ลิงลมใต้
ลิงลมใต้ | |
---|---|
สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Animalia |
ไฟลัม: | Chordata |
ชั้น: | Mammalia |
อันดับ: | Primates |
วงศ์: | Lorisidae |
วงศ์ย่อย: | Lorinae |
สกุล: | Nycticebus |
สปีชีส์: | N. coucang |
ชื่อทวินาม | |
Nycticebus coucang (Boddaert, 1785) | |
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ของลิงลมใต้ | |
ชื่อพ้อง[2] | |
|
ลิงลมใต้ หรือ นางอายใต้ (อังกฤษ: Sunda slow loris, Southern loris) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในอันดับวานร (Primates) ขนาดเล็ก มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Nycticebus coucang
ลักษณะ
[แก้]มีรูปร่างอ้วนกลมคล้ายตุ๊กตา ตากลมโต หูมีขนาดเล็กและสั้น แขนขาค่อนข้างสั้น นิ้วที่สองจะมีเล็บที่ยาวและงองุ้มเข้าหาตัว หางสั้นมากจนแทบไม่มีหาง มีสีขนที่หลากหลาย ขนนุ่มละเอียด สั้น เหมือนกำมะหยี่ บางตัวอาจมีสีเทา บางตัวอาจมีสีน้ำตาลเข้ม หรือสีเหลืองนวล ๆ หรือบางตัวอาจมีสีดำ สันหลังมีเส้นสีเข้มลากยาวลงมาจากหัวถึงกลางหลัง มีความยาวลำตัวและหัว 30-38 เซนติเมตร ความยาวหาง 1-2 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 1 กิโลกรัม
แหล่งที่อยู่
[แก้]มีการกระจายพันธุ์ตั้งแต่ภาคใต้ของไทย, มาเลเซีย และ เกาะสุมาตราในอินโดนีเซีย
ลิงลมใต้ สามารถปรับตัวให้อยู่ในป่าทุกสภาพ แม้แต่ป่าที่ถูกแผ้วถางแล้ว มักเคลื่อนย้ายไปมาบนยอดไม้ หากินในเวลากลางคืน นอนหลับพักผ่อนในเวลากลางวัน โดยอาหารหลัก คือ แมลง และสัตว์เลื้อยคลาน มีพืชและผลไม้เป็นอาหารเสริม ตัวผู้จะดื่มน้ำในปริมาณมากและปัสสาวะรดไว้ตามต้นไม้ เพื่อประกาศอาณาเขต ปกติเคลื่อนตัวอย่างเชื่องช้า แต่สามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วยามจับแมลงกิน และเคลื่อนไหวได้รวดมากเป็นพิเศษเมื่อถูกลมพัดแรง ๆ เวลาตกใจหรือถูกจับได้จะชอบซุกหน้าไว้ในแวงแขน ไม่มีฤดูผสมพันธุ์ที่แน่นอน ใช้เวลาตั้งท้อง 90 วัน และมีระยะเวลาให้นมลูกประมาณ 193 วัน
ในอดีตพบบ่อย ตามชายป่า แต่ในปัจจุบัน ลดปริมาณลงมาก เนื่องจากถูกจับไปเป็นสัตว์เลี้ยงและถูกล่าเพื่อปรุงยาสมุนไพร รวมทั้งเป็นอาหารของชาวบ้านที่อาศัยอยู่บริเวณชายป่าด้วย[3]
หมายเหตุ
[แก้]โดยลิงลมใต้ เดิมเคยเชื่อว่าเป็นลิงลมเพียงชนิดเดียวที่พบได้ในประเทศไทย แต่ปัจจุบันได้มีการจำแนกออกเป็นชนิดใหม่ คือ ลิงลมเหนือ (N. bengalensis) จึงได้ชื่อใหม่เป็น "ลิงลมใต้" [4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Nekaris, A. & Streicher, U. (2008). "Nycticebus coucang". IUCN Red List of Threatened Species. Version Vulnerable A2cd ver 3.1. สืบค้นเมื่อ 30 June 2008.
{{cite web}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ "Table 2 b: taxonomic names and synonyms used by several authors: genus, species, subspecies, populations" (PDF). Loris and potto conservation database. loris-conservation.org. 4 February 2003. p. 3. สืบค้นเมื่อ 30 April 2013.
- ↑ กองทุนสัตว์ป่าโลก สำนักงานประเทศไทย. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในประเทศไทยและภูมิภาคอินโดจีน. กรุงเทพฯ : ไซรัสการพิมพ์, 2543. 256 หน้า. ISBN 978-9749-906-651
- ↑ การจำแนกลิงลมในประเทศไทย
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Nycticebus coucang ที่วิกิสปีชีส์