เอ็ม1941 ไรเฟิลจอห์นสัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอ็ม1941 จอห์นสัน
Johnson M1941 Semi-Automatic Rifle with original spike bayonet and leather sheath. The 10-round rotary magazine could be quickly reloaded using two clips of .30 Caliber M2 Ball ammunition.
ชนิดปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติ
แหล่งกำเนิดสหรัฐอเมริกา
บทบาท
ประจำการ1941–1945
1941–1961 (ทั่วโลก)
ผู้ใช้งานSee Users
สงครามสงครามโลกครั้งที่สอง
สงครามกลางเมืองจีน
การบุกครองอ่าวหมู
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบMelvin Johnson
ช่วงการออกแบบ1939
บริษัทผู้ผลิตJohnson Automatics, Inc.
จำนวนที่ผลิต~70 000 cost per unit $125
แบบอื่นVF-1 (Argentine copy)
ข้อมูลจำเพาะ
มวล9.5 lb (4.31 kg)
ความยาว45.87 in (1,165 mm)
ความยาวลำกล้อง22 in (560 mm)

กระสุน.30-06 Springfield
7×57mm Mauser (Chilean variant) .270 Winchester
การทำงานShort-recoil, rotating bolt
ความเร็วปากกระบอก2,840 ft/s (866 m/s)
ระบบป้อนกระสุน10 round rotary magazine
ศูนย์เล็งAdjustable Iron Sights

เอ็ม1941 ไรเฟิลจอหน์สัน เป็นปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติแบบโดยหลักการของแรงถีบสะท้อนกลับแบบสั้นผ่านทางลำกล้องปืนเป็นหลัก(Short recoil operate) ที่ถูกออกแบบโดยเมลวิน จอหน์สัน ในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง เอ็ม1941 ได้เข้าชิงประกวดแข่งขันที่ไม่ประสบความสำเร็จกับปืนไรเฟิลเอ็ม1