ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มอร์กอธ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Manop (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
'''มอกอทธ์ เบลาเกอร์'''(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลกอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย [[เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน]] มอกอทธ์ เป็น อินู เป็นเทพเจ้า เฉก เช่น วาล่า ในประวัติศาสตร์ ของ มิดเดิ้ล เอิร์ธ มอกอทธ์ มี บทบาท เป็น ศัตรูผู้ยิ่งใหญ่ซึ่ง เซารอน เจ้าแห่ง ความมืด ที่ หลายคน รู้จักดี ที่ จริงแล้วคือข้ารับใช้ของ “เจ้าแห่งความมืดที่เเท้จริง”ซึ่งก็คือเมลกอร์ /มอกอทธ์
"มอร์กอธ เบลาเกอร์'''(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลคอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย [[เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน]] มอร์กอธมีตำแหน่งเป็น "ไอนูร์" ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่นวาลาร์
ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิล เอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง "เซารอน" เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา
ตัวละครซึ่งปรากฏในหนังสือThe Silmarillion


นาม มอกอทธ์ เบลาเกอร์ ที่จริงแล้วเป็นคำคุณสรรพ ชื่อของมอกอทธ์ถูกกล่าวถึงครั้งเเรกในอีดูลินดอล (เรื่องราวของการสร้างโลกเเห่ง มิดเดิ้ล-เอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของThe Silmarillion) โดยใช้ชื่อว่าเมลกอร์เเต่นี่ก็เป็นคำคุณสรรพ เพราะเขาก็เหมือนพวกอินู เขามีชื่อจริงในภาษา วาลาริน (ภาษาของอินูก่อนการกำเนิดมิดเดิ้ล-เอิร์ธ) เเต่ชื่อนี้นั้นไม่มีการบันทึกไว้
นาม มอร์กอธ เบลาเกอร์ ที่จริงแล้วเป็นคำคุณสรรพ ชื่อของมอกอทธ์ถูกกล่าวถึงครั้งเเรกในอีดูลินดอล (เรื่องราวของการสร้างโลกเเห่ง มิดเดิ้ล-เอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของThe Silmarillion) ์สามารถเเปลได้เป็น ทรราชย์เจ้าเเห่งความมืด หรือ เจ้าแห่งความมืดเเละการกดขี่ผู้น่ากลัว
ชื่อมอกอทธ์ เบลาเกอร์สามารถเเปลได้เป็น ทรราชย์เจ้าเเห่งความมืด หรือ เจ้าแห่งความมืดเเละการกดขี่ผู้น่ากลัว มอกอทธ์ มาจากภาษา เควนยาแปลได้ว่า ศัตรูแห่งความมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอ - สีดำ ความมืดเงามืด; และ กอส/กอทธ์ -น่ากลัวมากความสยองขวัญ) และ เบลาเกอร์ เป็นภาษาซินดาริน แปลได้ว่า ทรราชย์ หรือ การกดขี่ (รากศัพท์MBAW - บังคับ พลังอำนาจ มูลเหตุกดขี่)
มอร์กอธ มาจากภาษา เควนยาแปลได้ว่า ศัตรูจากความมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืดเงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมากความสยองขวัญ)
เบลาเกอร์ เป็นภาษาซินดาริน แปลได้ว่า ทรราชย์ หรือ การกดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ มูลเหตุกดขี่)
ตัวละครนี้ถูกเรียกอย่างไม่ถูกต้องว่า ‘มอกอทธ์’ จนกระทั่งเขาได้รับการขานนามโดย ฟีนอร์ แห่ง นอร์ดอ เรื่องนี้ปรากฏขึ้นในยุคแรก(first age) หลังจาก เมลกอร์ หลบหนีออกจาก วาลินอร์ จนถึงจุดนี้เขาก็ยังคงถูกเรียกเพียงว่า เมลกอร์ และก็มีเพียงพวกเอลฟ์ที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้
ตัวละครนี้ถูกเรียกอย่างไม่ถูกต้องว่ามอร์กอธเรื่อยมาจนกระทั่งเขาได้รับการขานนามใหม่โดย เฟอานอร์ แห่ง โนลดอร์ เรื่องนี้ปรากฏขึ้นในยุคแรก(first age) หลังจาก เมลกอร์ หลบหนีออกจาก วาลินอร์ จนถึงจุดนี้เขาก็ยังคงถูกเรียกเพียงว่า เมลกอร์ และก็มีเพียงพวกเอลฟ์ที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้
ระหว่างการพัฒนาการของบทกวีนี้ที่เกี่ยวกับประวัติของเขา Tolkien ก็ได้เปลี่ยน ความคิดเกี่ยวกับการล่วงหล่นของอินูองค์นี้ และชื่อของเขา นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งถูกตั้งโดยนอร์ดอ (มอกอทธ์) เขาก็ถูกเรียกในหลากหลายนิยาย (ในหลากหลาย ทาง) ว่า'เมลโค' 'เบลช่า' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในภาษาซินดารินคือ'เบเรกอร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้ ยกเว้นใน รูปแบบที่ได้รับการแก้ไขว่า 'เบเลเกิรทธ์' แปลว่า’ความตายอันยิ่งใหญ่'
ระหว่างการพัฒนาการของบทกวีนี้ที่เกี่ยวกับประวัติของเขา Tolkien ก็ได้เปลี่ยน ความคิดเกี่ยวกับการล่วงหล่นของอินูองค์นี้ และชื่อของเขา นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งถูกตั้งโดยนอร์ดอ (มอกอทธ์) เขาก็ถูกเรียกในหลากหลายนิยาย (ในหลากหลาย ทาง) ว่า'เมลโค' 'เบลช่า' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในภาษาซินดารินคือ'เบเรกอร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้ ยกเว้นใน รูปแบบที่ได้รับการแก้ไขว่า 'เบเลเกิรทธ์' แปลว่า’ความตายอันยิ่งใหญ่'



รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:30, 13 พฤศจิกายน 2549

"มอร์กอธ เบลาเกอร์(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลคอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน มอร์กอธมีตำแหน่งเป็น "ไอนูร์" ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่นวาลาร์ ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิล เอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง "เซารอน" เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา

นาม มอร์กอธ เบลาเกอร์ ที่จริงแล้วเป็นคำคุณสรรพ ชื่อของมอกอทธ์ถูกกล่าวถึงครั้งเเรกในอีดูลินดอล (เรื่องราวของการสร้างโลกเเห่ง มิดเดิ้ล-เอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของThe Silmarillion) ์สามารถเเปลได้เป็น ทรราชย์เจ้าเเห่งความมืด หรือ เจ้าแห่งความมืดเเละการกดขี่ผู้น่ากลัว มอร์กอธ มาจากภาษา เควนยาแปลได้ว่า ศัตรูจากความมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืดเงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมากความสยองขวัญ) เบลาเกอร์ เป็นภาษาซินดาริน แปลได้ว่า ทรราชย์ หรือ การกดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ มูลเหตุกดขี่) ตัวละครนี้ถูกเรียกอย่างไม่ถูกต้องว่ามอร์กอธเรื่อยมาจนกระทั่งเขาได้รับการขานนามใหม่โดย เฟอานอร์ แห่ง โนลดอร์ เรื่องนี้ปรากฏขึ้นในยุคแรก(first age) หลังจาก เมลกอร์ หลบหนีออกจาก วาลินอร์ จนถึงจุดนี้เขาก็ยังคงถูกเรียกเพียงว่า เมลกอร์ และก็มีเพียงพวกเอลฟ์ที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้ ระหว่างการพัฒนาการของบทกวีนี้ที่เกี่ยวกับประวัติของเขา Tolkien ก็ได้เปลี่ยน ความคิดเกี่ยวกับการล่วงหล่นของอินูองค์นี้ และชื่อของเขา นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งถูกตั้งโดยนอร์ดอ (มอกอทธ์) เขาก็ถูกเรียกในหลากหลายนิยาย (ในหลากหลาย ทาง) ว่า'เมลโค' 'เบลช่า' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในภาษาซินดารินคือ'เบเรกอร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้ ยกเว้นใน รูปแบบที่ได้รับการแก้ไขว่า 'เบเลเกิรทธ์' แปลว่า’ความตายอันยิ่งใหญ่'