ภาษาอาบุน
| ภาษาอาบุน | |
|---|---|
| ประเทศที่มีการพูด | จังหวัดปาปัวตะวันตก |
| ภูมิภาค | อำเภอตัมเบราว์, คาบสมุทรเบิร์ดเฮด: ตำบลอายามารู, โมไรด์ และเซาซาโปร์ - ประมาณ 20 หมู่บ้าน |
| จำนวนผู้พูด | 3,000 คน (2538)[1] |
| ตระกูลภาษา | กลุ่มภาษาปาปัวตะวันตก
|
| ภาษาถิ่น | Abun Tat (Karon Pantai)
Abun Ji (Madik)
Abun Je
|
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | kgr |
ภาษาอาบุน (Abun language) มีผู้พูดภาษานี้ 3,000 คน (พ.ศ. 2538) ในจังหวัดปาปัว เป็นภาษาโดดเดี่ยว เขียนด้วยอักษรละติน ผู้พูดภาษานี้นับถือศาสนาคริสต์หรือศาสนาพื้นเมือง ภาษาอาบุนเคยมีวรรณยุกต์ 3 เสียง แต่ปัจจุบันแยกได้เพียง 2 เสียง และพบในคำศัพท์ที่จำกัด ภาษาอาบุนได้สูญเสียการมีเสียงวรรณยุกต์เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางภาษาศาสตร์[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ภาษาอาบุน ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- ↑ Muysken, Pieter. From Linguistic Areas to Areal Linguistics. John Benjamins Publishing Company. p. 134. ISBN 9789027231000.
ข้อมูล[แก้]
- Berry, Christine; Berry, Keith (1999). A description of Abun: a west Papuan language of Irian Jaya (PDF). Pacific Linguistics Series B, Volume 115. Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University. ISBN 0-85883-482-0.
- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.