ลัทธิคอมมิวนิสต์แบบองค์คณะนิยม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก สภาคอมมิวนิสต์)

ลัทธิคอมมิวนิสต์แบบองค์คณะนิยม หรือ องค์คณะนิยม (อังกฤษ: Council communism หรือ Councilism) คือกระแสหนึ่งของแนวคิดสังคมนิยมที่เกิดขึ้นในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1920 มีแรงบันดาลใจมาจากการปฏิวัติเยอรมัน ค.ศ. 1918-1919 ลัทธินี้มีลักษณะที่เป็นปฏิปักษ์กับลัทธิทุนนิยมรัฐ (state capitalism) และลัทธิสังคมนิยมรัฐ (state socialism) แต่มุ่งเน้นรูปแบบองค์คณะแรงงาน (workers' council) และประชาธิปไตยแบบองค์คณะนิยม (council democracy) ในฐานะกลไกที่ใช้รื้อถอนรัฐชนชั้น (class state) มีความเคลื่อนไหวหลักในเยอรมนีและเนเธอร์แลนด์ระหว่างคริสต์ทศวรรษที่ 1920 และยังคงปรากฎอยู่จนถึงปัจจุบันภายในขบวนการสังคมนิยมและคอมมิวนิสต์กระแสหลัก

หลักการที่เด่นชัดที่สุดของลัทธิคอมมิวนิสต์แบบองค์คณะนิยมคือจุดยืนตรงกันข้ามกับลัทธิพลพรรคแนวหน้านิยม (party vanguardism) และลัทธิศูนย์รวมนิยมแบบประชาธิปไตย[1]ตามแนวคิดของเลนิน รวมถึงต่อสู้เรียกร้องบนจุดยืนที่ว่าองค์คณะแรงงานที่เกิดขึ้นตามโรงงานอุตสาหกรรมและปกครองส่วนท้องถิ่นคือรูปแบบตามธรรมชาติขององค์กรและผู้มีอำนาจของชนชั้นแรงงาน นอกจากนี้ยังมีจุดยืนตรงข้ามกับอุดมการณ์ประชาธิปไตยสังคมนิยม โดยปฏิเสธแนวทางปฏิรูปนิยมและรัฐสภานิยม เช่น การประนีประนอมที่แลกผลประโยชน์ต่างตอบแทน (quids pro quo หรือ logrolling) ที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไปในแวดวงการเมืองแบบรัฐสภา[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. Pannekoek, Anton. State Capitalism and Dictatorship International Council Correspondence, Vol.III, No.1, January 1937.
  2. Ruhle, Otto. "The Revolution Is Not A Party Affair". 1920.