ข้ามไปเนื้อหา

มกุฎราชกุมารโซฮย็อน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มกุฎราชกุมารแห่งโชซอน
소현세자
มกุฎราชกุมารแห่งโชซอน
ดำรงพระยศ27 มกราคม ค.ศ. 1625 - 26 เมษายน ค.ศ. 1645
ก่อนหน้ามกุฎราชกุมาร Yi Ji
ถัดไปมกุฎราชกุมาร Yi Ho
ประสูติ5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1612(1612-02-05)
ฮันซ็อง ราชอาณาจักรโชซ็อน
สวรรคต21 พฤษภาคม ค.ศ. 1645(1645-05-21) (33 ปี)
หอ Hwangyeong, พระราชวังชังกย็องกุง ฮันซ็อง ราชอาณาจักรโชซ็อน
ฝังพระศพSeogyeongwon, Seosamneung, Wondang-dong, Deokyang-gu, Goyang-si, Gyeonggi-do
พระมเหสีพระชายามินฮเวบิน จากตระกูลคัง
พระราชบุตรพระโอรส 3 องค์ และพระธิดา 5 องค์
ราชวงศ์โชซ็อน
ราชสกุลสกุลอี
พระราชบิดาพระเจ้าอินโจ
พระราชมารดาพระมเหสีอินรยอล จากตระกูลฮัน
มกุฎราชกุมารโซฮย็อน
ฮันกึล
소현세자
ฮันจา
昭顯世子
อาร์อาร์Sohyeon Seja
เอ็มอาร์Sohyŏn Seja
ชื่อเกิด
ฮันกึล
이왕
ฮันจา
李汪
อาร์อาร์I Wang
เอ็มอาร์Yi Wang

เจ้าชายรัชทายาทโซฮย็อน (소현세자, 昭顯世子, 1612-1645) เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ในพระเจ้าอินโจกับพระมเหสีอินรยอล ตระกูลฮัน[1] องค์ชายโซฮยอนถูกส่งไปเป็นองค์ประกันของราชวงศ์ชิงที่เสิ่นหยางตามข้อตกลงหลังสิ้นสุดสงครามในปีค.ศ.1636 และเมื่อราชวงศ์ชิงยึดเมืองหลวงของราชวงศ์หมิงได้แล้วจึงย้ายไปอยู่ที่ปักกิ่งในค.ศ.1644 และมีการติดต่อกับ จอห์น อดัม อยู่เสมอ และทรงสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ.1645 หลังจากนิวัติกลับโชซอนได้ไม่นาน[2]

พระประวัติ

[แก้]

เจ้าชายโซฮย็อนได้รับการสถาปนาเป็นมกุฎราชกุมารในค.ศ.1625 เมื่อพระราชบิดาได้เสด็จขึ้นครองราชย์ในค.ศ.1623 ทรงเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับลูกสาวของคังซ๊อกกี ในช่วงที่แมนจูรุกรานโชซอนครั้งที่สองในค.ศ.1636 องค์ชายโซฮยอนทรงลี้ภัยไปอยู้ที่ป้อมนัมฮันพร้อมกับพระเจ้าอินโจแต่เมื่อเกาะคังฮวาถูกแมนจูยึดครองสำเร็จ พระเจ้าอินโจจึงต้องยอมจำนนต่อจักรพรรดิหวงไท่จี๋ เจ้าชายโซฮยอนจึงเอาพระองค์เองไปเป็นองค์ประกันที่เสิ่นหยางพร้อมกับพระชายาและขุนนางอีกหลายคน

ช่วงที่เป็นองค์ประกันทรงวางพระองค์เป็นกลางระหว่างโชซ็อนและต้าชิง ทรงพยายามอย่างมากให้ต้าชิงเชื่อมั่นในพระองค์และโชซอนว่าจะไม่หักหลังต้าชิงเด็ดขาด ทรงปกป้องคิมซังฮอนที่ถูกกล่าวหาจากต้าชิงว่าเป็นผู้ริเริ่มคิดต่อต้านต้าชิง องค์ชายโซฮยอนได้รับการเรียนรู้ในด้านภาษามองโกลและยังช่วยต้าชิงพิชิตชายแดนทางด้านตะวันตกอีกด้วย

ค.ศ.1644 เจ้าชายโซฮย็อนประทับในปักกิ่งได้ 70 วันก็ต้องออกไปรบกับพวกต้าหมิงที่ยังคงสู้รบกับต้าชิง ทรงได้พบกับมิชชันนารีชาวเยอรมันชื่อ จอห์น อดัม และอดัมก็ได้พาพระองค์เข้าสู่ศาสนาคริสต์

พระเจ้าอินโจไม่พอพระทัยอย่างมากที่เจ้าชายโซฮย็อนไปยุ่งกับพวกอื่น และเมื่อกลับมาโชซ็อนในค.ศ.1645 พระเจ้าอินโจก็ต่อต้านและไม่เห็นด้วยที่องค์ชายโซฮยอนคิดที่จะปฏิรูปประเทศโดยใช้นิกายโรมันคาทอลิกและวิทยาการทางตะวันตก เจ้าชายโซฮย็อนสวรรคตอย่างกะทันหันหลังกลับโชซอนได้ไม่นาน นักประวัติศาสตร์สันนิษฐานว่าถูกวางยาพิษเพราะพระศพหลังสวรรคตนั้นมีจุดดำทั่วพระวรกายและพระวรกายก็เน่าเปื่อยอย่างรวดเร็ว

หลังการสวรรคตของเจ้าชายโซฮย็อนพระเจ้าอินโจจัดการเรื่องพระศพของพระราชโอรสอย่างรวดเร็วและไม่สมพระเกียรติ พระเจ้าอินโจไม่เคยไปเยี่ยมพระสุสานของเจ้าชายโซฮย็อนแม้แต่ครั้งเดียวจนพระองค์สวรรคต และพระเจ้าอินโจยังสั่งประหารพระชายาของเจ้าชายโซฮย็อนในข้อหากบฏ พระสุสานของเจ้าชายโซฮย็อนอยู่ที่เมืองโกยาง จังหวัดคยองกี

พระญาติวงศ์

[แก้]
  • พระราชบิดา: พระเจ้าอินโจ
  • พระราชมารดา: พระนางอินย็อล ตระกูลฮัน แห่งชองจู (인렬왕후 한씨)
  • พระชายา: พระชายามินฮเวบิน ตระกูลคัง (민회빈 강씨 ,愍懷嬪 姜氏, 1611 - 1646)
  • พระโอรส
    • เจ้าชายคยองซอน ลีซ๊อกชอน (경선군 석철 ,慶善君 石鐵, 1636 - 1648)
    • เจ้าชายคยองวาน ลีซ๊อกริน (경완군 석린 ,慶完君 石磷, 1640 - 1648)
    • เจ้าชายคยองอัน ลีซ๊อกคยอน (경안군 석견 ,慶安君 石堅, 1644 - 1665)
  • พระธิดา
    • เจ้าหญิงไม่ปรากฏพระนาม (1629 - 1631)
    • เจ้าหญิงไม่ปรากฏพระนาม (1631 - 1640)
    • เจ้าหญิงคยองซุก (경숙군주 ,慶淑郡主, 1637 - 1655)
    • เจ้าหญิงคยองนยอง (경녕군주 ,慶寧郡主, 1642 - 1682)
    • เจ้าหญิงคยองซุน ลีจองอน (경순군주 정온 ,慶順郡主 正溫, 1643 - 1654)

พงศาวลี

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Yoo, Chai-Shin (2012). The New History Of Korean Civilization. iUniverse. p. 178. ISBN 978-1-4620-5559-3.
  2. Annals of the Joseon Dynasty. King Injo, 23rd year.