ข้ามไปเนื้อหา

เอลูรู

พิกัด: 16°42′42″N 81°06′11″E / 16.71167°N 81.10306°E / 16.71167; 81.10306
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอลูรู

เหลาปุรี
เมือง
ตามเข็มจากบน: สำนักงานภาษีอำเภอ, สวนสาธารณะพระโคตมพุทธเจ้า, สำนักงานตำรวจ และสถานีรถไฟ
เอลูรูตั้งอยู่ในรัฐอานธรประเทศ
เอลูรู
เอลูรู
พิกัด: 16°42′42″N 81°06′11″E / 16.71167°N 81.10306°E / 16.71167; 81.10306
ประเทศอินเดีย
รัฐอานธรประเทศ
อำเภอโคทาวรีตะวันตก
กำเนิดศตวรรษที่สอง
รวมเป็นเมือง1866
รวมเป็นเมืองอย่างเป็นทางการ9 เมษายน 2005
การปกครอง
 • ประเภทสภาเทศบาล
 • องค์กรองค์การเทศบาลเอลูรู, EUDA
 • M.Pโกตาคีรี ศรีธาร (YSRCP)
 • M.L.Aอัลลา กาลี กฤษณะ ศรีนิวาส (YSRCP)
พื้นที่[1]
 • เมือง11.52 ตร.กม. (4.45 ตร.ไมล์)
 • เขตเมือง154 ตร.กม. (59 ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล[2]3,328.99 ตร.กม. (1,285.33 ตร.ไมล์)
ความสูง22 เมตร (72 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2011)[3]
 • เมือง215,804 คน
 • อันดับที่สิบของรัฐ
 • ความหนาแน่น19,000 คน/ตร.กม. (49,000 คน/ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล2,760,160[2] คน
เดมะนิมElurian,Elurite,Helapuree
ภาษา
 • ทางการภาษาเตลูกู
เขตเวลาUTC+5:30 (IST)
PIN534***
รหัสโทรศัพท์+91–8812
ทะเบียนพาหนะAP–39 NEW
เว็บไซต์eluru.cdma.ap.gov.in/en

เอลูรู (Eluru) หรือ เอลลอร์ (Ellore) เป็นเมืองและที่ตั้งของสำนักงานอำเภอโคทาวรีตะวันตกในรัฐอานธรประเทศ ประเทศอินเดีย เป็นหนึ่งใน14 องค์การเทศบาลในรัฐ และเป็นที่ตั้งของสำนักงานเตห์สิลเอลูรูมณฑลในสำนักงบประมาณภาคเอลูรู เอลูรุตั้งอยู่บนฝั่งของแม่น้ำตัมมิเลรู เป็นที่รู้จักดีจากพรมขนสัตว์และหัตถกรรมท้องถิ่น ในปี 2011 มีประชากร 217,876 คน

เอลูรูมีประวัติศาสตร์ย้อนกลับไปถึงศตวรรษที่สอง และเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรกลิงคะและเคยเป็นราชธานีของอาณาจักรเวงคี

ศัพทมูล

[แก้]

สมัยเมืองนี้อยู่ภายใต้อาณาจักรพุทธ เวงคี เป็นราชธานีที่มีชื่อว่า 'เหลาปุรี' (Helapuri)[4] ชื่ออื่น ๆ ของเมือง เช่น 'เอลูร์' (Elure)[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Municipality Profile | Eluru Municipal Corporation". eluru.cdma.ap.gov.in (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-03-11. สืบค้นเมื่อ 2 April 2017.
  2. 2.0 2.1 Constitution of Eluru Urban Development Authority (EUDA) with Head Quarters at Eluru (PDF). Amaravati: Government of Andhra Pradesh. 2019. p. 3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-07-26. สืบค้นเมื่อ 2020-12-07.
  3. "Cities having population 1 lakh and above" (PDF). Census of India 2011. สืบค้นเมื่อ 8 September 2019.
  4. Unnisa, edited by Syeda Azeem; Rav, S. Bhupatthi (2013). Sustainable solid waste management (Online-Ausg. ed.). Toronto: Apple Academic Press. p. 49. ISBN 978-1-926895-24-6. สืบค้นเมื่อ 18 September 2015. {{cite book}}: |first1= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
  5. Stone, Peter F. (19 November 2013). Oriental Rugs: An Illustrated Lexicon of Motifs, Materials, and Origins (ภาษาอังกฤษ). Tuttle Publishing. ISBN 978-1-4629-1184-4. สืบค้นเมื่อ 7 May 2017.