รถยนต์โบราณ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

รถยนต์โบราณ (อังกฤษ: Antique car) คือรถยนต์เก่า หากจะจำกัดความหมายให้แคบลงก็ดูจากความเก่าแก่ ในขณะที่สโมสรรถยนต์โบราณแห่งอเมริกาให้นิยามว่า รถมีอายุ 50 ปี ขึ้นไป[1] อย่างไรก็ตาม นิยามทางกฎหมายมีจุดประสงค์เพื่อการลงทะเบียนรถโบราณก็มีคำจัดความที่กว้างขึ้น ยุคของรถยนต์โบราณ เช่น ยุคผ่านศึก (Veteran Era), ยุคทองเหลือง (Brass Era) และยุควินเทจ (Vintage era) ซึ่งมีช่วงกว้างตั้งแต่เริ่มต้นการทำรถยนต์จนไปถึงคริสต์ทศวรรษ 1930 รถยนต์ในยุคต่อมามักได้รับคำนิยามว่าเป็น รถคลาสสิก รถดั้งเดิมหรือรถบูรณะจากของดั้งเดิมมีคุณค่าอย่างมาก และมักได้รับการรักษาและเก็บไว้หรือได้รับการจัดแสดงในงานแสดงรถ แต่มักจะไม่ใช้ในการขับขี่เท่าไหร่นัก

อ้างอิง[แก้]

  1. "About: A concise history of AACA in the beginning". Antique Automobile Club of America. US. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-30. สืบค้นเมื่อ 2014-06-15.