ส้วม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ส้วม (บางครั้งเรียก สุขา) คือสุขภัณฑ์ และระบบกำจัดการขับถ่าย เพื่อชำระของเสียจากร่างกายอย่างปัสสาวะ อุจจาระ อาจรวมถึงอาเจียนและประจำเดือนที่บางครั้งมีในส้วมในสังคมตะวันตก คำว่า "ส้วม" ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถานหมายถึง "ที่ถ่ายอุจจาระปัสสาวะ"
ส้วมชักโครกรุ่นแรก ประดิษฐ์ขึ้นในปี ค.ศ. 1596 โดยเซอร์จอห์น แฮริงตัน ต่อมาในปี ค.ศ. 1775 อเล็กซานเดอร์ คัมมิงส์ ได้พัฒนาต่อจนสามารถใช้งานได้ดีขึ้น กักเก็บน้ำไว้ในท่อรูปตัวยู (คอห่าน) เพื่อกันของเสียย้อนกลับ จนเป็นต้นแบบของส้วมชักโครกในปัจจุบัน[1]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่ออื่น ๆ เกี่ยวกับ: ส้วม |
