เอลูรู
หน้าตา
เอลูรู เหลาปุรี | |
---|---|
เมือง | |
ตามเข็มจากบน: สำนักงานภาษีอำเภอ, สวนสาธารณะพระโคตมพุทธเจ้า, สำนักงานตำรวจ และสถานีรถไฟ | |
พิกัด: 16°42′42″N 81°06′11″E / 16.71167°N 81.10306°E | |
ประเทศ | อินเดีย |
รัฐ | อานธรประเทศ |
อำเภอ | โคทาวรีตะวันตก |
กำเนิด | ศตวรรษที่สอง |
รวมเป็นเมือง | 1866 |
รวมเป็นเมืองอย่างเป็นทางการ | 9 เมษายน 2005 |
การปกครอง | |
• ประเภท | สภาเทศบาล |
• องค์กร | องค์การเทศบาลเอลูรู, EUDA |
• M.P | โกตาคีรี ศรีธาร (YSRCP) |
• M.L.A | อัลลา กาลี กฤษณะ ศรีนิวาส (YSRCP) |
พื้นที่[1] | |
• เมือง | 11.52 ตร.กม. (4.45 ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 154 ตร.กม. (59 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล[2] | 3,328.99 ตร.กม. (1,285.33 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 22 เมตร (72 ฟุต) |
ประชากร (ค.ศ. 2011)[3] | |
• เมือง | 215,804 คน |
• อันดับ | ที่สิบของรัฐ |
• ความหนาแน่น | 19,000 คน/ตร.กม. (49,000 คน/ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 2,760,160[2] คน |
เดมะนิม | Elurian,Elurite,Helapuree |
ภาษา | |
• ทางการ | ภาษาเตลูกู |
เขตเวลา | UTC+5:30 (IST) |
PIN | 534*** |
รหัสโทรศัพท์ | +91–8812 |
ทะเบียนพาหนะ | AP–39 NEW |
เว็บไซต์ | eluru |
เอลูรู (Eluru) หรือ เอลลอร์ (Ellore) เป็นเมืองและที่ตั้งของสำนักงานอำเภอโคทาวรีตะวันตกในรัฐอานธรประเทศ ประเทศอินเดีย เป็นหนึ่งใน14 องค์การเทศบาลในรัฐ และเป็นที่ตั้งของสำนักงานเตห์สิลเอลูรูมณฑลในสำนักงบประมาณภาคเอลูรู เอลูรุตั้งอยู่บนฝั่งของแม่น้ำตัมมิเลรู เป็นที่รู้จักดีจากพรมขนสัตว์และหัตถกรรมท้องถิ่น ในปี 2011 มีประชากร 217,876 คน
เอลูรูมีประวัติศาสตร์ย้อนกลับไปถึงศตวรรษที่สอง และเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรกลิงคะและเคยเป็นราชธานีของอาณาจักรเวงคี
ศัพทมูล
[แก้]สมัยเมืองนี้อยู่ภายใต้อาณาจักรพุทธ เวงคี เป็นราชธานีที่มีชื่อว่า 'เหลาปุรี' (Helapuri)[4] ชื่ออื่น ๆ ของเมือง เช่น 'เอลูร์' (Elure)[5]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Municipality Profile | Eluru Municipal Corporation". eluru.cdma.ap.gov.in (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-03-11. สืบค้นเมื่อ 2 April 2017.
- ↑ 2.0 2.1 Constitution of Eluru Urban Development Authority (EUDA) with Head Quarters at Eluru (PDF). Amaravati: Government of Andhra Pradesh. 2019. p. 3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-07-26. สืบค้นเมื่อ 2020-12-07.
- ↑ "Cities having population 1 lakh and above" (PDF). Census of India 2011. สืบค้นเมื่อ 8 September 2019.
- ↑ Unnisa, edited by Syeda Azeem; Rav, S. Bhupatthi (2013). Sustainable solid waste management (Online-Ausg. ed.). Toronto: Apple Academic Press. p. 49. ISBN 978-1-926895-24-6. สืบค้นเมื่อ 18 September 2015.
{{cite book}}
:|first1=
มีชื่อเรียกทั่วไป (help) - ↑ Stone, Peter F. (19 November 2013). Oriental Rugs: An Illustrated Lexicon of Motifs, Materials, and Origins (ภาษาอังกฤษ). Tuttle Publishing. ISBN 978-1-4629-1184-4. สืบค้นเมื่อ 7 May 2017.