มัวะห์กัมและมุตะชาบิฮ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

มัวะห์กัม และ มุตะชาบิฮ์ (อาหรับ: محکم و متشابه) เป็นคำศัพท์ภาษาอาหรับที่ใช้ในอัลกุรอาน โดย มัวะห์กัม หมายถึง "ชัดเจน" และ มุตะชาบิฮ์ คือ "เป็นนัย"

โองการอัลกุรอาน[แก้]

"พระองค์คือผู้ทรงประทานคัมภีร์ลงมาแก่เจ้า โดยที่ส่วนหนึ่งจากคัมภีร์นั้นมีบรรดาโองการที่มีข้อความรัดกุมชัดเจน (มัวะห์กัม) ซึ่งโองการเหล่านั้น คือรากฐานของคัมภีร์ และมีโองการอื่นๆ อีกที่มีข้อความเป็นนัย (มุตะชาบิฮ์) ส่วนบรรดาผู้ที่ในหัวใจของพวกเขามีการเอนเอียงออกจากความจริงนั้น เขาจะติดตามโองการที่มีข้อความเป็นนัยจากคัมภีร์ ทั้งนี้ เพื่อแสวงหาความวุ่นวาย และเพื่อแสวงหาการตีความในโองการนั้น แลไม่มีใครรู้ในการตีความโองการนั้นได้นอกจากอัลลอฮฺ และบรรดาผู้ที่มั่นคงในความรู้เท่านั้น โดยที่พวกเขาจะกล่าวว่า พวกเราศรัทธาต่อโองการนั้น ทั้งหมดนั้นมาจากที่ที่พระผู้เป็นเจ้าของเราทั้งสิ้น และไม่มีใครที่จะรับคำตักเตือนนอกจากบรรดาผู้ที่มีสติปัญญาเท่านั้น"[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. อัลกุรอาน 3:7