เทอร์มอมิเตอร์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เทอร์มอมิเตอร์ คือเครื่องมือสำหรับวัดระดับความร้อน เมื่อได้รับความร้อน และหดตัวเมื่อคายความร้อน ของเหลวที่ใช้บรรจุในกระเปาะแก้วของเทอร์มอมิเตอร์ คือปรอทหรือแอลกอฮอล์ที่ผสมกับสีแดง เมื่อแอลกอฮอล์หรือปรอทได้รับความร้อน จะขยายตัวขึ้นไปตามหลอดแก้วเล็กๆ เหนือกระเปาะแก้ว และจะหดตัวลงไปอยู่ในกระเปาะตามเดิมถ้าอุณหภูมิลดลง
สาเหตุที่ใช้แอลกอฮอล์หรือปรอทบรรจุลงในเทอร์มอมิเตอร์เพราะของเหลวทั้งสองนี้ไวต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ และไม่เกาะผิวของหลอดแก้ว แต่ถ้าเป็นของเหลวชนิดอื่น เช่นน้ำจะเกาะผิวหลอดแก้ว เมื่อขยายตัวหรือหดตัว จะติดค้างอยู่ในหลอดแก้วไม่ยอมกลับมาที่กระเปาะ
ชนิดของเทอร์มอมิเตอร์[แก้]
- เทอร์มอมิเตอร์แบบธรรมดา
- เทอร์มอมิเตอร์วัดไข้
- แอลกอฮอล์เทอร์มอมิเตอร์
- เบคแมนเทอร์มอมิเตอร์
- ไบเมทัลเทอร์มอมิเตอร์
- กาลิเลโอเทอร์มอมิเตอร์
- เทอร์มอมิเตอร์แบบอินฟราเรด
- เทอร์มอมิเตอร์แบบของเหลวคริสตัล
- เทอร์มอมิเตอร์ทางการแพทย์แบบอม
- เทอร์มอมิเตอร์ทางการแพทย์แบบหนีบ
- เทอร์มอมิเตอร์ทางการแพทย์สวนทวาร
- เทอร์มอมิเตอร์แบบตัวต้านทานทางไฟฟ้า
อ้างอิง[แก้]
- History Channel - Invention - Notable Modern Inventions and Discoveries
- About - Thermometer - Thermometers - Early History, Anders Celsius, Gabriel Fahrenheit and Thomson Kelvin.
- Thermometers and Thermometric Liquids - Mercury and Alcohol.
- The NIST Industrial Thermometer Calibration Laboratory
หนังสืออ่านเพิ่มเติม[แก้]
- Middleton, W. E. K. (1966). A history of the thermometer and its use in meteorology. Baltimore: Johns Hopkins Press. Reprinted ed. 2002, ISBN 0-8018-7153-0.
- The NIST Industrial Thermometer Calibration Laboratory
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- History of Temperature and Thermometry
- The Chemical Educator, Vol. 5, No. 2 (2000) The Thermometer—From The Feeling To The Instrument
บทความเกี่ยวกับฟิสิกส์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ฟิสิกส์
