ข้ามไปเนื้อหา

เกาะเคปเบรตัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เกาะเคปเบรตัน
เกาะเคปเบรตัน
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้งมหาสมุทรแอตแลนติก
พิกัด46°10′N 60°45′W / 46.167°N 60.750°W / 46.167; -60.750
พื้นที่10,311 ตารางกิโลเมตร (3,981 ตารางไมล์)
อันดับพื้นที่77
ระดับสูงสุด535 ม. (1755 ฟุต)
จุดสูงสุดWhite Hill
การปกครอง
แคนาดา
ประชากรศาสตร์
ประชากร135,974 [1]
ความหนาแน่น13.1/กม.2 (33.9/ตารางไมล์)

เกาะเคปเบรตัน (ฝรั่งเศส: île du Cap-Breton - เดิมชื่อ Île Royale, Scottish Gaelic: Ceap Breatainn หรือ Eilean Cheap Bhreatainn, Míkmaq: Únamakika, อังกฤษ: Cape Breton) เป็นเกาะใกล้ฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ในอเมริกาเหนือ เป็นส่วนหนึ่งของรัฐโนวาสโกเชีย ประเทศแคนาดา เกาะมีพื้นที่ 10,311 ตร.กม. (3,981 ตร.ไมล์) หรือคิดเป็น 18.7% ของพื้นที่ของหมดของรัฐ ห่างจากผืนแผ่นดินใหญ่โดยมีช่องแคบแคนโซกั้นไว้ ตอนกลางของเกาะมีทะเลสาบน้ำเค็มอยู่รวมกันเป็นกลุ่มเรียกว่า บราดอร์ (Bras d'Or)

เกาะประกอบด้วย 4 เคาน์ตีของรัฐโนวาสโกเชีย ได้แก่ เคปเบรตัน, อินเวอร์เนสส์, ริชมอนด์ และวิกตอเรีย เกาะมีประชากร 135,974 คน (ค.ศ. 2011)

ฝรั่งเศสได้เข้าครอบครองเกาะนี้ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ต่อมาตกเป็นของอังกฤษใน ค.ศ. 1763 ระหว่าง ค.ศ. 1784-1820 แยกออกเป็นอิสระจากรัฐโนวาสโกเชียอยู่ระยะหนึ่งโดยมีซิดนีย์เป็นเมืองหลวง ใน ค.ศ. 1955 เชื่อมกับแผ่นดินใหญ่

อ้างอิง

[แก้]
  1. Table from Statistics Canada (Census Profile, 2011 Census)
  2. Table from Statistics Canada - CBRM (Census Profile, 2011 Census)