เลขโดดตรวจสอบ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เลขโดดตรวจสอบ [1] (อังกฤษ: check digit) คือรูปแบบหนึ่งของการตรวจสอบด้วยส่วนซ้ำซ้อน (redundancy check) เพื่อการตรวจหาความผิดพลาด เป็นตัวเลขหนึ่งหลักหรือมากกว่าซึ่งเทียบเท่าได้กับผลรวมตรวจสอบ (checksum) ซึ่งคำนวณมาจากตัวเลขหลักอื่น ๆ ในชุดหมายเลข เลขโดดตรวจสอบนิยมใช้กับรหัสตัวเลขหรือตัวอักษรขนาดยาว เช่น เลขในบัตรประจำตัวประชาชน บาร์โค้ด บัญชีเงินฝาก บัตรเครดิต และหมายเลขของการลงทะเบียนต่าง ๆ

การตรวจสอบว่าชุดหมายเลขหนึ่ง ๆ ถูกต้องหรือไม่ คือการคำนวณตามสูตรที่กำหนดไว้ ถ้าเลขที่คำนวณได้ตรงกับเลขโดดตรวจสอบ แสดงว่าเป็นชุดหมายเลขที่ถูกต้อง สามารถยอมรับได้ (แต่จะมีในระบบหรือไม่ก็เป็นอีกประเด็นหนึ่ง) ข้อดีของเลขโดดตรวจสอบคือ สามารถป้องกันการปลอมแปลงชุดหมายเลขได้ในระดับหนึ่ง สามารถทำให้เข้ากับมาตรฐานของระบบอื่น แต่ข้อเสียคือหากสูตรที่คำนวณไม่รัดกุมหรือถูกเผยแพร่ในแหล่งสาธารณะ และตัวเลขที่ใช้แทนเลขโดดตรวจสอบก็มีจำนวนจำกัด อาจทำให้สามารถคาดเดาได้และแกะสูตรได้โดยง่าย

Blog

อ้างอิง[แก้]

  1. "ศัพท์บัญญัติ ราชบัณฑิตยสถาน". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2009-06-19.