ข้ามไปเนื้อหา

เครื่องพ่นยา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เครื่องพ่นยา หรือ เครื่องพ่นสาร เป็นอุปกรณ์หรือเครื่องมือที่ใช้ฉีดพ่นของเหลวออกไปสู่เป้าหมาย

ในทางเกษตรกรรม เครื่องพ่นยา เป็นอุปกรณ์ที่มีหัวฉีดใช้สำหรับการฉีดพ่นยากำจัดวัชพืช ยาฆ่าแมลง และสารเคมีเกษตรอื่น ๆ รวมทั้งปุ๋ยทางใบ ไปที่พืช

เครื่องพ่นยาทางเกษตรกรรม

[แก้]

เครื่องพ่นยาที่ใช้ในทางเกษตรกรรมมีอยู่หลายชนิด โดยเกษตรกรส่วนใหญ่นิยมใช้เครื่องพ่นยาแบบสูบโยกสะพายหลัง (knapsack sprayer)[1] นอกจากนั้นยังมี เครื่องยนต์พ่นยาแบบสะพายหลัง (motorized knapsack sprayer หรือ mist blower), เครื่องพ่นยาแรงดันสูง (high pressure sprayer), เครื่องพ่นยาติดท้ายรถแทรคเตอร์ (air-blast), เครื่องพ่นยาแบบใช้น้ำน้อย (Low-Volume sprayer หรือ LV) ไปจนถึง เครื่องพ่นยาแบบไม่มีการผสมน้ำ (Ultra-Low-Volume sprayer หรือ ULV) เป็นต้น

การฉีดพ่นนั้นอัตราการใช้จะขึ้นกับสารเคมีเกษตรชนิดที่ใช้ฉีดพ่น คำแนะนำมักจะเป็นอัตราการผสมต่อน้ำ 20 ลิตร โดยปริมาณการฉีดพ่นต่อไร่นั้นก็จะขึ้นกับชนิดของเครื่องพ่นยาด้วย ดังแสดงในตารางด้านล่าง[1]

ปริมาณการฉีดพ่นที่แนะนำ (ลิตร/ไร่)[2]
วิธีการพ่นสาร ปริมาตรของสารผสม (ลิตร/ไร่)
พืชไร่ และข้าว ไม้ยืนต้น และไม้พุ่ม
น้ำมาก (High Volume HV) >96 >160
น้ำปานกลาง (Medium Volume MV) 32-96 80-160
น้ำน้อย (Low Volume LV) 8-32 32-80
น้ำน้อยมาก (Very Low Volume VLV หรือ mist blower) 0.8-8 8-32
ไม่มีการผสมน้ำ (Ultra Low Volume ULV) <0.8 <8

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 พิสุทธิ์ เอกอำนวย, โรคและแมลงศัตรูพืชที่สำคัญ, สวนสัตว์แมลงสยาม พิมพ์ครั้งที่ 3 (มิถุนายน 2553)
  2. พิสุทธิ์ เอกอำนวย, โรคและแมลงศัตรูพืชที่สำคัญ, สวนสัตว์แมลงสยาม พิมพ์ครั้งที่ 3, หน้า 553 โดยแหล่งที่มาดังเดิมคือ กลุ่มงานวิจัยการใช้สารป้องกันกำจัดศัตรูพืช กลุ่มกีฏและสัตววิทยา สำนักงานวิจัยพัฒนาการการอารักขาพืช กรมวิชาการเกษตร