เยื่อหุ้มหัวใจ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เยื่อหุ้มหัวใจ

เยื่อหุ้มหัวใจ (อังกฤษ: pericardium) เป็นเยื่อหุ้มสองชั้นที่มีลักษณะเหนียวและมีความแข็งแรงทนทาน โดยช่องว่างระหว่างเยื้อหุ้มทั้งสองชั้นจะมีของเหลวบรรจุอยู่ซึ่งมีหน้าที่ช่วยปกป้องหัวใจจากการกระตุกและการช็อก เยื่อหุ้มหัวใจแบ่งออกเป็น 2 ชั้นหลักๆได้แก่:

  1. fibrous pericardium เป็นชั้นที่อยู่ด้านนอก มีความแข็งแรงทนทาน มีลักษณะเหนียว ทำหน้าที่ห่อหุ้มหัวใจและหลอดเลือดใหญ่ที่ต่ออยู่กับหัวใจ (great vessel)
  2. serous pericardium เป็นชั้นเนื้อเยื่อบางๆที่อยู่ถัดเข้ามาด้านใน โดยพัฒนามาจาก mesothelium ซึ่งจะพบเป็นลักษณะของเซลล์แบนๆเรียงตัวกันหนึ่งแถว แบ่งออกเป็นสองชั้นย่อยๆได้แก่
  • parietal layer เป็นส่วนที่บุทางด้านในของชั้น fibrous pericardium
  • visceral layer เป็นชั้นที่อยู่แนบเนื้อหัวใจโดยบุอยู่ที่ผิวด้านนอกของหัวใจ และยังทำหน้าที่ผลิต pericardial fluid อีกด้วย

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]