เกาะเคปเบรตัน
เกาะเคปเบรตัน | |
ภูมิศาสตร์ | |
---|---|
ที่ตั้ง | มหาสมุทรแอตแลนติก |
พิกัด | 46°10′N 60°45′W / 46.167°N 60.750°W |
พื้นที่ | 10,311 ตารางกิโลเมตร (3,981 ตารางไมล์) |
อันดับพื้นที่ | 77 |
ระดับสูงสุด | 535 ม. (1755 ฟุต) |
จุดสูงสุด | White Hill |
การปกครอง | |
แคนาดา | |
ประชากรศาสตร์ | |
ประชากร | 135,974 [1] |
ความหนาแน่น | 13.1/กม.2 (33.9/ตารางไมล์) |
เกาะเคปเบรตัน (ฝรั่งเศส: île du Cap-Breton - เดิมชื่อ Île Royale, Scottish Gaelic: Ceap Breatainn หรือ Eilean Cheap Bhreatainn, Míkmaq: Únamakika, อังกฤษ: Cape Breton) เป็นเกาะใกล้ฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ในอเมริกาเหนือ เป็นส่วนหนึ่งของรัฐโนวาสโกเชีย ประเทศแคนาดา เกาะมีพื้นที่ 10,311 ตร.กม. (3,981 ตร.ไมล์) หรือคิดเป็น 18.7% ของพื้นที่ของหมดของรัฐ ห่างจากผืนแผ่นดินใหญ่โดยมีช่องแคบแคนโซกั้นไว้ ตอนกลางของเกาะมีทะเลสาบน้ำเค็มอยู่รวมกันเป็นกลุ่มเรียกว่า บราดอร์ (Bras d'Or)
เกาะประกอบด้วย 4 เคาน์ตีของรัฐโนวาสโกเชีย ได้แก่ เคปเบรตัน, อินเวอร์เนสส์, ริชมอนด์ และวิกตอเรีย เกาะมีประชากร 135,974 คน (ค.ศ. 2011)
ฝรั่งเศสได้เข้าครอบครองเกาะนี้ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ต่อมาตกเป็นของอังกฤษใน ค.ศ. 1763 ระหว่าง ค.ศ. 1784-1820 แยกออกเป็นอิสระจากรัฐโนวาสโกเชียอยู่ระยะหนึ่งโดยมีซิดนีย์เป็นเมืองหลวง ใน ค.ศ. 1955 เชื่อมกับแผ่นดินใหญ่
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Table from Statistics Canada (Census Profile, 2011 Census)
- ↑ Table from Statistics Canada - CBRM (Census Profile, 2011 Census)