ยากุป โกลัส

ยากุป โกลัส
เกิด	มิตส์เกียวิช กันสตัญชิน มีคัยลาวิช 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1882 อากินชึตซือ ซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของเมืองสโตวป์ซือ ประเทศเบลารุส
เสียชีวิต	13 สิงหาคม ค.ศ. 1956 มินสค์ ประเทศเบลารุส
อาชีพ	กวีและนักเขียน
สัญชาติ	เบลารุส
ช่วงเวลา	ค.ศ. 1906–1956

ยากุป โกลัส (เบลารุส: Яку́б Ко́лас; 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1882 – 13 สิงหาคม ค.ศ. 1956) มีชื่อจริงคือ มิตส์เกียวิช กันสตัญชิน มีคัยลาวิช (Міцке́віч Канстанці́н Міха́йлавіч) เป็นทั้งนักเขียนและกวีของประชาชนชาวเบลารุสแห่งเบลารุสสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต (ค.ศ. 1926) และเป็นสมาชิก (ค.ศ. 1928) และรองประธาน (ตั้งแต่ ค.ศ. 1929) ของบัณฑิตยสถานวิทยาศาสตร์เบลารุส

ในผลงานของเขา ยากุป โกลัส เป็นที่รู้จักในด้านความเห็นอกเห็นใจต่อชาวชนบทเบลารุสสามัญชน นี่เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดจากนามปากกาของเขาที่ใช้ชื่อ "โกลัส" ซึ่งหมายถึง "กรรณแห่งเมล็ดพืช" ในภาษาเบลารุส เขาได้เขียนบทกวีสะสมชุด เพลงแห่งการถูกจองจำ (ค.ศ. 1908) และ เพลงแห่งความเศร้าโศก (Песьні-жальбы; ค.ศ. 1910), บทกวี แผ่นดินใหม่ (Новая зямля; ค.ศ. 1923) และ นักดนตรีไซมอน (Сымон-музыка; ค.ศ. 1925) ตลอดจนเรื่องแต่ง และบทละครต่างๆ บทกวีของเขาชุด กระท่อมของชาวประมง (Рыбакова хата; ค.ศ. 1947) เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการต่อสู้หลังจากการรวมกันของเบลารุสกับรัฐโซเวียต ผลงานไตรภาคของเขาชุด ที่ทางแยก (ค.ศ. 1954) เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตก่อนการปฏิวัติของชาวชนบทเบลารุสกับปัญญาชนประชาธิปไตย เขาได้รับรางวัลรัฐสหภาพโซเวียต ใน ค.ศ. 1946 และ 1949