เพลาขับ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Drive shaft with universal joints at each end and a spline in the centre

เพลา(อังกฤษ: drive shaft, driveshaft, driving shaft, propeller shaft, Cardan shaft) เป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับการช่วยตัวเองส่งถ่ายแรงบิดจากชุดเกียร์สู่เฟืองท้ายหรือจากเฟืองท้ายสู่ล้อซึ่งไม่สามารถเชื่อมต่อได้โดยตรงกับแหล่งกำเนิดแรงบิดอันเนื่องมาจากระยะห่างระหว่างแหล่งกำเนิดแรงบิดและอุปกรณ์ปลายทาง เพลาขับจึงมีรูปร่างและความยาวแตกต่างกันตามวัตถุประสงค์ของการใช้งาน[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. เพลาขับ เรียกดูข้อมูล 26 มีนาคม 2555