ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส"
ล r2.7.2) (โรบอต เพิ่ม: io:Pedro 3ma di Portugal |
ล r2.7.2+) (โรบอต แก้ไข: el:Πέτρος Γ΄ της Πορτογαλίας |
||
บรรทัด 144: | บรรทัด 144: | ||
[[da:Peter 3. af Portugal]] |
[[da:Peter 3. af Portugal]] |
||
[[de:Peter III. (Portugal)]] |
[[de:Peter III. (Portugal)]] |
||
[[el:Πέτρος |
[[el:Πέτρος Γ΄ της Πορτογαλίας]] |
||
[[en:Peter III of Portugal]] |
[[en:Peter III of Portugal]] |
||
[[eo:Petro la 3-a (Portugalio)]] |
[[eo:Petro la 3-a (Portugalio)]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:07, 18 สิงหาคม 2555
พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส | |
---|---|
ปีดรู คลีเมนที ฟรันซิสกู โจเซ อันโตเนียว ดือ บรากันซา สมเด็จพระเจ้าปีดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ | |
พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกส | |
ประสูติ | 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 พระราชวังริเบย์รา ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส |
สวรรคต | 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 พระราชวังอาจูดา ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส (พระชนมายุ 68 พรรษา) |
พระราชบุตร | เจ้าชายโจเซแห่งบราซิล เจ้าชายจูอาว ฟรันซิสกูแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมาเรีย อิซาเบลแห่งโปรตุเกส สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 6 แห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมาเรียนา วิกตอเรียแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมาเรีย คลีเมนทีนาแห่งโปรตุเกส |
สมเด็จพระเจ้าปีดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ | |
ราชวงศ์ | บราแกนซา |
พระราชบิดา | สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 5 แห่งโปรตุเกส |
พระราชมารดา | อาร์คดัสเชสมาเรีย แอนนาแห่งออสเตรีย |
สมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 3 หรือ ปีเตอร์ที่ 3 แห่งโปรตุเกส (ภาษาโปรตุเกส: Pedro Clemente Francisco José António de Bragança ปีดรู คลีเมนที ฟรันซิสกู โจเซ อันโตเนียว ดือ บรากันซา, ประสูติ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 - สวรรคต 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ ทรงเป็นผู้ปกครองร่วมโดยการครองราชย์ของ สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส ผู้เป็นพระราชนัดดาซึ่งได้เป็นพระมเหสีของพระองค์ด้วย และทรงเป็นผู้ปกครองร่วมเรื่อยมาจนกระทั่งเสด็จสวรรคต
พระราชประวัติ
เจ้าชายเปโดรประสูติในวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 ทรงเป็นพระราชโอรสพระองค์สุดท้องในสมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 5 แห่งโปรตุเกสและอาร์คดัสเชสมาเรีย แอนนาแห่งออสเตรีย ทรงเป็นพระโอรสที่พระบิดาทรงโปรดที่สุดในบรรดาพระโอรสธิดาทั้งหมดของพระเจ้าจอห์น ซึ่งส่งผลให้พรับิดาทรงแต่งตั้งเจ้าชายเปโดรเป็นอธิการแห่งคาร์โต, Casa do Infantado และได้รับตำแหน่งอัศวินเครื่องราชอิศริยาภรณ์ชั้น Order of the Golden Fleece ซึ่งเป็นของสเปน ครั้งหนึ่งเจ้าชายเปโดรทรงทำให้เจ้าชายโจเซฟซึ่งเป็นรัชทายาทและเป็นพระเชษฐาทรงรำคาญพระทัย ซึ่งในรัชสมัยของพระเชษฐา เจ้าชายเปโดรทรงนำเครื่องราชอิศริยาภรณ์ชั้น Order of the Golden Fleece มาเก็บไว้ที่เขตเควลูซและทำการยกเลิกตำแหน่งนี้แล้วเริ่มการเปลี่ยนแปลงโดยในปีพ.ศ. 2290 ทรงริเริ่มสร้างพระราชวังที่จะทรงใช้เป็นพระราชวังฤดูร้อน โดยการออกแบของสถาปนิกชื่อ มาเทอุส วิเซนเต เดอ โอลิเวรา ซึ่งพระราชวังนี้ได้รับสมญานามว่า "แวร์ซายแห่งโปรตุเกส"
ได้มีหลักฐานปรากฏว่า พระเจ้าเปโดรที่ 3 ซึ่งขณะดำรงเป็นเจ้าชายแห่งบราซิล ได้รับการต่อต้านอย่างเปิดเผยจากผู้ที่มี "ความหวาดกลัวพอมบาล" ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีที่มีอิทธิพลและกุมอำนาจสูงสุดในโปรตุเกส และได้รับการสนับสนุนจากราชวงศ์ซึ่งในขณะนั้นราชวงศ์ได้ตกอยู่ใต้อำนาจของพอมบาล แต่เมื่อเจ้าชายเปโดรทรงอภิเษกสมรสกับพระนัดดาคือเจ้าหญิงมาเรียในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 และตามมาด้วยการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระเจ้าโจเซฟแห่งโปรตุเกส ในปีพ.ศ. 2320 พระองค์และพระมเหสีได้ครองราชย์ร่วมกันเป็นสมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 3 และสมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 พระองค์กลับประกาศเป็นศัตรูกับมาควิสแห่งพอมบาลและทรงสนับสนุนการกำจัดอำนาจของพอมบาลและเหล่าขุนนางของเขา ชาร์ลส์ กราเวียร์ กอมเต เดอ เวอร์เจนเนส นักการทูตชาวฝรั่งเศสซึ่งต่อมาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของฝรั่งเศส ได้เขียนว่า "รู้สึกกังวลกับพระดำริของพระเจ้าเปโดรที่ 3 ที่มุ่งก่อกวนและจองผลาญมาควิส เดอ พอมบาลและพรรคพวก ความเกลียดชังและการแก้แค้นดูเหมือนจะอธิบาลลักษณะและบุคลิกภาพของพระเจ้าเปโดรที่มีต่อท่านมาควิส เดอ พอมบาล พวกเราอยู่ไกลเกินกว่าจะป้องกันท่านอดีตนายกรัฐมนตรีได้ ข้าคิดว่าเขาไม่ควรถูกทำร้ายเช่นนี้จากชื่อเสียงที่เขาได้สะสมมาและทำเพื่อแผ่นดินในรัชสมัยขอพระเจ้าแผ่นดินพระองค์ก่อน(พระเจ้าโจเซฟ) ถ้าเราตัดสินใจเปลี่ยนฝ่ายและเข้าโจมตีมาควิส เดอ พอมบาลด้วย ซึ่งก็จะทำให้เกิดปัญหาด้านการบริหารประเทศและจะทำให้โปรตุเกสไร้เสถียรภาพ ดังนั้นการโจมตีมาควิส เดอ พอมบาลอาจเกี่ยวข้องกับความทรงจำที่เขามีต่อพระเจ้าแผ่นดินพระองค์ก่อน ซึ่งคือพระเชษฐาที่ทรงโปรดมาควิส เดอ พอมบาล"
พระเจ้าเปโดรทรงยึดมั่นในพระศาสนามาก ดังเช่น พระราชินีนาถมาเรียทรงได้รับพระสมัญญาว่า "ผู้ใจบุญ" และบางครั้งได้รับพระสมัญญาว่า "ผู้ดูแลโบสถ์" โดยโอลิเวรา มาร์ตินนักประวัติศาสตร์เสรีนิยมในศตวรรษที่ 19 ได้เขียนว่า "พระเจ้าเปโดรนั้นทรงเป็นบุคคลที่ประหลาด ทรงน่าเกลียดและไม่ฉลาด ทรงแสดงออกท่าทางอย่างรุนแรงจนพระเกศากระเซิง และทรงมีลักษณะอาการแบบคนเมา" ต่อมา คาเอตาโน เบราว ผู้เขียนชีวราชประวัติของพระราชินีล่าสุดได้ต่อต้านข้อความนี้ และได้โต้แย้งว่า "พระเจ้าเปโดรทรงมีศรัทธาอย่างยิ่ง แต่ความเชื่อยังคงมีอยู่โดยอาศัยปัญญารู้แจ้งเองไม่ต้องใช้ไสยศาสตร์"
พระองค์ทรงปกป้องและอุปถัมภ์คณะเยซูอิตซึ่งถูกมาควิสแห่งพอมบาลขับไล่ออกไปในปีพ.ศ. 2302 โดยทรงประกาศว่า "ข้าพเจ้าจะไม่ลืมเลือนคำสอนและคำแนะนำของพวกเขาที่ได้รับรู้มา" ซึ่งพระองค์ได้มีส่วนฟื้นฟูคณะแห่งพระเยซูเจ้า ซึ่งได้รับการรับรองโดยสมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 และสำนักวาติกัน ซึ่งป้องกันการเข้ามาครอบครองของราชวงศ์บูร์บง สายสเปน
เวอร์เจนเนสได้เขียนถึงเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสในกรุงลิสบอนใน"beatice" และเขียนถึงทัศนคติของกษัตริย์ "เราเชื่อว่าพระองค์จะทรงงานมากน้อยเพียงใด ดังนั้นนโยบายที่มีต่อโปรตุเกสต่ออดีตคณะเยซูอิตผู้ซึ่งได้รับการใส่ลงไปในคำว่าเสรีภาพ จุดนี้จะสร้างความโกรธแค้นของกษัตริย์คาทอลิก ซึ่งถือว่าเป้นจุดที่ดีในโปรตุเกส...แต่ดูเหมือนว่าไม่สะดวกจริงที่จะอธิบายความเป็นจริงให้พระเจ้าเปโดรทรงเข้าพระทัยได้ง่าย"
พระเจ้าเปโดรที่ 3 ทรงเป็นผู้คุ้มครองเหล่าคนชนชั้นสูง ทรงอุปถัมภ์ทายาทของผู้เสียชีวิตในเรื่องอื้อฉาวทาโวรา โดยทรงโปรดให้รื้อคดีมาพิจารณาใหม่อีกครั้ง ทำให้ทายาทเหล่านั้นได้รับทรัพย์สินกลับมาเป็นของตระกูล
พระเจ้าเปโดรเสด็จสวรรคต ณ พระราชวังอาจูดา ในกรุงลิสบอน วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 สิริพระชนมายุ 69 พรรษา การสวรรคตของพระองค์ส่งผลให้ พระนางมาเรียที่ 1 พระมเหสีทรงมีพระสติวิปลาสจากความโศกเศร้า
พระโอรส-ธิดา
พระนาม | ประสูติ | สิ้นพระชนม์ | คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา | |
ไฟล์:D. José de Bragança, príncipe do Brasil.jpg | เจ้าชายโจเซแห่งบราซิล | พ.ศ. 2304 |
20 สิงหาคมพ.ศ. 2331 |
11 กันยายนอภิเษกสมรส 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2320 เจ้าหญิงเบเนดิกตาแห่งโปรตุเกส ผู้เป็นพระมาตุจฉา ไม่มีรัชทายาท |
เจ้าชายโจอาว ฟรานซิสโกแห่งโปรตุเกส | พ.ศ. 2306 |
16 กันยายนพ.ศ. 2306 |
10 ตุลาคมสิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์ | |
เจ้าหญิงมาเรีย อิซาเบลแห่งโปรตุเกส | พ.ศ. 2309 |
23 ธันวาคมพ.ศ. 2320 |
14 มกราคมสิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์ | |
สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 6 แห่งโปรตุเกส | พ.ศ. 2310 |
13 พฤษภาคมพ.ศ. 2369 |
10 มีนาคมอภิเษกสมรส 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2328 เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน มีรัชทายาท 9 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซาแห่งเบย์รา เจ้าชายฟรานซิสโก อันโตนิโอแห่งเบย์รา มาเรีย อิซาเบลแห่งโปรตุเกส สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน สมเด็จพระจักรพรรดิเปโดรที่ 1 แห่งบราซิล เจ้าหญิงมาเรีย ฟรานซิสกาแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงอิซาเบล มาเรียแห่งโปรตุเกส สมเด็จพระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมาเรีย ดา อัสซันโคแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงอนา เดอ จีซัส มาเรียแห่งโปรตุเกส | |
เจ้าหญิงมาเรียนา วิกตอเรียแห่งโปรตุเกส | พ.ศ. 2311 |
15 ธันวาคมพ.ศ. 2331 |
2 พฤศจิกายนอภิเษกสมรส 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2371 เจ้าชายกาเบรียลแห่งสเปน มีรัชทายาท 3 พระองค์ ได้แก่ เจ้าชายเปโดร คาร์ลอสแห่งสเปนและโปรตุเกส เจ้าหญิงมาเรีย คาร์ลอตาแห่งสเปน เจ้าชายคาร์ลอสแห่งสเปน | |
เจ้าหญิงมาเรีย คลีเมนทีนาแห่งโปรตุเกส | พ.ศ. 2317 |
9 มิถุนายนพ.ศ. 2319 |
27 มิถุนายนสิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์ |
พระอิศริยยศ
- 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 - 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 : เจ้าชายเปโดรแห่งโปรตุเกส
- 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 - 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2320 : เจ้าชายแห่งบราซิล, ดยุคแห่งบราแกนซา
- 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2320 - 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 : สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งโปรตุเกส
พระราชตระกูล
อ้างอิง
ก่อนหน้า | พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
สมเด็จพระเจ้าโจเซฟ | พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ ปกครองร่วมกับพระมเหสี สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส(จนกระทั่งสวรรคต) (24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2320 - 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329) |
สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 |