เครื่องเขียนของการไปรษณีย์
เครื่องเขียนของการไปรษณีย์ (อังกฤษ: postal stationery) หมายถึง ซองจดหมาย (เรียกไปรษณียบรรณ) จดหมายอากาศ หรือไปรษณียบัตร ที่มีการพิมพ์ภาพแสตมป์อัตราค่าส่ง สามารถใช้ส่งทางไปรษณีย์ได้ทันทีโดยไม่ต้องติดแสตมป์
เครื่องเขียนของการไปรษณีย์แรกสุดของโลก เป็นไปรษณียบรรณ ออกพร้อม ๆ กับแสตมป์ดวงแรกของโลก คือ แสตมป์เพนนีแบล็ค เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2383 ซองดังกล่าวมีชื่อเรียกว่า ซองมัลเรดี (Mulready) เนื่องจากผู้ออกแบบลวดลายบนซอง คือ วิลเลียม มัลเรดี (William Mulready) จิตรกรชาวไอริช ซองมัลเรดีนี้พิมพ์แค่มูลค่าทางไปรษณีย์ที่สามารถใช้ได้ ไม่มีการพิมพ์รูปแสตมป์บนซองเหมือนเครื่องเขียนของการไปรษณีย์ในสมัยต่อมา
เครื่องเขียนของการไปรษณีย์แรกสุดของไทย คือ ไปรษณียบัตร ซึ่งออกพร้อมกับแสตมป์ชุดแรกของไทย คือ ชุดที่หนึ่ง หรือ ชุดโสฬศ เมื่อวันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2426