ริชาร์ด กอร์ดอน (นักแสดงเกิดปี พ.ศ. 2425)
ริชาร์ด กอร์ดอน เกิด(25 ตุลาคม 1882 - 11 ธันวาคม 1967)[1][2][3][4] เขาเป็นนักแสดงชาวอเมริกันที่เคยแสดง วอดวิล เวที ภาพยนตร์ และวิทยุ เขาอาจเป็นที่รู้จักมากที่สุดจากการแสดงบทของตัวละครหลักในรายการวิทยุเรื่อง The Adventures of Sherlock Holmes
ประวัติ[แก้]
กอร์ดอนเกิดที่บริดจ์พอร์ต รัฐคอนเนทิคัต กอร์ดอนทำงานเป็นผู้สื่อข่าวสำหรับหนังสือพิมพ์ที่นั่นก่อนที่เขาจะย้ายไปที่นิวยอร์กซิตี้และเป็นนักข่าวให้กับ New York World รายได้ของเขาช่วยให้เขาเรียนในมหาวิทยาลัยเยล และสถาบันศิลปะการแสดงอเมริกัน[5]
การแสดงละครเวทีและภาพยนตร์[แก้]
หลังจากที่เขาปฏิเสธข้อเสนอจากโปรดิวเซอร์ที่เสนอให้เขารับบทรายสัปดาห์ที่ $35 สำหรับบทเล็กๆในละคร กอร์ดอนใช้เวลา 10 ปีกับบริษัทการแสดงเวทีที่เดินทางแสดงทั่วประเทศ ภาพยนต์ที่เขาแสดงอาทิเช่นThe Birth of a Baby, 13 Rue Madeleine, St. Benny the Dip[6] [7]
องค์กรวิชาชีพ[แก้]
กอร์ดอนเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งสมาคมนักแสดงActors' Equity Association ไม่นานหลังจากสมาคมถูกสร้างขึ้น เขาพบกับข้อขัดแย้งกับเจ้าหน้าที่ขององค์กร เนื่องจากเขาสนับสนุนให้มีการรวมนักแสดงจากภาพยนตร์และวิทยุ ความพยายามของเขานั้นน่าจะทำให้เขาเลิกเป็นสมาชิกของคณะกรรมการของสมาคมนั้นหลังจาก 5 ปี เมื่อวิทยุนิยมมากขึ้นต่อมาสมาคมมีการสร้างสมาชิกกลุ่มใหม่เพื่อแทนนักแสดงของสื่อนั้น และกอร์ดอนก็รับบทบาทเป็นที่ปรึกษาให้กับ American Federation of Radio Artists[6]
ผลงานวิทยุ[แก้]
นอกจากผลงานของเขาในเรื่อง The Adventures of Sherlock Holmes ตั้งแต่ปี 1931 ถึง 1933 [8] บทบาทของกอร์ดอนในวิทยุยุคเก่า รวมถึงบทที่แสดงในตารางด้านล่างนี้:
| เรื่อง | บทบาท |
|---|---|
| The Bishop and the Gargoyle | อธิการ[9]: 43 |
| Follow the Moon | เทตโลว์[10] |
| Hilda Hope, M.D. | ดร. โบรอส[11] |
| Jane Arden | พ่อของเจน[9]: 172 |
| Orphans of Divorce | ซีริล เวิร์ธธิงตัน[12] |
| Our Gal Sunday | ดร. แอ๊บบอต[6] |
| Pepper Young's Family | นาย เจอโรม[10] |
| Reginald Fortune | เรจินัลด์ ฟอร์จูน[13] |
| Stella Dallas | มอร์แกน ฟอร์ด[11]: 225 |
| Thatcher Colt Mysteries | แทตเชอร์ โคลท์[10] |
| Valiant Lady | จิม บาร์เร็ตต์[9]: 346 |
กอร์ดอนยังมีส่วนร่วมในรายการ The Biblical Hour และในการแสดงเรื่องของเทพเจ้าแชคส์เปียร์[9]
ชีวิตส่วนตัว[แก้]
กอร์ดอนแต่งงานสามครั้ง โดยเสมอกับนักแสดงหญิงที่เขากำลังแสดงหรือเคยแสดงร่วมกันก่อนหน้านี้ การแต่งงานครั้งแรกเริ่มต้นในเดือนมกราคม 1907 กับนักแสดงหญิง ชื่อ แรเชล คราวน์ [14][15] และมีลูกด้วยกันสองคน เขายังแสดงร่วมกับแรเชลบนเวที อย่างน้อยถึงเดือนฤดูร้อนของปี 1910 [16] ต่อมา ตั้งแต่ปี 1923 จนถึงวันที่เธอเสียชีวิตในปี 1946[17][18][19] ต่อมากอร์ดอนได้แต่งงานกับเอมิลี่ แอนน์ เวลล์แมน นักแสดงและนักเขียนบทละคร[20] ซึ่งกอร์ดอนได้แสดงเพลงกับเธอด้วย[21]เพื่อช่วยเอมิลี่ โปรโมทงานของเธอให้แก่โปรดิวเซอร์ กอร์ดอนสร้างโรงละครขนาดเล็กโดยใช้สเกล หนึ่งครึ่งนิ้วถึงหนึ่งฟุต และเตรียมอุปกรณ์เล็กๆเพื่อสร้างชุดให้โปรดิวเซอร์เห็นภาพการแสดงของละคร กอร์ดอน ที่นักข่าวลงในหนังสือพิมพ์ซึ่งเรียกเขาว่า "นักแสดงช่างไม้" [22] และการแต่งงานครั้งสุดท้ายของเขา ประมาณปี 1946 จนถึงปี 1964 เขาแต่งงานกับนักแสดงหญิง ชื่อ แมร์การ์เร็ต บรายนาร์ด[23][24] เธอและกอร์ดอนได้แสดงร่วมกันมากกว่าสามทศวรรษก่อนหน้านี้ในการแสดงเวทีซึ่งได้รับความนิยมอย่างดีจากการดัดแปลงเรื่องจากนิยายของ ฮาโรลด์ เบลล์ ไรท์ ชื่อเรื่อง The Winning of Barbara Worth[25][26]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Reminiscences of Richard Gordon, 1951". Columbia Center for Oral History.
- ↑ Austin, Budd (August 1, 1964). "Curtain Time, Mister Gordon". The Palo Alto Times. Palo Alto, California. p. 39. สืบค้นเมื่อ March 31, 2023 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "United States Social Security Death Index," database, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:JKVN-QP5 : 7 January 2021), Richard Gordon, Dec 1967; citing U.S. Social Security Administration, Death Master File, database (Alexandria, Virginia: National Technical Information Service, ongoing).
- ↑ "United States, Veterans Administration Master Index, 1917-1940," database, FamilySearch (https://www.familysearch.org/ark:/61903/1:1:QPRX-FQS5 : 3 September 2021), Richard Gordon, 23 Dec 1915; citing Military Service, NARA microfilm publication 76193916 (St. Louis: National Archives and Records Administration, 1985), various roll numbers.
- ↑ Steinhauser, Si (January 28, 1940). "Master Sleuth of Radio to Play Joe Jefferson's 'Rip Van Winkle'". The Pittsburgh Press. Pennsylvania, Pittsburgh. p. 17. สืบค้นเมื่อ November 8, 2019 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Randolph, Leonard (November 24, 1951). "Actor Richard Gordon's First Big Chance Came In Play That Flopped In Three Weeks". The Pocono Record. Pennsylvania, Stroudsburg. p. 22. สืบค้นเมื่อ November 8, 2019 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "(untitled brief)". Photoplay Magazine. XLIX (5). June 1936. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019.
- ↑ Dunning, John (1998). On the Air: The Encyclopedia of Old-Time Radio (ภาษาอังกฤษ). Oxford University Press, USA. p. 610. ISBN 978-0-19-507678-3. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019.
- ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 Terrace, Vincent (1999). Radio Programs, 1924–1984: A Catalog of More Than 1800 Shows. McFarland & Company, Inc. p. 151. ISBN 978-0-7864-4513-4.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 "What do you want to know?". Radio Mirror. 9 (1): 56. November 1937. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019.
- ↑ 11.0 11.1 Buxton, Frank; Owen, Bill (1972). The Big Broadcast: 1920–1950. New York: The Viking Press. p. 111.
- ↑ "Wednesday's Highlights". Radio and Television Mirror. 13 (4): 46. February 1940. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019.
- ↑ "Highlights for Friday, Dec. 17". Radio Mirror. 9 (3): 47. January 1938. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019.
- ↑ "Local Items". The Jewish Outlook. Denver, Colorado. January 11, 1907. p. 8. สืบค้นเมื่อ March 31, 2023 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "David Corson Goes to the Wall Also". The Muscatine Journal. Mucatine, Iowa. February 8, 1907. p. 4. สืบค้นเมื่อ March 31, 2023 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "The Light Above". The Billboard. August 13, 1910. p. 4. Retrieved March 31, 2023.
- ↑ "Emily Ann Wellman Returns". The Billboard. May 23, 1925. p. 24. ProQuest 1031749695.
Emily Ann Wellman, who has been absent from the stage since her marriage to Richard Gordon at the time she was appearing in The Wasp, is planning to return to the footlights next season.
- ↑ Mantle Burns, ed. (1923). The Best Plays of 1922-1923. New York: Dodds, Mead and Company. p. 549.
- ↑ "Mrs. Emily Gordon Funeral". Hartford Courant. Connecticut, Hartford. December 26, 1926. p. 45. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "She tells Broadway how to do it". Hartford Courant. Connecticut, Hartford. December 26, 1926. p. 45. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "Emily Wellman to appear at Liberty". The Dayton Herald. Ohio, Dayton. November 12, 1921. p. 9. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ Lewis, Al (November 15, 1936). "Sherlock Holmes Turns Host". The Atlanta Constitution. Georgia, Atlanta. p. Screen & Radio Weekly 7. สืบค้นเมื่อ November 9, 2019 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ Austin, Budd (August 1, 1964). "A Nation Knew Him as the Famous Sherlock Holmes". The Palo Alto Times. Palo Alto, California. p. 55. สืบค้นเมื่อ March 31, 2023 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "Attractions at the Theatres". The Boston Globe. Boston, Massachusetts. September 19, 1915. p. 54. สืบค้นเมื่อ March 31, 2023 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "Amusements". The Champaign Daily News. Champaign, Illinois. September 19, 1915. p. 3. สืบค้นเมื่อ March 31, 2023 – โดยทาง Newspapers.com.
- ↑ "Scene from 'The Winning of Barbara Worth'". The Choshocton Tribune. Coshocton, Ohio. January 9, 1914. p. 7. สืบค้นเมื่อ March 31, 2023 – โดยทาง Newspapers.com.