ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตระกูลมินาโมโตะ"
วรุฒ หิ่มสาใจ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
วรุฒ หิ่มสาใจ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 41: | บรรทัด 41: | ||
ต่างแม่ได้สำเร็จและหวังว่าจะได้ตำแหน่ง ''' เซะอิไทโชกุน ''' จากราชสำนัก |
ต่างแม่ได้สำเร็จและหวังว่าจะได้ตำแหน่ง ''' เซะอิไทโชกุน ''' จากราชสำนัก |
||
แต่จักรพรรดิโกะไม่ทรงยอมทำให้โยะริโตะโมะต้องรอไปหลายปีจน |
แต่จักรพรรดิโกะไม่ทรงยอมทำให้โยะริโตะโมะต้องรอไปหลายปีจน |
||
จนจักรพรรดิโกะเสด็จสวรรคตลงจักรพรรดิพระองค์ใหม่จึงได้พระราชทาน |
จนจักรพรรดิโกะเสด็จสวรรคตลงจักรพรรดิพระองค์ใหม่จึงได้พระราชทาน |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:23, 17 ตุลาคม 2556
ตระกูลมินะโมะโตะ เป็นตระกูล ซะมุไร ที่ทรง อำนาจและอิทธิพลที่สุดตระกูลหนึ่งเพราะตระกูลมินะโมะ โตะคือตระกูล โชกุน ตระกูลแรกของญี่ปุ่น
ตระกูลมินะโมะโตะสืบเชื้อสายจาก จักรพรรดิซะกะ ซึ่งครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. 1349 - 1352 โดยมีผู้นำ ตระกูลมาหลายชั่วอายุคนจนถึงปลาย ยุคเฮอัง ที่มี มินะโมะโตะ โนะ ทะเมะโยะชิ จากสาย เซะอิวะเกนจิ เป็นผู้นำเป็นช่วงที่ตระกูลอยู่ ในยุคตกต่ำเพราะถูก ตระกูลไทระ ขึ้นมามีอำนาจแทน ในช่วง กบฏปีโฮเง็ง ปี พ.ศ. 1699 ทะเมะโยะชิและโยะชิโตะโมะ ลูกชายเกิดแตกคอกันเพราะโยะชิโตะโมะอยู่ฝั่งจักรพรรดิโกะ-ชิระกะวะ ส่วนทะเมะโยะชิอยู่ฝั่งอดีต จักรพรรดิโชะโตะกุ ซึ่งในที่สุดฝ่าย จักรพรรดิโกะ-ชิระกะวะได้ชัยชนะโยะชิโตะโมะจึงต้องประหารชีวิต ทะเมะโยะชิผู้เป็นบิดาตามพระบัญชาของ จักรพรรดิโก-ชิระกะวะ และเขาได้เป็นผู้นำตระกูลสืบต่อมาแต่เขากลับได้รับปูนบำเหน็จให้เป็น เพียงเจ้าเมืองเล็กๆขณะที่คิโยะโมะริกลับได้เป็นขุนนางใหญ่ในราชสำนัก ทำให้โยะชิโตะโมะเกิดความไม่พอใจและกลายเป็นความแค้นในที่สุด
ในปี พ.ศ. 1703 ซึ่งตรงกับปีเฮย์จิโยะชิโตะโมะได้นำ กำลังพลบุกมายัง เกียวโต จักรพรรดิโกะ-ชิระกะวะ มีบัญชาให้คิโยะโมะรินำกองทัพออกไปปราบซึ่งคิโยะโมะริได้ล่อให้ กองทัพของโยะชิโตะโมะให้มายัง โระคุฮะระ ซึ่งเป็นฐานที่มั่น ของคิโยะโมะริและเมื่อมาถึงเขาก็สั่งให้ทหารของเขาฆ่าคนของตระกูล มินะโมะโตะจนแทบหมดสิ้นส่วนตัวของโยะชิโตะโมะนั้นคนสนิทของ เขาพาหนีรอดไปได้แต่ก็ถูกกองทัพของคิโยะโมะริไล่ล่าและเมื่อเห็นว่า ตัวเองคงไม่รอดเขาจึงสั่งให้คนสนิทฆ่าเขาเสียส่วนคนสนิทก็ฆ่าตัวตายตาม ส่วน โยะริโตะโมะ ลูกชายของโยะชิโตะโมะก็ถูกจับได้คิโยะโมะริจึง ให้ประหารเขาเสียแต่นางอิเกได้ร้องขอชีวิตโยะริโตะโมะคิโยะโมะริจึงได้ ิออกคำสั่งให้เนรเทศโยะริโตะโมะไปอยู่ที่ อิซุ ส่วนลูกชายทั้ง 3 ของ โยะชิโตะโมะที่เกิดกับนางโทะกิวะคิโยะโมะริก็ได้อุปการะเด็กทั้ง 3 คนซึ่ง ต้องแลกมากับการที่นางโทะกิวะต้องเป็นภรรยาน้อยของคิโยะโมะริเป็นอัน สิ้นสุดกบฏปีเฮย์จิ
โยะริโตะโมะได้ฟื้นฟูตระกูลมินะโมะโตะขึ้นอีกครั้งหลังจากที่เจ้าชายโมะชิ ฮิโตะโอรสองค์ที่ 3 ของจักรพรรดิโกะ-ชิระกะวะได้ปลุกระดมผู้คนของ ตระกูลมินะโมะโตะให้ลุกขึ้นสู้กับตระกูลไทระซึ่งในที่สุดตระกูลมินะโมะโตะ ก็ได้ชัยชนะเหนือตระกูลไทระและมีอำนาจเหนือราชสำนักทำให้จักรพรรดิ โกะ-ชิระกะวะไม่พอพระทัยพยายามยุแยงให้โยะริโตะโมะและโยะชิสึเนะ แตกคอกันซึ่งในที่สุดโยะริโตะ โมะก็สามารถกำจัด โยะชิสึเนะ น้องชาย ต่างแม่ได้สำเร็จและหวังว่าจะได้ตำแหน่ง เซะอิไทโชกุน จากราชสำนัก แต่จักรพรรดิโกะไม่ทรงยอมทำให้โยะริโตะโมะต้องรอไปหลายปีจน
จนจักรพรรดิโกะเสด็จสวรรคตลงจักรพรรดิพระองค์ใหม่จึงได้พระราชทาน ตำแหน่งเซะอิไทโชกุนให้โยะริโตะโมะในที่สุดเขาจึงสามารถจัดตั้ง รัฐบาลโชกุนคะมะคุระ ได้สำเร็จซึ่งรัฐบาลโชกุนคะมะคุระก็มีโชกุนปกครองทั้งสิ้น 9 คนก่อนจะถูกตระกูล อะชิคะงะโค่นล้มลงได้สำเร็จ