ข้ามไปเนื้อหา

เฟรตไลเนอร์ ทรักส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เฟรตไลเนอร์ ทรัคส์)
เฟรตไลเนอร์ ทรักส์
ประเภทบริษัทในเครือ
อุตสาหกรรมยานยนต์
ก่อตั้ง1942; 82 ปีที่แล้ว (1942)
(ในนาม เฟรตไลเนอร์ อิงก์)
ผู้ก่อตั้งลีแลนด์ เจมส์
สำนักงานใหญ่พอร์ตแลนด์, รัฐออริกอน, สหรัฐอเมริกา
บุคลากรหลักจอห์น โอลีรี, CEO
ผลิตภัณฑ์รถเพื่อการพาณิชย์, รถหรู
เจ้าของไดม์เลอร์ ทรักส์
พนักงาน
19,000 Edit this on Wikidata
บริษัทแม่ไดม์เลอร์ ทรักส์ นอร์ทอเมริกา
เว็บไซต์freightliner.com

เฟรตไลเนอร์ ทรักส์ (อังกฤษ: Freghtliner Trucks) เป็นผู้ผลิตรถบรรทุกหัวลากสัญชาติอเมริกัน[1] ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1929 ในฐานะแผนกผลิตรถบรรทุกของคอนโซลิเดเต็ด เฟรตเวส์ (Consolidated Freightways) ซึ่งเป็นที่มาของชื่อบริษัท และได้จดทะเบียนจัดตั้งเป็นเฟรตไลเนอร์ คอร์ปอเรชัน อย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1942[2] เฟรตไลเนอร์อยู่ภายใต้การเป็นเจ้าของของไดม์เลอร์ อาเก ตั้งแต่ปี 1981 จนถึงปี 2021 ปัจจุบันเฟรตไลเนอร์เป็นส่วนหนึ่งของไดม์เลอร์ ทรัก นอร์ทอเมริกา ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของไดม์เลอร์ ทรัก (ร่วมกับเวสเทิร์นสตาร์, ดีทรอยต์ดีเซล และทอมัสบิลต์บัสเซส)[3]

เฟรตไลเนอร์ผลิตยานพาหนะหลากหลายประเภท ได้แก่ รถตู้ รถบรรทุกขนาดกลาง และรถบรรทุกขนาดใหญ่[1] ภายใต้บริษัทในเครือ เฟรตไลเนอร์ คัสตอม แชสซีส์ (Freightliner Custom Chassis) บริษัทฯ ได้ผลิตแชสซีส์เปล่า และแชสซีส์แบบตัดส่วนสำหรับยานพาหนะประเภทต่าง ๆ เฟรตไลเนอร์ได้เผยแพร่และส่งเสริมการใช้งานรถหัวลากแบบแค็บโอเวอร์ (COE) อย่างแพร่หลาย โดยรถบรรทุกเฟรตไลเนอร์ อาร์กอซี (Freightliner Argosy) เป็นรุ่นสุดท้ายในประเภทนี้ที่จำหน่ายในทวีปอเมริกาเหนือ

บริษัทมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองพอร์ตแลนด์ รัฐออริกอน ซึ่งเป็นเมืองที่ก่อตั้งบริษัท ปัจจุบันมีการผลิตยานพาหนะในเมืองคลีฟแลนด์ และเมานต์ฮอลลี รัฐนอร์ทแคโรไลนา รวมถึงซานเตียโกเตียนกุยสเตนโก และซัลติลโล ประเทศเม็กซิโก[4]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Why Freightliner - Freightliner Trucks". www.freightlinertrucks.com. สืบค้นเมื่อ January 31, 2018.
  2. "Freightliner Trucks: 75 Years of Innovation". freightliner.com. สืบค้นเมื่อ 2019-11-17.
  3. "Freightliner Trucks". Daimler Truck North America LLC. สืบค้นเมื่อ 2021-12-29.
  4. "Daimler Trucks North America | Daimler". daimler-trucksnorthamerica.com. สืบค้นเมื่อ 2019-11-18.