เมทัลโลไธโอนีน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เมทัลโลไธโอนีน (อังกฤษ: metallothionein; MT) เป็นชื่อเรียกของกลุ่มโปรตีนที่มีกรดอะมิโนซิสเทอีน (cysteine) เป็นส่วนประกอบมาก มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำ (3,500-14,000 ดาลตัน) เมทาโลไธโอนีนสามารถจับกับโลหะหนัก (เช่น แคดเมียม ปรอท เงิน สารหนู) ได้ดีด้วยหมู่ไธออลที่อยู่ในซิสเทอีน ซึ่งในเมธาโลไธโอนีนจะมีกรดอะมิโนซิสเทอีนเป็นส่วนประกอบถึงประมาณ 30%