ระบบการส่งแบบใช้ทิ้ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จรวด Delta IV Heavy (ซ้าย) และจรวด Proton-M (ขวา)

ระบบการส่งแบบใช้ทิ้ง (อังกฤษ: expendable launch system) หรือ พาหนะส่งแบบใช้ทิ้ง หรือ อีแอลวี (อังกฤษ: expendable launch vehicle/ELV) เป็นยานพาหนะสำหรับปล่อยยานอวกาศที่สามารถปล่อยได้แค่ครั้งเดียว หลังจากนั้นส่วนประกอบจะถูกทำลายระหว่างกลับเข้าโลกหรือทิ้งไว้ในอวกาศ อีแอลวีมักประกอบด้วยหลายระยะของจรวดที่ทิ้งตามลำดับเมื่อเชื้อเพลิงหมดและยานจะได้รับระดับความสูงและความเร็วเพิ่มขึ้น ณ เดือนตุลาคม 2562 ดาวเทียมและยานอวกาศของมนุษย์ส่วนใหญ่ถูกปล่อยโดยใช้อีแอลวี อีแอลวีมีการออกแบบที่ง่ายกว่าระบบปล่อยแบบใช้งานใหม่ได้ทำให้มีราคาในการสร้างถูก นอกจากนั้นอีแอลวีสามารถใช้เชื้อเพลิงทั้งหมดเพื่อเร่งความเร็วได้ทำให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น อีแอลวีเป็นเทคโนโลยีที่มีการใช้งานอย่างแพร่หลายมานานหลายทศวรรษ[1] อีแอลวีสามารถใช้ได้ครั้งเดียว ทำให้ราคาในการปล่อยแต่ละครั้งสูง ระบบแบบใช้ใหม่ได้อยู่ระหว่างการพัฒนาโดยบริษัทเอกชนเช่นสเปซเอ็กซ์และบลูออริจินจึงสามารถทำให้อีแอลวีที่ใช้อยู่ในปัจจุบันถูกเลิกใช้เนื่องจากราคาที่ถูกกว่าในการปล่อยแต่ละครั้ง[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Expendable Launch Vehicles". spacetethers.com. สืบค้นเมื่อ 2018-12-31.
  2. "Reusability". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-01-15. สืบค้นเมื่อ November 20, 2019.