อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
|---|---|
| สาย | แอลป์แทรนซิต |
| ที่ตั้ง | สวิตเซอร์แลนด์ (รัฐอูรี, รัฐเกราบึนเดิน และรัฐตีชีโน) |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 46°36′00″N 8°45′54″E / 46.600°N 8.765°E |
| สถานะ | เปิดใช้งาน[1] |
| เริ่มต้น | แอสท์เฟ็ลท์ (รัฐอูรี) |
| สิ้นสุด | โบดีโย (รัฐตีชีโน) |
| การจัดการ | |
| เริ่มสร้าง | พ.ศ. 2539 |
| เปิด | 1 มิถุนายน พ.ศ. 2559[2] |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ความยาว | 151.840 กิโลเมตร (94.349 ไมล์)[3] |
| ความยาวสาย | 57.09 กิโลเมตร (35.47 ไมล์)[3] |
| ความยาวทางรถไฟ | 57.104 กิโลเมตร (35.483 ไมล์) (อุโมงค์ตะวันออก) 57.017 กิโลเมตร (35.429 ไมล์) (อุโมงค์ตะวันตก)[3] |
| จำนวนทางรถไฟ | 2 ทางเดี่ยว[3] |
| ช่วงกว้างราง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) (รางมาตรฐาน) |
| ระบบจ่ายไฟฟ้า | 15 kV 16.7 Hz |
| ความเร็วปฏิบัติการ | สูงสุด 250 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (160 ไมล์ต่อชั่วโมง) |
| ระยะห่างอุโมงค์ | 89 เมตร (292 ฟุต) จากแอสท์เฟ็ลท์, 237 เมตร (778 ฟุต) จากโบดีโย[3] |
| ผังเส้นทาง | |
 | |
อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท (เยอรมัน: Gotthard-Basistunnel; อิตาลี: Galleria di base del San Gottardo; รูมันช์: Tunnel da basa dal Son Gottard; ฝรั่งเศส: Tunnel de base du Saint-Gothard) เป็นอุโมงค์ฐานสำหรับทางรถไฟที่ลอดผ่านเทือกเขาแอลป์ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ บริเวณช่องเขาก็อทฮาร์ท เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2559 แต่จะเริ่มใช้บริการอย่างเต็มรูปแบบในสิ้นปีนี้[4] และด้วยความยาวเฉลี่ยเส้นทาง 57.09 กิโลเมตร[3] ทำให้อุโมงค์แห่งนี้เป็นอุโมงค์สัญจรที่ยาวที่สุดและลึกที่สุดในโลก[5][6] และเป็นเส้นทางสัญจรระดับพื้นดินเส้นทางแรกผ่านเทือกเขาแอลป์[7]
โครงการประกอบด้วยอุโมงค์สองอุโมงค์วิ่งขนานกัน แต่ละอุโมงค์มีทางรถไฟทางเดี่ยว สามารถรองรับรถไฟได้กว่า 200–250 ขบวนต่อวัน เชื่อมต่อเทศบาลแอสท์เฟ็ลท์ในรัฐอูรี กับเทศบาลโบดีโยในรัฐตีชีโน โดยผ่านด้านใต้ของเทศบาลเซดรุนในรัฐเกราบึนเดิน อุโมงค์แห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการแอลป์แทรนซิต หรืออีกชื่อหนึ่งคือ โครงการเชื่อมต่อทางรถไฟสายใหม่ผ่านเทือกเขาแอลป์ (New Railway Link through the Alps; NRLA) ซึ่งนอกจากอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทแล้วยังมีอุโมงค์อื่น ๆ อีกคือ อุโมงค์ฐานเลิทช์แบร์คและอุโมงค์ฐานเชเนรี ซึ่งมีกำหนดเปิดใช้งานในปลายปี พ.ศ. 2560 เนื่องจากอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทนั้นมีความยาวมากและเชื่อมรัฐสองรัฐที่อยู่คนละฟากของเทือกเขาแอลป์ ดังนั้นในบางวัน อุณหภูมิของสองปากอุโมงค์อาจแตกต่างกันมากถึง 10 องศาเซลเซียส แต่โดยเฉลี่ยแล้วอุณหภูมิจะแตกต่างกัน 2 ถึง 3 องศาเซลเซียส โดยที่ปากอุโมงค์ด้านเหนือจะหนาวกว่าด้านใต้
สวิตเซอร์แลนด์ได้จัดการลงประชามติโครงการอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทในปี พ.ศ. 2535 โดยในการลงมติครั้งนั้น ชาวสวิสกว่าร้อยละ 64 เห็นชอบกับโครงการ[8] โครงการได้เริ่มก่อสร้างในปี พ.ศ. 2539 โดยที่การขุดเจาะอุโมงค์แรกฝั่งตะวันออกได้แล้วเสร็จเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2553[9] และอุโมงค์ที่สองฝั่งตะวันออกแล้วเสร็จเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2554 เดิมคาดว่าโครงการนี้จะใช้งบประมาณ 9.8 พันล้านฟรังก์สวิส (ราว 10.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) แต่งบประมาณกลับบานปลายไปจบลงที่กว่า 12 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[9])[4] มีคนงานเสียชีวิตเก้าคนระหว่างการก่อสร้าง[10]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Commissioning". Lucerne, Switzerland: AlpTransit Gotthard Ltd. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-01-09. สืบค้นเมื่อ 2016-05-12.
- ↑ "155 days until opening". Lucerne, Switzerland: AlpTransit Gotthard AG. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-03-21. สืบค้นเมื่อ 29 December 2015.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 "Project data – raw construction Gotthard Base Tunnel" (PDF). Lucerne, Switzerland: AlpTransit Gotthard Ltd. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-11. สืบค้นเมื่อ 2016-05-12.
- ↑ 4.0 4.1 "World's longest and deepest rail tunnel to open in Switzerland". BBC News. สืบค้นเมื่อ 2016-06-01.
- ↑ "Gotthard- und CeneriBasistunnel: die neue Gotthard-Bahn nimmt Gestalt an" (PDF). Geomatik Schweiz. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 8 June 2015.
- ↑ "Wer hat die grösste Röhre?" [Who has the longest tube?]. Tages-Anzeiger (graphical animation) (ภาษาเยอรมัน). Zurich, Switzerland. 14 April 2016. สืบค้นเมื่อ 2016-05-11.
- ↑ Yücel Erdem, Tülin Solak, Underground Space Use. Analysis of the Past and Lessons for the Future, CRC Press, 2005 (p. 485)
- ↑ "Chronology of a Project of the Century: Milestones in the Construction History up to 2010" (PDF). AlpTransit.ch. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 13 March 2012. สืบค้นเมื่อ 20 April 2013.
- ↑ 9.0 9.1 "Swiss create world's longest tunnel". BBC News. 15 October 2010. สืบค้นเมื่อ 15 October 2010.
- ↑ "Memorial ceremony for deceased tunnel workers". AlpTransit. 31 May 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-06-01. สืบค้นเมื่อ 2016-06-02.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท
- Alptransit Gotthard AG เก็บถาวร 2019-01-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Alptransit Portal of the Swiss Federal Archives
- อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท ที่ฐานข้อมูลโครงสร้าง (Structurae)
 | บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |