สิทธิมนุษยชนในประเทศบัลแกเรีย

ประเทศบัลแกเรียเข้าร่วมสหภาพยุโรปใน ค.ศ. 2007^[1] อย่างไรก็ตาม การปฏิบัติตามบรรทัดฐานด้านสิทธิมนุษยชนยังห่างไกลจากความสมบูรณ์อย่างสิ้นเชิง แม้ว่าสื่อจะมีการรายงานที่เป็นกลาง^[2] แต่การขาดกฎหมายเฉพาะของบัลแกเรียในการปกป้องสื่อจากการแทรกแซงของรัฐถือเป็นจุดอ่อนทางทฤษฎี สภาพในเรือนจำที่มีอายุสิบสองปีและแออัดของบัลแกเรียโดยทั่วไปนั้นไม่ดี การปฏิรูปภาคทัณฑ์ในกลาง ค.ศ. 2005 คาดว่าจะบรรเทาความแออัดของเรือนจำ^[2]

ตำรวจถูกกล่าวหาว่าทำร้ายนักโทษและใช้วิธีการสืบสวนที่ผิดกฎหมาย และแรงจูงใจของสถาบันไม่สนับสนุนให้รายงานและสอบสวนคดีอาชญากรรมอย่างเต็มรูปแบบ รัฐธรรมนูญรับรองเสรีภาพในการนับถือศาสนา แต่รัฐบาลท้องถิ่นได้พยายามที่จะบังคับใช้ข้อกำหนดการขึ้นทะเบียนพิเศษกับบางกลุ่มที่ไม่ได้กำหนดให้ในอดีตได้รับการคุ้มครองอย่างเต็มที่ นอกจากคริสตจักรบัลแกเรียออร์ทอดอกซ์แล้ว ความเชื่อที่กำหนดได้แก่ยิว มุสลิม และนิกายโรมันคาทอลิก งานค้างของศาลและการบริหารศาลที่อ่อนแอทำให้การคุ้มครองสิทธิของจำเลยตามรัฐธรรมนูญมีปัญหาในบางกรณี^[2]

อ้างอิง[แก้]

↑ HADJIYSKA, NEVYANA (January 1, 2007). "Bulgaria, Romania Join European Union". Associated Press via Washington Post. สืบค้นเมื่อ March 6, 2015.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Text used in this cited section originally came from: Bulgaria (June 2005) profile from the Library of Congress Country Studies project.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

บทความประเทศบัลแกเรียนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] HADJIYSKA, NEVYANA (January 1, 2007). "Bulgaria, Romania Join European Union". Associated Press via Washington Post. สืบค้นเมื่อ March 6, 2015.

[LOCprof-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 Text used in this cited section originally came from: Bulgaria (June 2005) profile from the Library of Congress Country Studies project.

[1]

[2]