ภาวะเสมอกันทางเพศ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภาวะเสมอกันทางเพศ (อังกฤษ: Gender parity) เป็นมาตรวัดทางสถิติที่ใช้อธิบายอัตราส่วนระหว่างชายและหญิงภายในประชากรหนึ่ง และอาจหมายถึงการแสดงสัดส่วนระหว่างชายและหญิงภายในกลุ่มหนึ่ง เรียกว่าอัตราส่วนเพศ (Human sex ratio) หรืออัตราส่วนระหว่างตัวบ่งชี้เชิงปริมาณใด ๆ ของผู้ชายต่อตัวบ่งชี้เดียวกันของผู้หญิง[1]

คำว่าภาวะเสมอกันทางเพศกับความเท่าเทียมทางเพศบางครั้งใช้สลับกัน แต่ภาวะเสมอกันทางเพศเป็นเพียงมาตรวัดเชิงพรรณนาและไม่ใช่การตัดสินเชิงค่านิยม (value judgement) หรือการเรียกร้องความเปลี่ยนแปลงในระดับนโยบายแบบความเท่าเทียมทางเพศ อย่างไรก็ตาม ภาวะเสมอกันทางเพศเป็นมาตรวัดสำคัญซึ่งนำมาใช้ประเมินสถานะความเท่าเทียมทางเพศภายในกลุ่มหรือองค์กรหนึ่ง

ภาวะเสมอกันทางเพศเป็นที่เข้าใจโดยทั่วไปในสาขาสังคมวิทยาว่าหมายถึงการแบ่งผู้คนเป็นสองกลุ่มบนฐานของอัตลักษณ์และความแตกต่างทางเพศ[2] แม้คำว่า gender จะเป็นส่วนหนึ่งของคำนี้ แต่ความหมายที่ใช้นั้นใกล้เคียงกับคำว่าเพศกำหนด (Assigned sex) มากกว่าอัตลักษณ์แห่งเพศ (Gender identity)[3]

อ้างอิง[แก้]

  1. "gender parity". EIGE's Gender Equality Glossary & Thesaurus. สถาบันเพื่อความเท่าเทียมทางเพศยุโรป. 2016. ISSN 2467-3692. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2023. สืบค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2023.
  2. Little, William; McGivern, Ron (6 พฤศจิกายน 2014). "Chapter 12: Gender, Sex, and Sexuality". ใน OpenStax College (บ.ก.). Introduction to Sociology. Compass OpenEd. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 เมษายน 2023.
  3. Manlosa, Aisa; Matias, Denise Margaret (2018). "From gender parity to gender equality: changing women's lived realities". The Current Column (ภาษาเยอรมัน). บ็อน: Deutsches Institut für Entwicklungspolitik. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มีนาคม 2023. สืบค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2020 – โดยทาง www.die-gdi.de.