ข้ามไปเนื้อหา

เครื่องประจุแบตเตอรี่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เครื่องประจุแบตเตอรี่ (อังกฤษ: battery charger, recharger)[1][2] เป็นอุปกรณ์สำหรับใช้บรรจุพลังงานลงไปในเซลล์ทุติยภูมิหรือแบตเตอรี่ชนิดบรรจุซ้ำได้โดยขับดันกระแสไฟฟ้าลงไป

เกณฑ์วิธีของการชาร์จหรือบรรจุไฟขึ้นกับขนาดและประเภทของแบตเตอรี่ที่ถูกบรรจุไฟ แบตเตอรี่บางประเภททนทานการบรรจุไฟเกินจำเป็นได้ดี และสามารถนำมาบรรจุซ้ำได้โดยเชื่อมต่อกับแหล่งศักย์ไฟฟ้าหรือแหล่งกระแสไฟฟ้าที่เสถียร เครื่องประจุแบตเตอรี่อย่างง่ายจำเป็นต้องถอดอุปกรณ์ออกเมื่อสิ้นสุดวัฏจักรการบรรจุไฟ หรืออาจมีเครื่องจับเวลาที่ตัดกระแสไฟฟ้า ณ จุดเวลาหนึ่ง แบตเตอรี่ประเภทอื่น ๆ ไม่สามารถทนการบรรจุไฟเกินจำเป็นอย่างยาวนานได้ เนื่องจากเครื่องประจุอาจมีวงจรตรวจจับอุณหภูมิหรือศักย์ไฟฟ้าและตัวควบคุมไมโครโพรเซสเซอร์สำหรับปรับกระแสไฟฟ้าที่บรรจุไฟอยู่ กำหนดสภานะของประจุ และตัดกระแสไฟฟ้าเมื่อบรรจุไฟเสร็จ

แบตเตอรี่รถยนต์ 12V ชนิด แบตเตอรี่แบบตะกั่ว-กรด ขณะกำลังชาร์จ

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Recharger definition and meaning - Collins English Dictionary". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 November 2016. สืบค้นเมื่อ 26 March 2017.
  2. "recharge - definition of recharge in English - Oxford Dictionaries". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-10. สืบค้นเมื่อ 26 March 2017.