ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์"
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 7: | บรรทัด 7: | ||
| leader1_name = [[อู้นุ]] |
| leader1_name = [[อู้นุ]] |
||
| leader1_title = ประธาน |
| leader1_title = ประธาน |
||
| foundation = 1–3 มีนาคม ค.ศ.1945 |
| foundation = 1–3 มีนาคม ค.ศ. 1945 |
||
| dissolution = มิถุนายน ค.ศ.1958 |
| dissolution = มิถุนายน ค.ศ. 1958 |
||
| predecessor = [[องค์กรต่อต้านลัทธิฟาสซิสต์]] |
| predecessor = [[องค์กรต่อต้านลัทธิฟาสซิสต์]] |
||
| successor = {{nowrap|[[Union Party (Burma)|Clean AFPFL]], [[Stable AFPFL]]}} |
| successor = {{nowrap|[[Union Party (Burma)|Clean AFPFL]], [[Stable AFPFL]]}} |
||
| ideology = {{Nowrap|Pro-[[independence movement]]<br />[[ชาตินิยม|ชาตินิยมพม่า]]<br />[[สังคมนิยมแบบ |
| ideology = {{Nowrap|Pro-[[independence movement]]<br />[[ชาตินิยม|ชาตินิยมพม่า]]<br />[[สังคมนิยมแบบประชาธิปไตย]]<br />[[ต่อต้านลัทธิฟาสซิสต์]]}} |
||
| position = [[การเมืองฝ่ายซ้าย|ซ้าย]] |
| position = [[การเมืองฝ่ายซ้าย|ซ้าย]] |
||
| colours = {{Color box|{{Anti-Fascist People's Freedom League/meta/color}}|border=darkgray}} [[สีแดง]] |
| colours = {{Color box|{{Anti-Fascist People's Freedom League/meta/color}}|border=darkgray}} [[สีแดง]] |
||
บรรทัด 18: | บรรทัด 18: | ||
}} |
}} |
||
'''สันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์''' ({{lang-en|Anti-Fascist People’s Freedom League}}) เป็นกลุ่มที่ก่อตั้งโดยกลุ่มชาตินิยมใน[[พม่า]] สมัย[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] มีนโยบายขับไล่[[ญี่ปุ่น]]และเรียกร้องเอกราชให้พม่า กลุ่มนี้ได้บริหารประเทศหลังจากพม่าได้รับเอกราช จนถึง พ.ศ. 2505 จึงถูกทหารยึดอำนาจการปกครอง |
'''สันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์''' ({{lang-en|Anti-Fascist People’s Freedom League}}) เป็นกลุ่มที่ก่อตั้งโดยกลุ่มชาตินิยมใน[[พม่า]] สมัย[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] มีนโยบายขับไล่[[ญี่ปุ่น]]และเรียกร้องเอกราชให้พม่า กลุ่มนี้ได้บริหารประเทศหลังจากพม่าได้รับเอกราช จนถึง พ.ศ. 2505 จึงถูกทหารยึดอำนาจการปกครอง |
||
==การก่อตัว== |
==การก่อตัว== |
||
กลุ่มนี้ก่อตั้งขึ้นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2487 โดยคนหนุ่มที่นิยมลัทธิชาตินิยมและเรียกตนเองว่า “ทะขิ่น” ทะขิ่นที่สำคัญได้แก่ [[อองซาน]] ถิ่นทุน เท่งเป [[บะส่วย]] ชูเมา (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นเนวิน) ทะขิ่นส่วนใหญ่เคยเป็นนักศึกษาใน[[มหาวิทยาลัยย่างกุ้ง]] |
กลุ่มนี้ก่อตั้งขึ้นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2487 โดยคนหนุ่มที่นิยมลัทธิชาตินิยมและเรียกตนเองว่า “ทะขิ่น” ทะขิ่นที่สำคัญได้แก่ [[อองซาน]] ถิ่นทุน เท่งเป [[บะส่วย]] ชูเมา (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นเนวิน) ทะขิ่นส่วนใหญ่เคยเป็นนักศึกษาใน[[มหาวิทยาลัยย่างกุ้ง]] |
||
==ความร่วมมือกับญี่ปุ่น== |
==ความร่วมมือกับญี่ปุ่น== |
||
ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 อองซานร่วมมือกับดร.บามอร์ตั้งกลุ่มเสรีภาพเพื่อเรียกร้องเอกราช เมื่อถูก[[อังกฤษ]]กวาดล้าง อองซานหนีไปญี่ปุ่นและดำเนินการแบบใต้ดินนำทะขิ่นจำนวน 30 คนไปฝึกอาวุธในญี่ปุ่นเมื่อ พ.ศ. 2484 ทะขิ่นเหล่านี้กลับเข้าประเทศพร้อมกองทัพญี่ปุ่นใน พ.ศ. 2485 และได้จัดตั้งกองทหารร่วมกับญี่ปุ่นเพื่อขับไล่อังกฤษออกจากพม่า |
ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 อองซานร่วมมือกับดร.บามอร์ตั้งกลุ่มเสรีภาพเพื่อเรียกร้องเอกราช เมื่อถูก[[อังกฤษ]]กวาดล้าง อองซานหนีไปญี่ปุ่นและดำเนินการแบบใต้ดินนำทะขิ่นจำนวน 30 คนไปฝึกอาวุธในญี่ปุ่นเมื่อ พ.ศ. 2484 ทะขิ่นเหล่านี้กลับเข้าประเทศพร้อมกองทัพญี่ปุ่นใน พ.ศ. 2485 และได้จัดตั้งกองทหารร่วมกับญี่ปุ่นเพื่อขับไล่อังกฤษออกจากพม่า |
||
บรรทัด 29: | บรรทัด 31: | ||
การเจรจาระหว่างพม่ากับอังกฤษส่งผลให้มีการเลือกตั้งสภาร่างรัฐธรรมนูญในพม่าเมื่อ พ.ศ. 2490 และมีการลวนามใน[[สนธิสัญญาเวียงปางหลวง]]กับชนกลุ่มน้อย ในระหว่างการร่างรัฐธรรมนูญ อูเซย์วางแผนยึดอำนาจโดยส่งมือปืนเข้าไปสังหารอองซานและรัฐมนตรีอื่นๆเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 หลังจากนั้น อังกฤษตั้งให้[[อูนุ]]เป็นประธานร่างรัฐธรรมนูญและดำเนินการร่างรัฐธรรมนูญต่อไปจนแล้วเสร็จ อังกฤษให้เอกราชแก่พม่าเมื่อ 4 มกราคม พ.ศ. 2491 สันนิบาตฯได้เป็นรัฐบาลบริหารประเทศต่อมา |
การเจรจาระหว่างพม่ากับอังกฤษส่งผลให้มีการเลือกตั้งสภาร่างรัฐธรรมนูญในพม่าเมื่อ พ.ศ. 2490 และมีการลวนามใน[[สนธิสัญญาเวียงปางหลวง]]กับชนกลุ่มน้อย ในระหว่างการร่างรัฐธรรมนูญ อูเซย์วางแผนยึดอำนาจโดยส่งมือปืนเข้าไปสังหารอองซานและรัฐมนตรีอื่นๆเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 หลังจากนั้น อังกฤษตั้งให้[[อูนุ]]เป็นประธานร่างรัฐธรรมนูญและดำเนินการร่างรัฐธรรมนูญต่อไปจนแล้วเสร็จ อังกฤษให้เอกราชแก่พม่าเมื่อ 4 มกราคม พ.ศ. 2491 สันนิบาตฯได้เป็นรัฐบาลบริหารประเทศต่อมา |
||
==หลังได้รับเอกราช== |
==หลังได้รับเอกราช== |
||
การบริหารประเทศของสันนิบาตฯเต็มไปด้วยปัญหาต่างๆมากมายทั้งความขัดแย้งกับพรรคคอมมิวนิสต์ และการก่อกบฏของ[[รัฐกะเหรี่ยง]]และ[[รัฐยะไข่|ยะไข่]] ฝ่ายของผู้นำเอง มีการแตกแยกเป็นสองฝ่ายชัดเจนคือฝ่ายของนายกรัฐมนตรีอูนุ ทะขิ่นทิน และอูจอดุนฝ่ายหนึ่งกับฝ่ายสังคมนิยมของบะส่วยกับจอเย่ง ความพยายามผ่อนปรนให้ชนกลุ่มน้อยและการส่งเสริม[[ศาสนาพุทธ]]ที่ทำให้ผู้นับถือศาสนาอื่นไม่พอใจ เป็นเหตุให้นายพลเนวินทำการปฏิวัติยึดอำนาจการปกครองเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2505 บทบาทของสันนิบาตฯจึงยุติลง |
การบริหารประเทศของสันนิบาตฯเต็มไปด้วยปัญหาต่างๆมากมายทั้งความขัดแย้งกับพรรคคอมมิวนิสต์ และการก่อกบฏของ[[รัฐกะเหรี่ยง]]และ[[รัฐยะไข่|ยะไข่]] ฝ่ายของผู้นำเอง มีการแตกแยกเป็นสองฝ่ายชัดเจนคือฝ่ายของนายกรัฐมนตรีอูนุ ทะขิ่นทิน และอูจอดุนฝ่ายหนึ่งกับฝ่ายสังคมนิยมของบะส่วยกับจอเย่ง ความพยายามผ่อนปรนให้ชนกลุ่มน้อยและการส่งเสริม[[ศาสนาพุทธ]]ที่ทำให้ผู้นับถือศาสนาอื่นไม่พอใจ เป็นเหตุให้นายพลเนวินทำการปฏิวัติยึดอำนาจการปกครองเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2505 บทบาทของสันนิบาตฯจึงยุติลง |
||
==อ้างอิง== |
==อ้างอิง== |
||
* สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B. กทม. ราชบัณฑิตยสถาน. 2539 |
* สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B. กทม. ราชบัณฑิตยสถาน. 2539 |
||
[[หมวดหมู่:ขบวนการทางการเมืองในประเทศพม่า]] |
[[หมวดหมู่:ขบวนการทางการเมืองในประเทศพม่า]] |
||
[[หมวดหมู่:ขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง]] |
[[หมวดหมู่:ขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 04:02, 26 กรกฎาคม 2562
สันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์ ဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေး အဖွဲ့ချုပ | |
---|---|
ประธาน | อู้นุ |
ก่อตั้ง | 1–3 มีนาคม ค.ศ. 1945 |
ถูกยุบ | มิถุนายน ค.ศ. 1958 |
ก่อนหน้า | องค์กรต่อต้านลัทธิฟาสซิสต์ |
ถัดไป | Clean AFPFL, Stable AFPFL |
อุดมการณ์ | Pro-independence movement ชาตินิยมพม่า สังคมนิยมแบบประชาธิปไตย ต่อต้านลัทธิฟาสซิสต์ |
จุดยืน | ซ้าย |
สี | สีแดง |
ธงประจำพรรค | |
การเมืองพม่า รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง |
สันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์ (อังกฤษ: Anti-Fascist People’s Freedom League) เป็นกลุ่มที่ก่อตั้งโดยกลุ่มชาตินิยมในพม่า สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มีนโยบายขับไล่ญี่ปุ่นและเรียกร้องเอกราชให้พม่า กลุ่มนี้ได้บริหารประเทศหลังจากพม่าได้รับเอกราช จนถึง พ.ศ. 2505 จึงถูกทหารยึดอำนาจการปกครอง
การก่อตัว
กลุ่มนี้ก่อตั้งขึ้นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2487 โดยคนหนุ่มที่นิยมลัทธิชาตินิยมและเรียกตนเองว่า “ทะขิ่น” ทะขิ่นที่สำคัญได้แก่ อองซาน ถิ่นทุน เท่งเป บะส่วย ชูเมา (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นเนวิน) ทะขิ่นส่วนใหญ่เคยเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยย่างกุ้ง
ความร่วมมือกับญี่ปุ่น
ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 อองซานร่วมมือกับดร.บามอร์ตั้งกลุ่มเสรีภาพเพื่อเรียกร้องเอกราช เมื่อถูกอังกฤษกวาดล้าง อองซานหนีไปญี่ปุ่นและดำเนินการแบบใต้ดินนำทะขิ่นจำนวน 30 คนไปฝึกอาวุธในญี่ปุ่นเมื่อ พ.ศ. 2484 ทะขิ่นเหล่านี้กลับเข้าประเทศพร้อมกองทัพญี่ปุ่นใน พ.ศ. 2485 และได้จัดตั้งกองทหารร่วมกับญี่ปุ่นเพื่อขับไล่อังกฤษออกจากพม่า
จากจุดนี้ แนวคิดทางการเมืองของทะขิ่นเริ่มแตกต่างกันไป กลุ่มของอองซานสนับสนุนญี่ปุ่น ในขณะที่บางส่วนหันไปนิยมลัทธิคอมมิวนิสต์และจัดตั้งพรรคคอมมิวนิสต์พม่าขึ้น ต่อมาเมื่อฝ่ายอองซานเรื่มแน่ใจว่าญี่ปุ่นไม่ได้จริงใจในการให้เอกราชแก่พม่า อองซานจึงเป็นศูนย์กลางประสานงานระหว่างกลุ่มต่อต้านญี่ปุ่นทั้งหมดเข้าเป็นสันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์ โดยมีหน่วยงานหลักคือ กองทัพแห่งชาติพม่า พรรคปฏิวัติพม่า และพรรคคอมมิวนิสต์พม่า ภายหลังเมื่อทางญี่ปุ่นเริ่มไหวตัว สันนิบาตฯจึงจึงเปิดรับกลุ่มอื่นๆรวมทั้งชนกลุ่มน้อยต่างๆเข้าร่วมอีกมาก ดังนั้น เมื่อสงครามโลกยุติลง สันนิบาตฯจึงประกาศเป็นตัวแทนชาวพม่าทั้งหมดในการเรียกร้องเอกราช
การเรียกร้องเอกราช
อังกฤษไม่พอใจบทบาทของสันนิบาตฯในช่วงสงครามมากนักเพราะเคยร่วมมือกับญี่ปุ่นมาก่อน ดังนั้นเมื่อสงครามยุติลง อังกฤษจึงประกาศจะกลับมาปกครองพม่าต่อไป สันนิบาตฯจึงประกาศต่อต้านอังกฤษและจัดการชุมนุมอย่างสงบที่พระเจดีย์ชเวดากองเมื่อ พ.ศ. 2489 และไม่ให้ความร่วมมือกับตัวแทนรัฐบาลอังกฤษ อย่างไรก็ตามแนวทางการต่อสู้ของผู้นำสันนิบาตฯก็มีความขัดแย้งกันเอง อองซานต้องการต่อสู้ด้วยสันติวิธีแต่พรรคคอมมิวนิสต์ต้องการสู้ด้วยอาวุธ พรรคคอมมิวนิสต์จึงถูกขับออกจากสันนิบาตฯในที่สุด
การเจรจาระหว่างพม่ากับอังกฤษส่งผลให้มีการเลือกตั้งสภาร่างรัฐธรรมนูญในพม่าเมื่อ พ.ศ. 2490 และมีการลวนามในสนธิสัญญาเวียงปางหลวงกับชนกลุ่มน้อย ในระหว่างการร่างรัฐธรรมนูญ อูเซย์วางแผนยึดอำนาจโดยส่งมือปืนเข้าไปสังหารอองซานและรัฐมนตรีอื่นๆเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 หลังจากนั้น อังกฤษตั้งให้อูนุเป็นประธานร่างรัฐธรรมนูญและดำเนินการร่างรัฐธรรมนูญต่อไปจนแล้วเสร็จ อังกฤษให้เอกราชแก่พม่าเมื่อ 4 มกราคม พ.ศ. 2491 สันนิบาตฯได้เป็นรัฐบาลบริหารประเทศต่อมา
หลังได้รับเอกราช
การบริหารประเทศของสันนิบาตฯเต็มไปด้วยปัญหาต่างๆมากมายทั้งความขัดแย้งกับพรรคคอมมิวนิสต์ และการก่อกบฏของรัฐกะเหรี่ยงและยะไข่ ฝ่ายของผู้นำเอง มีการแตกแยกเป็นสองฝ่ายชัดเจนคือฝ่ายของนายกรัฐมนตรีอูนุ ทะขิ่นทิน และอูจอดุนฝ่ายหนึ่งกับฝ่ายสังคมนิยมของบะส่วยกับจอเย่ง ความพยายามผ่อนปรนให้ชนกลุ่มน้อยและการส่งเสริมศาสนาพุทธที่ทำให้ผู้นับถือศาสนาอื่นไม่พอใจ เป็นเหตุให้นายพลเนวินทำการปฏิวัติยึดอำนาจการปกครองเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2505 บทบาทของสันนิบาตฯจึงยุติลง
อ้างอิง
- สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B. กทม. ราชบัณฑิตยสถาน. 2539