระหว่างโมเลกุลของสารกับส่วนอยู่กับที่ได้ดังนี้
- โครมาโทกราฟีแบบแบ่งส่วน (Partition chromatography)
- โครมาโทกราฟีแบบดูดซับ (Adsorption chromatography)
- โครมาโทกราฟีแบบแลกเปลี่ยนไอออน (Ion-exchange chromatography)
- โครมาโทกราฟีแบบแยกตามขนาดโมเลกุล (Molecular sieve chromatography)
- โครมาโทกราฟีแบบแยกตามความจำเพาะ (Affinity chromatography)
อ้างอิง[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
![]() |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: โครมาโทกราฟี |
![]() |
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี |