ข้ามไปเนื้อหา

สนใบพาย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สนใบพาย
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Pinophyta
ชั้น: Pinopsida
อันดับ: Pinales
วงศ์: Podocarpaceae
สกุล: Podocarpus
สปีชีส์: P.  polystachyus
ชื่อทวินาม
Podocarpus polystachyus
R.Br. ex Endl., 1847

สนใบพาย (ชื่อวิทยาศาสตร์: Podocarpus polystachyus) เป็นสนในสกุล Podocarpus กระจายพันธุ์ในบรูไน, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ปาปัวนิวกินี, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, และไทย[1] ลักษณะเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 4-8 เมตร ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับรูปรีถึงรูปขอบขนานแกมรูปหอก กว้าง 0.4-0.5 เซนติเมตร ยาว 3-7 เซนติเมตร ดอกแยกเพศ แยกต้น ดอกเพศผู้สีเหลืองอ่อน ออกเป็นช่อแกนคล้ายหางกระรอกตามง่ามใบ เป็นกลุ่ม กลุ่มละ 3-5 ช่อ แต่ละช่อยาว 2-4.5 เซนติเมตร ดอกเพศเมียออกเดี่ยวตามง่ามใบ รังไข่ตั้งอยู่บนก้านส่วนที่บวม ผลกลมมนหรือเบี้ยว ขนาดกว้าง 7 มิลลิเมตร ยาว 9 มิลลิเมตร[2] สนใบพายนิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ลำต้นใช้ทำของใช้และใบอาจใช้รักษาโรคปวดข้อได้[3]

อ้างอิง

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]